Ordspråksboken 29
1 Den som får mycken tillrättavisning, men förbliver hårdnackad, han varder oförtänkt krossad utan räddning.
Se homo ofte admonita restos obstina, Li subite pereos sen ia helpo.
2 När de rättfärdiga växa till, gläder sig folket, men när den ogudaktige kommer till välde, suckar folket.
Kiam altiĝas virtuloj, la popolo ĝojas; Sed kiam regas malvirtulo, la popolo ĝemas.
3 Den som älskar vishet gör sin fader glädje; men den som giver sig i sällskap med skökor förstör vad han äger.
Homo, kiu amas saĝon, ĝojigas sian patron; Sed kiu komunikiĝas kun malĉastulinoj, tiu disperdas sian havon.
4 Genom rättvisa håller en konung sitt land vid makt; men den som utpressar gärder, har fördärvar det.
Reĝo per justeco fortikigas la landon; Sed donacamanto ĝin ruinigas.
5 Den man som smickrar sin nästa han breder ut ett nät för han fötter.
Homo, kiu flatas al sia proksimulo, Metas reton antaŭ liaj piedoj.
6 En ond människas överträdelse bliver henne en snara, men den rättfärdige får jubla och glädjas.
Per sia pekado malbona homo sin implikas; Sed virtulo triumfas kaj ĝojas.
7 Den rättfärdige vårdar sig om de armas sak, men den ogudaktige förstår intet.
Virtulo penas ekkoni la aferon de malriĉuloj; Sed malvirtulo ne povas kompreni.
8 Bespottare uppvigla staden, men visa män stilla vreden.
Homoj blasfemantaj indignigas urbon; Sed saĝuloj kvietigas koleron.
9 När en vis man vill gå till rätta med en oförnuftig man, då vredgas denne eller ler, och har ingen ro.
Se saĝa homo havas juĝan aferon kun homo malsaĝa, Tiam, ĉu li koleras, ĉu li ridas, li ne havas trankvilon.
10 De blodgiriga hata den som är ostrafflig, men de redliga söka skydda hans liv.
Sangaviduloj malamas senkulpulon; Sed virtuloj zorgas pri lia vivo.
11 Dåren släpper all sin vrede lös, men den vise stillar den till slut.
Sian tutan koleron aperigas malsaĝulo; Sed saĝulo ĝin retenas.
12 Den furste som aktar på lögnaktigt tal, hans tjänare äro alla ogudaktiga.
Se reganto atentas mensogon, Tiam ĉiuj liaj servantoj estas malvirtuloj.
13 Den fattige och förtryckaren få leva jämte varandra; av HERREN få bådas ögon sitt ljus.
Malriĉulo kaj procentegisto renkontiĝas; La Eternulo donas lumon al la okuloj de ambaŭ.
14 Den konung som dömer de armas rätt. hans tron skall bestå evinnerligen.
Se reĝo juĝas juste malriĉulojn, Lia trono fortikiĝas por ĉiam.
15 Ris och tillrättavisning giver vishet, men ett oupptuktat barn drager skam över sin moder.
Kano kaj instruo donas saĝon; Sed knabo, lasita al si mem, hontigas sian patrinon.
16 Där de ogudaktiga växa till, där växer överträdelsen till, men de rättfärdiga skola se deras fall med lust.
Kiam altiĝas malvirtuloj, tiam multiĝas krimoj; Sed virtuloj vidos ilian falon.
17 Tukta din son, så skall han bliva dig till hugnad och giva ljuvlig spis åt din själ.
Punu vian filon, kaj li vin trankviligos, Kaj li donos ĝojon al via animo.
18 Där profetia icke finnes, där bliver folket tygellöst; men säll är den som håller lagen.
Se ne ekzistas profetaj predikoj, tiam popolo fariĝas sovaĝa; Sed bone estas al tiu, kiu observas la leĝojn.
19 Med ord kan man icke tukta en tjänare ty om han än förstår, så rättar han sig icke därefter.
Per vortoj sklavo ne instruiĝas; Ĉar li komprenas, sed ne obeas.
20 Ser du en man som är snar till att tala, det är mer hopp om en dåre än om honom.
Ĉu vi vidas homon, kiu tro rapidas kun siaj vortoj? Estas pli da espero por malsaĝulo ol por li.
21 Om någon är för efterlåten mot sin tjänare i hans ungdom, så visar denne honom på sistone förakt.
Se oni de infaneco kutimigas sklavon al dorlotiĝado, Li poste fariĝas neregebla.
22 En snarsticken man uppväcker träta, och den som lätt förtörnas begår ofta överträdelse.
Kolerema homo kaŭzas malpacojn, Kaj flamiĝema kaŭzas multajn pekojn.
23 En människas högmod bliver henne till förödmjukelse, men den ödmjuke vinner ära.
La fiereco de homo lin malaltigos; Sed humilulo atingos honoron.
24 Den som skiftar rov med en tjuv hatar sitt eget liv; när han hör edsförpliktelsen, yppar han intet.
Kiu dividas kun ŝtelisto, tiu malamas sian animon; Li aŭdas la ĵuron kaj nenion diras.
25 Människofruktan har med sig snaror, men den som förtröstar på HERREN, han varder beskyddad.
Timo antaŭ homoj faligas en reton; Sed kiu fidas la Eternulon, tiu estas ŝirmita.
26 Många söka en furstes ynnest, men av HERREN får var och en sin rätt.
Multaj serĉas favoron de reganto; Sed la sorto de homo dependas de la Eternulo.
27 En orättfärdig man är en styggelse för de rättfärdiga, och den som vandrar i redlighet är en styggelse för den ogudaktige.
Maljusta homo estas abomenaĵo por virtuloj; Kaj kiu iras la ĝustan vojon, tiu estas abomenaĵo por malvirtulo.
