Psaltaren 104
1 Lova HERREN, min själ. HERRE, min Gud, du är hög och stor, i majestät och härlighet är du klädd.
| ای جان من، خداوند را ستایش کن! ای یهوه، ای خدای من، تو چه عظیمی! |
2 Du höljer dig i ljus såsom i en mantel, du spänner ut himmelen såsom ett tält;
| تو خود را با عزت و جلال آراسته و خویشتن را با نور پوشانیده‌ای. آسمان را مثل خیمه گسترانیده‌ای |
3 du timrar på vattnen dina salar, molnen gör du till din vagn, och du far fram på vindens vingar.
| و خانهٔ خود را بر آبهای آن بنا کرده‌ای. ابرها را ارابه خود نموده‌ای و بر بالهای باد می‌رانی. |
4 Du gör vindar till dina sändebud, eldslågor till dina tjänare.
| بادها فرستادگان تو هستند و شعله‌های آتش خدمتگزاران تو. |
5 Du grundade jorden på hennes fästen, så att hon icke vacklar till evig tid.
| ای خداوند، تو زمین را بر اساسش استوار کردی تا هرگز از مسیرش منحرف نشود. |
6 Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad; uppöver bergen stodo vattnen.
| دریاها همچون ردایی آن را در برگرفت و آب دریاها کوهها را پوشاند. |
7 Men för din näpst flydde de; för ljudet av ditt dunder hastade de undan.
| اما آبها از هیبت صدای تو گریختند و پراکنده شدند. |
8 Berg höjde sig, och dalar sänkte sig, på den plats som du hade bestämt för dem.
| به فراز کوهها برآمدند و به دشتها سرازیر شده، به مکانی که برای آنها ساخته بودی، جاری شدند. |
9 En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida, så att de icke åter skulle betäcka jorden.
| برای دریاها حدی تعیین نموده‌ای تا از آنها نگذرند و زمین را دوباره نپوشانند. |
10 Du lät källor flyta fram i dalarna, mellan bergen togo de sin väg.
| در دره‌ها، چشمه‌ها به وجود آورده‌ای تا آب آنها در کوهپایه‌ها جاری شود. |
11 De vattna alla markens djur, vildåsnorna släcka i dem sin törst.
| تمام حیوانات صحرا از این چشمه‌ها آب می‌نوشند و گورخرها تشنگی خود را برطرف می‌سازند. |
12 Vid dem bo himmelens fåglar, från trädens grenar höja de sin röst.
| پرندگان بر شاخه‌های درختان لانه می‌سازند و آواز می‌خوانند. |
13 Du vattnar bergen från dina salar, jorden mättas av den frukt du skapar.
| از آسمان بر کوهها باران می‌بارانی و زمین از نعمتهای گوناگون تو پر می‌شود. |
14 Du låter gräs skjuta upp för djuren och örter till människans tjänst. Så framalstrar du bröd ur jorden
| تو علف را برای خوراک چارپایان، و گیاهان را برای استفاده انسان، از زمین می‌رویانی. |
15 och vin, som gläder människans hjärta; så gör du hennes ansikte glänsande av olja, och brödet styrker människans hjärta.
| تا دل انسان از شراب شاد گردد، روغن روی او را شاداب سازد و نان به جان او نیرو بخشد. |
16 HERRENS träd varda ock mättade, Libanons cedrar, som han har planterat;
| درختان سرو لبنان که تو ای خداوند، آنها را کاشته‌ای سبز و خرمند. |
17 fåglarna bygga där sina nästen, hägern gör sitt bo i cypresserna.
