< Ordspråksboken 12 >
1 Den som älskar tuktan, han älskar kunskap, men oförnuftig är den som hatar tillrättavisning.
Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
2 Den gode undfår nåd av HERREN, men den ränkfulle varder av honom fördömd.
Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
3 Ingen människa bliver beståndande genom ogudaktighet, men de rättfärdigas rot kan icke rubbas.
Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 En idog hustru är sin mans krona, men en vanartig är såsom röta i hans ben.
Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
5 De rättfärdigas tankar gå ut på vad rätt är, men de ogudaktigas rådklokhet går ut på svek.
Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
6 De ogudaktigas ord ligga på lur efter blod, men de redliga räddas genom sin mun.
Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
7 De ogudaktiga varda omstörtade och äro så icke mer, men de rättfärdigas hus består.
Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
8 I mån av sitt vett varder en man prisad, men den som har ett förvänt förstånd, han bliver föraktad.
Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
9 Bättre är en ringa man, som likväl har en tjänare, än den som vill vara förnäm och saknar bröd.
Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
10 Den rättfärdige vet huru hans boskap känner det, men de ogudaktigas hjärtelag är grymt.
Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
11 Den som brukar sin åker får bröd till fyllest, men oförståndig är den som far efter fåfängliga ting.
Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
12 Den ogudaktige vill in i det nät som fångar de onda, men de rättfärdigas rot skjuter skott.
Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
13 Den som är ond bliver snärjd i sina läppars synd, men den rättfärdige undkommer ur nöden
Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
14 Sin muns frukt får envar njuta sig fullt till godo, och vad en människas händer hava förövat, det varder henne vedergällt.
Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
15 Den oförnuftige tycker sin egen väg vara den rätta, med den som är vis lyssnar till råd.
Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
16 Den oförnuftiges förtörnelse bliver kunnig samma dag, men den som är klok, han döljer sin skam
Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
17 Den som talar vad rätt är, han främjar sanning, men ett falskt vittne talar svek.
Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
18 Mången talar i obetänksamhet ord som stinga likasom svärd, men de visas tunga är en läkedom.
Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
19 Sannfärdiga läppar bestå evinnerligen, men en lögnaktig tunga allenast ett ögonblick.
Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
20 De som bringa ont å bane hava falskhet i hjärtat, men de som stifta frid, de undfå glädje.
Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
21 Intet ont vederfares den rättfärdige, men över de ogudaktiga kommer olycka i fullt mått.
Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
22 En styggelse för HERREN äro lögnaktiga låppar, men de som handla redligt behaga honom väl.
Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
23 En klok man döljer sin kunskap, men dårars hjärtan ropa ut sitt oförnuft.
Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
24 De idogas hand kommer till välde, men en lat hand måste göra trältjänst.
Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
25 Sorg i en mans hjärta trycker det ned, men ett vänligt ord skaffar det glädje.
Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
26 Den rättfärdige visar sin vän till rätta, men de ogudaktigas väg för dem själva vilse.
Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
27 Den late får icke upp något villebråd, men idoghet är för människan en dyrbar skatt.
Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
28 På rättfärdighetens väg är liv, och där dess stig går fram är frihet ifrån död.
Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.