Ordspråksboken 17
1 Bättre är ett torrt brödstycke med ro än ett hus fullt av högtidsmat med kiv.
Beter een droog stuk brood met vrede erbij, Dan een huis vol feestmaaltijden en twist.
2 En förståndig tjänare får råda över en vanartig son, och bland bröderna får han skifta arv.
Een verstandige knecht heeft meer te zeggen dan een ontaarde zoon, En deelt met diens broeders de erfenis.
3 Degeln prövar silver och smältugnen guld, så prövar HERREN hjärtan.
De smeltkroes voor het zilver, de oven voor het goud; Maar de harten toetst Jahweh!
4 En ond människa aktar på ondskefulla läppar, falskheten lyssnar till fördärvliga tungor.
De boosdoener luistert naar zondige taal, De valsaard heeft oor voor heilloze woorden.
5 Den som bespottar den fattige smädar hans skapare; den som gläder sig åt andras ofärd bliver icke ostraffad.
Wie een arme bespot, smaadt zijn Schepper; Wie leedvermaak heeft, blijft niet ongestraft.
6 De gamlas krona äro barnbarn, och barnens ära äro deras fäder.
Kleinkinderen zijn de kroon der grijsaards, Vaders de trots van hun kinderen.
7 Stortaliga läppar hövas icke dåren, mycket mindre lögnaktiga läppar en furste.
Als oprechte taal een dwaas niet staat, Past een edelman zeker geen leugentaal.
8 En gåva är en lyckosten i dens ögon, som ger den; vart den än kommer bereder den framgång.
Het geschenk is een toversteen voor wie het geeft; Waarheen hij zich wendt, hij heeft succes.
9 Den som skyler vad som är brutet, han vill främja kärlek, men den som river upp gammalt, han gör vänner oense.
Wie een misdaad bemantelt, zoekt de vrede te bewaren; Wie de zaak weer ophaalt, brengt onenigheid tussen vrienden.
10 En förebråelse verkar mer på den förståndige än hundra slag på dåren.
Op een verstandig mens maakt één vermaning meer indruk, Dan honderd slagen op een dwaas.
11 Upprorsmakaren vill allenast vad ont är, men en budbärare utan förbarmande skall sändas mot honom.
Een boze zoekt enkel verzet; Daarom stuurt men een wreden bode op hem af.
12 Bättre är att möta en björninna från vilken man har tagit ungarna, än att möta en dåre i hans oförnuft.
Beter een berin te ontmoeten, van haar jongen beroofd, Dan een dwaas in zijn dwaasheid.
13 Den som vedergäller gott med ont, från hans hus skall olyckan icke vika.
Als iemand goed met kwaad vergeldt, Zal van zijn huis het kwaad niet wijken.
14 Att begynna träta är att släppa ett vattenflöde löst; håll därför inne, förrän kivet har brutit ut.
Als ruzie ontstaat, is het hek van de dam; Bind dus in, voor de twist losbarst.
15 Den som friar den skyldige och den som fäller den oskyldige, de äro båda en styggelse för HERREN.
Wie een boosdoener vrijspreekt en een onschuldige veroordeelt, Zijn beiden een even grote gruwel voor Jahweh.
16 Vartill gagna väl penningar i dårens hand? Han kunde köpa sig vishet, men han saknar förstånd.
Waartoe dient geld in de hand van een dwaas, Om wijsheid te kopen, als hij toch geen verstand heeft?
17 En väns kärlek består alltid. och en broder födes till hjälp i nöden.
Een vriend laat altijd zijn genegenheid blijken, In tijd van nood toont hij zich als een broeder.
18 En människa utan förstånd är den som giver handslag, den som går i borgen för sin nästa.
Hoe kortzichtig de mens, die handslag geeft, En zich borg stelt voor zijn naaste.
19 Den som älskar split, han älskar överträdelse; Men som bygger sin dörr hög, han far efter fall.
Wie op ruzie gesteld is, is op zonde gesteld; Wie hooghartig spreekt, zoekt zijn eigen val.
20 Den som har ett vrångt hjärta vinner ingen framgång, och den som har en förvänd tunga, han faller i olycka.
Een vals karakter zal geen zegen ondervinden; Wie zijn woorden verdraait, zal in het ongeluk storten.
21 Den som har fött en dåraktig son får bedrövelse av honom, en dåres fader har ingen glädje.
Wie een domoor verwekt heeft, heeft zich hartzeer bezorgd; De vader van een zot kent geen vreugde.
22 Ett glatt hjärta är en god läkedom, men ett brutet mod tager märgen ur benen.
Een blij hart doet het lichaam goed, Neerslachtigheid verdort het gebeente.
23 Den ogudaktige tager gärna skänker i lönndom, för att han skall vränga rättens vägar.
De boze neemt een geschenk uit de buidel aan, Om de wegen van het recht te verdraaien.
24 Den förståndige har sin blick på visheten, men dårens ögon äro vid jordens ända.
De verstandige houdt de wijsheid voor ogen, De ogen van een domoor dwalen af naar de uithoeken der aarde.
25 En dåraktig son är sin faders grämelse och en bitter sorg för henne som har fött honom.
Een dom kind is een ergernis voor zijn vader, Een verdriet voor haar, die het baarde.
26 Att pliktfälla jämväl den rättfärdige är icke tillbörligt; att slå ädla män strider mot rättvisan.
Onschuldigen beboeten is al niet goed; Maar edele mensen slaan, gaat alle perken te buiten!
27 Den som har vett, han spar sina ord; och lugn till sinnes är en man med förstånd.
Wie verstandig is, is spaarzaam met zijn woorden; Een man van ervaring is koelbloedig.
28 Om den oförnuftige tege, så aktades också han för vis; den som tillsluter sina läppar är förståndig.
Als hij zwijgt, geldt zelfs een dwaze voor wijs; Als hij zijn mond maar houdt, voor verstandig.
