Psaltaren 105
1 Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.
| خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. |
2 Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.
| در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. |
3 Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.
| ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! |
4 Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.
| خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. |
5 Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,
| عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است. |
6 I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.
| ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. |
7 Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.
| او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. |
8 Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,
| عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ |
9 på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.
| عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! |
10 Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;
| او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. |
11 han sade: »Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.»
| او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» |
12 Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.
| بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ |
13 Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.
| میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. |
14 Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:
| اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: |
15 »Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.»
| «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» |
16 Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,
| خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت. |
17 då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.
| او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند. |
18 Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,
| پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند. |
19 till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.
| او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد. |
20 Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.
| آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند. |
21 Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;
| سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود |
22 han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.
| تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد. |
23 Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.
| آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند. |
24 Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,
| خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد. |
25 de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.
| اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند. |
26 Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.
| سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد. |
27 De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.
| موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام. |
28 Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.
| خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند. |
29 Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.
| او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت. |
30 Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.
| زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد. |
31 Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.
| به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد. |
32 Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.
| به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد |
33 Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.
| و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد. |
34 Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.
| خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند. |
35 De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.
36 Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.
| او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت. |
37 Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.
| سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد. |
38 Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.
| مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند. |
39 Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.
| خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد. |
40 De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.
| آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد. |
41 Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.
| او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید. |
42 Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.
| زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد. |
43 Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.
| پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد، |
44 Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,
| و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید |
45 för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!
| تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند! |
