Psaltaren 105
1 Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 han sade: »Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.»
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 »Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.»
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
