Psaltaren 106
1 Halleluja! Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen.
Һәмдусана! Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити.
2 Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar och förkunna allt hans lov?
Пәрвәрдигарниң қудрәтлик қилғанлирини ким сөзләп берәләйду? Униң бар шан-шөһритини ким җакалап берәләйду?
3 Saliga äro de som akta på vad rätt är, de som alltid öva rättfärdighet.
Бәхитликтур адаләтни тутқан, Дайим һәққанийлиқни жүргүзгән киши!
4 Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk, besök mig med din frälsning,
Хәлқиңгә болған һиммитиң билән мени әслигәйсән, и Пәрвәрдигар; Ниҗатлиғиң билән йенимға келип хәвәр алғин!
5 så att jag med lust får se dina utvaldas lycka, glädja mig med ditt folks glädje, berömma mig med din arvedel.
Шуниң билән, Сән таллиғанлириңниң бәрикитини көрәй, Өз елиңниң шатлиғи билән шат болай, Өз мирасиң [болған хәлқиң] билән пәхирлинип, яйрап жүрәй!
6 Vi hava syndat likasom våra fäder, vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.
Биз ата-бовилиримиз қатарида гуна өткүздуқ, Қәбиһлик қилдуқ, яманлиқ әйлидуқ.
7 Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under; de tänkte icke på dina många nådegärningar, utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.
Мисирда турған ата-бовилиримиз мөҗизилириңни нәзиригә алмай, Көп меһриванлиқлириңни есигә алмиди; Бәлки деңизда, Қизил Деңиз бойида исян көтәрди.
8 Men han frälste dem för sitt namns skull, för att göra sin makt kunnig.
Бирақ У қудритимни намайән қилай дәп, Өз нами үчүн уларни қутқузди.
9 Han näpste Röda havet, så att det blev torrt, och förde dem genom djupen såsom genom en öken.
Униң Қизил Деңизға тәнбиһ бериши билән, У қупқуруқ болди; Худди қағҗирақ чөллүктин йетәкләп маңғандәк, У уларни деңиз тәглиридин [қуруқ] өткүзди.
10 Han frälste dem från deras motståndares hand och förlossade dem ifrån fiendens hand.
Уларни өч көргәнләрниң қолидин һөрлүккә чиқарди, Уларға һәмҗәмәт болуп дүшмән чаңгилидин қутқузди.
11 Vattnet övertäckte deras ovänner; icke en enda av dem blev kvar.
Явларни сулар басти, Уларниң һеч бирси сақ қалмиди.
12 Då trodde de på hans ord, då sjöngo de hans lov.
Шундила улар Униң сөзлиригә ишәш қилди; Улар Уни күйлиди.
13 Men snart glömde de hans gärningar, de förbidade icke hans råd.
Улар Униң қилғанлирини шунчә тез унтуди, Несиһәтини күтмиди;
14 De grepos av lystnad i öknen och frestade Gud i ödemarken.
Бәлки далада ач көзлүккә баладәк берилди, Чөл-баяванда Тәңрини синиди.
15 Då gav han dem vad de begärde, men sände tärande sjukdom över dem.
Шуңа У сориғинини уларға бәрди, Бирақ җүдәткүчи бир кесәлни җанлириға тәккүзди.
16 Och de upptändes av avund mot Mose i lägret, mot Aron, HERRENS helige.
Улар баргаһда Мусаға һәсәт қилди, Худаниң муқәддәс бәндиси Һарунниму көрәлмиди.
17 Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan och övertäckte Abirams hop.
Йәр ечилип Датанни жутувәтти, Абирамни адәмлири билән қапсивалди.
18 Och eld begynte brinna i deras hop, en låga brände upp de ogudaktiga.
Әгәшкүчилири арисида от йеқилди; Ялқун рәзилләрни көйдүривәтти.
19 De gjorde en kalv vid Horeb och tillbådo ett gjutet beläte;
Улар Һорәб теғида мозай бутни ясиди, Қуйма һәйкәлгә сәҗдә қилип,
20 sin ära bytte de bort mot bilden av en oxe, som äter gräs.
Өзлириниң пәхир-шөһрити болғучиниң орниға, От-чөп йәйдиған өкүзниң сүритини алмаштурди.
21 De glömde Gud, sin frälsare, som hade gjort så stora ting i Egypten,
Мисирда улуқ ишларни көрсәткән Ниҗаткари Тәңрини улар унтуди.
22 så underbara verk i Hams land, så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.
Дәрвәқә, Һам диярида мөҗизиләр яратқан, Қизил Деңиз бойида қорқунучлуқ ишларни көрсәткән Худани [унтуди].
23 Då hotade han att förgöra dem; men Mose, den man som han hade utvalt, trädde fram såsom medlare inför honom till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.
У уларни һалак қилимән дегән еди — Өз таллиғини Муса қәһрини яндуруш үчүн Униң алдида аричи болуп тик турмиған болса, — Дәрвәқә шундақ қилған болар еди.
24 De föraktade det ljuvliga landet och trodde icke på hans ord.
Улар йәнә гөзәл зиминни кәмситип рәт қилди, Униң вәдисигә ишәнмиди;
25 De knorrade i sina tält och lyssnade icke till HERRENS röst.
Бәлки чедирлирида қақшап жүрүп, Пәрвәрдигарниң авазиға қулақ салмиди.
