Psaltaren 104

1 Lova HERREN, min själ. HERRE, min Gud, du är hög och stor, i majestät och härlighet är du klädd.

۱ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

2 Du höljer dig i ljus såsom i en mantel, du spänner ut himmelen såsom ett tält;

۲ خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

3 du timrar på vattnen dina salar, molnen gör du till din vagn, och du far fram på vindens vingar.

۳ آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

4 Du gör vindar till dina sändebud, eldslågor till dina tjänare.

۴ فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

5 Du grundade jorden på hennes fästen, så att hon icke vacklar till evig tid.

۵ که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

6 Med djupet betäckte du henne såsom med en klädnad; uppöver bergen stodo vattnen.

۶ آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

7 Men för din näpst flydde de; för ljudet av ditt dunder hastade de undan.

۷ از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

8 Berg höjde sig, och dalar sänkte sig, på den plats som du hade bestämt för dem.

۸ به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

9 En gräns satte du, som vattnen ej fingo överskrida, så att de icke åter skulle betäcka jorden.

۹ حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

10 Du lät källor flyta fram i dalarna, mellan bergen togo de sin väg.

۱۰ که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

11 De vattna alla markens djur, vildåsnorna släcka i dem sin törst.

۱۱ تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

12 Vid dem bo himmelens fåglar, från trädens grenar höja de sin röst.

۱۲ بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

13 Du vattnar bergen från dina salar, jorden mättas av den frukt du skapar.

۱۳ او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

14 Du låter gräs skjuta upp för djuren och örter till människans tjänst. Så framalstrar du bröd ur jorden

۱۴ نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

15 och vin, som gläder människans hjärta; så gör du hennes ansikte glänsande av olja, och brödet styrker människans hjärta.

۱۵ و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

16 HERRENS träd varda ock mättade, Libanons cedrar, som han har planterat;

۱۶ درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

17 fåglarna bygga där sina nästen, hägern gör sitt bo i cypresserna.

۱۷ که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

18 Stenbockarna hava fått de höga bergen, klyftorna är klippdassarnas tillflykt.

۱۸ کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

19 Du gjorde månen till att bestämma tiderna; solen vet stunden då den skall gå ned.

۱۹ ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

20 Du sänder mörker, och det bliver natt; då komma alla skogens djur i rörelse,

۲۰ تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

21 de unga lejonen ryta efter rov och begära sin föda av Gud.

۲۱ شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

22 Solen går upp; då draga de sig tillbaka och lägga sig ned i sina kulor.

۲۲ چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

23 Människan går då ut till sin gärning och till sitt arbete intill aftonen.

۲۳ انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

24 Huru mångfaldiga äro icke dina verk, o HERRE! Med vishet har du gjort dem alla. Jorden är full av vad du har skapat.

۲۴ ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

25 Se ock havet, det stora ock vida: ett tallöst vimmel rör sig däri, djur både stora och små.

۲۵ و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

26 Där gå skeppen sin väg fram, Leviatan, som du har skapat att leka däri.

۲۶ و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

27 Alla vänta de efter dig, att du skall giva dem deras mat i rätt tid.

۲۷ جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

28 Du giver dem, då samla de in; du upplåter din hand, då varda de mättade med goda håvor.

۲۸ آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

29 Du fördöljer ditt ansikte, då förskräckas de; du tager bort deras ande, då förgås de och vända åter till sitt stoft igen.

۲۹ روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

30 Du sänder ut din ande, då varda de skapade, och du förnyar jordens anlete.

۳۰ چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

31 HERRENS ära förblive evinnerligen; må HERREN glädja sig över sina verk,

۳۱ جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

32 han som skådar på jorden, och hon bävar, han som rör vid bergen, och de ryka.

۳۲ که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

33 Jag vill sjunga till HERRENS ära, så länge jag lever; jag vill lovsjunga min Gud, så länge jag är till.

۳۳ خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

34 Mitt tal behage honom väl; må jag själv få glädja mig i HERREN.

۳۴ تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

35 Men må syndare försvinna ifrån jorden och inga ogudaktiga mer vara till. Lova HERREN, min själ Halleluja!

۳۵ گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!