| مرغان هوا در درختان سرو لانه می‌سازند و لک‌لک‌ها بر شاخه‌های درختان صنوبر. |
18 Stenbockarna hava fått de höga bergen, klyftorna är klippdassarnas tillflykt.
| کوههای بلند، چراگاه بزهای کوهی است و صخره‌ها، پناهگاه خرگوشان. |
19 Du gjorde månen till att bestämma tiderna; solen vet stunden då den skall gå ned.
| ماه را برای تعیین ماههای سال آفریدی و آفتاب را برای تعیین روزها. |
20 Du sänder mörker, och det bliver natt; då komma alla skogens djur i rörelse,
| به فرمان تو شب می‌شود. در تاریکی شب همهٔ حیوانات وحشی از لانه‌های خود بیرون می‌آیند. |
21 de unga lejonen ryta efter rov och begära sin föda av Gud.
| شیربچگان برای شکار غرش می‌کنند و روزی خود را از خدا می‌خواهند. |
22 Solen går upp; då draga de sig tillbaka och lägga sig ned i sina kulor.
| هنگامی که آفتاب طلوع می‌کند، آنها به لانه‌های خود برمی‌گردند و می‌خوابند. |
23 Människan går då ut till sin gärning och till sitt arbete intill aftonen.
| آنگاه انسانها برای کسب معاش، از خانه بیرون می‌روند و تا شامگاه کار می‌کنند. |
24 Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE! Med vishet har du gjort dem alla. Jorden är full av vad du har skapat.
| خداوندا، کارهای دست تو چه بسیارند. همه آنها را از روی حکمت انجام داده‌ای. زمین از مخلوقات تو پر است. |
25 Se ock havet, det stora ock vida: ett tallöst vimmel rör sig däri, djur både stora och små.
| در دریاهای بزرگی که آفریده‌ای جانوران بزرگ و کوچک به فراوانی یافت می‌شوند. |
26 Där gå skeppen sin väg fram, Leviatan, som du har skapat att leka däri.
| کشتیها بر روی آب می‌روند، و لِویاتان، که تو برای بازی در دریا ساختی، در آن بازی می‌کند. |
27 Alla vänta de efter dig, att du skall giva dem deras mat i rätt tid.
| تمام مخلوقات تو منتظرند تا تو روزی‌شان را به آنها بدهی. |
28 Du giver dem, då samla de in; du upplåter din hand, då varda de mättade med goda håvor.
| تو دست خود را باز می‌کنی، به آنها روزی می‌دهی و آنها را با چیزهای نیکو سیر می‌کنی. |
29 Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de; du tager bort deras ande, då förgås de och vända åter till sitt stoft igen.
| هنگامی که روی خود را از آنها برمی‌گردانی مضطرب می‌شوند؛ و وقتی جان آنها را می‌گیری، می‌میرند و به خاکی که از آن ساخته شده‌اند، برمی‌گردند. |
30 Du sänder ut din ande, då varda de skapade, och du förnyar jordens anlete.
| اما زمانی که به مخلوقات جان می‌بخشی، زنده می‌شوند و به زمین طراوت می‌بخشند. |
31 HERRENS ära förblive evinnerligen; må HERREN glädja sig över sina verk,
| شکوه و عظمت خداوند جاودانی است و او از آنچه آفریده است خشنود می‌باشد. |
32 han som skådar på jorden, och hon bävar, han som rör vid bergen, och de ryka.
| خداوند به زمین نگاه می‌کند و زمین می‌لرزد؛ کوهها را لمس می‌نماید و دود از آنها بلند می‌شود. |
33 Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever; jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.
| تا زنده‌ام، خداوند را با سرود، پرستش خواهم کرد و تا وجود دارم او را ستایش خواهم نمود. |
34 Mitt tal behage honom väl; må jag själv få glädja mig i HERREN.
| باشد که او از تفکرات من خشنود شود، زیرا او سرچشمه همهٔ خوشیهای من است. |
35 Men må syndare försvinna ifrån jorden och inga ogudaktiga mer vara till. Lova HERREN, min själ Halleluja!
| باشد که همهٔ گناهکاران نابود شوند و بدکاران دیگر وجود نداشته باشند. ای جان من، خداوند را ستایش کن! سپاس بر خداوند! |