26 Då lyfte han upp sin hand mot dem och svor att slå ned dem i öknen,
Шуңа У уларға қәсәм қилип қол көтирип: — Силәрни чөлдә жиқитип түгәштүримән —
27 att slå ned deras barn ibland hedningarna och förströ dem i länderna.
Әвлатлириңларниму әлләр арисида жиқитип түгәштүрүп, Яқа жутлар ара тарқитиветимән» — деди.
28 Och de slöto sig till Baal-Peor och åto det som var offrat åt döda.
Улар Баал-Пеор бутқа өзини етип чоқунуп, Өлүкләргә атиған қурбанлиқларни йеди.
29 De förtörnade Gud med sina gärningar, och en hemsökelse bröt in över dem.
Улар қилмишлири билән Униң аччиғини кәлтүрди, Улар арисида ваба қозғалди;
30 Men Pinehas trädde fram och skipade rätt, och så upphörde hemsökelsen;
Финиһас турди-дә, һөкүм жүргүзди, Шуниң билән ваба тосулди;
31 det vart honom räknat till rättfärdighet från släkte till släkte, för evig tid.
Бу иш [Финиһасқа] һәққанийәт дәп һесапланди, Униң нәслигиму әвладидин әвладиғичә, әбәдий шундақ һесапланди.
32 De förtörnade honom ock vid Meribas vatten, och det gick Mose illa för deras skull.
Улар йәнә [Пәрвәрдигарни] мерибаһ сулири бойида ғәзәпкә кәлтүрди, Уларниң сәвәвидин Мусағиму зәрәр йәтти;
33 Ty de voro gensträviga mot hans Ande, och han talade obetänksamt med sina läppar.
Чүнки улар униң роһини териктүрди, Униң ләвлири бехәстиликтә гәп қилип салди.
34 De förgjorde icke de folk om vilka HERREN hade givit dem befallning,
Улар Пәрвәрдигарниң әмригә хилаплиқ қилип, [Шу] йәрдики қовмларни йоқатмиди;
35 utan beblandade sig med hedningarna och lärde sig deras gärningar.
Бәлки ят әлләр билән арилишип, Уларниң қилиқлирини үгәнди;
36 De tjänade deras avgudar, och dessa blevo dem till en snara.
Уларниң бутлириға чоқунди, Булар өзлиригә бир қапқан болуп чиқти;
37 Och de offrade sina söner och döttrar till offer åt onda andar.
Чүнки улар өз оғул-қизлирини союп, җинларға қурбанлиққа беғишлиди.
38 Ja, de utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod och offrade dessa åt Kanaans avgudar; och landet vart ohelgat genom blodskulder.
Шундақ қилип улар бегуна қанни, Йәни Қанаандики бутларға атап қурбанлиқ қилип, өз оғул-қизлириниң қенини төкти; Зимини қанға булғинип кәтти.
39 Så blevo de orena genom sina gärningar och betedde sig trolöst i sina verk.
Улар өз қилмишлири билән булғанди; Қилиқлири билән паһишә аялдәк бузулди.
40 Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk, och hans arvedel blev honom en styggelse.
Шуңа Пәрвәрдигар Өз хәлқидин қаттиқ ғәзәпләнди, У Өз мирасидин йиргәнди;
41 Och han gav dem i hedningars hand, så att de som hatade dem fingo råda över dem.
Уларни ят әлләрниң қолиға бәрди, Уларға өчмәнләр улар үстидин һөкүмранлиқ қилди.
42 Deras fiender trängde dem, och de blevo kuvade under deras hand.
Дүшмәнлири уларни әзди, Улар яв қоли астида егилип пүкүлди.
43 Många gånger räddade han dem, men de voro gensträviga i sin egenvilja och förgingos så genom sin missgärning.
Көп қетим [Пәрвәрдигар] уларни қутқузди; Бирақ улар болса, өз хаһишлири билән Униңға асийлиқ қилди, Улар өз қәбиһлиги билән пәс һалға чүшти.
44 Men han såg till dem i deras nöd, när han hörde deras rop.
Шундақтиму У уларниң налә-пәрядини аңлиғанда, Уларниң җәбир-җапалириға етивар бәрди;
45 Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund och ömkade sig efter sin stora nåd.
Һәм улар билән түзгән әһдисини әслиди, Зор меһри-шәпқити билән, ғәзивидин янди,
46 Och han lät dem finna barmhärtighet inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.
У уларни сүргүн қилғанларниң қәлбидә рәһим ойғатти.
47 Fräls oss, HERRE, vår Gud, och församla oss från hedningarna, så att vi få prisa ditt heliga namn och berömma oss av ditt lov.
Бизни қутқузғайсән, и Пәрвәрдигар Худайимиз! Муқәддәс намиңға тәшәккүр ейтишқа, Тәнтәнә қилип Сени мәдһийиләшкә, Бизни әлләр арисидин йениңға жиғивалғайсән!
48 Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!»
Исраилниң Худаси болған Пәрвәрдигарға, Әзәлдин та әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтурулсун! Пүткүл хәлиқ «Амин» десун! Һәмдусана!
