Ordspråksboken 1
1 Detta är Salomos ordspråk, Davids sons, Israels konungs.
Sentencoj de Salomono, filo de David, reĝo de Izrael:
2 Av dem kan man lära vishet och tukt,
Por scii saĝon kaj moralinstruon; Por kompreni parolojn de prudento;
3 så ock att förstå förståndigt tal. Av dem kan man undfå tuktan till insikt och lära rättfärdighet, rätt och redlighet.
Por ricevi instruon pri saĝo, Vero, justo, kaj honesto;
4 De kunna giva åt de fåkunniga klokhet, åt den unge kunskap och eftertänksamhet.
Por doni al la malkleruloj spriton, Al la junulo scion kaj singardemon.
5 Genom att höra på dem förökar den vise sin lärdom och förvärvar den förståndige rådklokhet.
Saĝulo aŭdu kaj plimultigu sian scion, Kaj prudentulo akiros gvidajn kapablojn,
6 Av dem lär man förstå ordspråk och djupsinnigt tal, de vises ord och deras gåtor.
Por kompreni sentencon kaj retoraĵon, La vortojn de saĝuloj kaj iliajn enigmojn.
7 HERRENS fruktan är begynnelsen till kunskap; vishet och tuktan föraktas av oförnuftiga.
La timo antaŭ la Eternulo estas la komenco de sciado. Saĝon kaj instruon malpiuloj malestimas.
8 Hör, min son, din faders tuktan, och förkasta icke din moders undervisning.
Aŭskultu, mia filo, la instruon de via patro, Kaj ne forĵetu la ordonon de via patrino;
9 Ty sådant är en skön krans för ditt huvud och en kedja till prydnad för din hals.
Ĉar ili estas bela krono por via kapo, Kaj ornamo por via kolo.
10 Min son, om syndare locka dig, så följ icke.
Mia filo, se pekuloj vin logos, Ne sekvu ilin.
11 Om de säga: »Kom med oss; vi vilja lägga oss på lur efter blod, sätta försåt för de oskyldiga, utan sak;
Se ili diros: Iru kun ni, Ni embuskos por mortigi, Ni senkaŭze insidos senkulpulojn;
12 såsom dödsriket vilja vi uppsluka dem levande, friska och sunda, såsom fore de ned i graven; (Sheol h7585)
Kiel Ŝeol ni englutos ilin vivajn, Kaj la piulojn kiel irantajn en la tombon; (Sheol h7585)
13 allt vad dyrbart är skola vi vinna, vi skola fylla våra hus med byte;
Ni trovos diversajn grandvaloraĵojn, Ni plenigos niajn domojn per rabaĵo;
14 dela du med oss vår lott, alla skola vi hava samma pung» --
Vi lotos meze inter ni, Unu monujo estos por ni ĉiuj:
15 då, min son, må du ej vandra samma väg som de. Nej, håll din fot ifrån deras stig,
Mia filo, ne iru la vojon kune kun ili; Gardu vian piedon de ilia vojstreko,
16 ty deras fötter hasta till vad ont är, och äro snara, när det gäller att utgjuta blod.
Ĉar iliaj piedoj kuras al malbono, Kaj rapidas, por verŝi sangon.
17 Ty väl är det fåfängt, då man vill fånga fåglar, att breda ut nätet i hela flockens åsyn.
Ĉar vane estas metata reto Antaŭ la okuloj de ĉiu birdo.
18 Men dessa ligga på lur efter sitt eget blod, de sätta försåt för sina egna liv.
Kaj ili embuskas sian propran sangon, Ili insidas siajn proprajn animojn.
19 Så går det envar som söker orätt vinning: sin egen herre berövar den livet.
Tiaj estas la vojoj de ĉiu, kiu avidas rabakiron; Ĝi forprenas la vivon de sia posedanto.
20 Visheten höjer sitt rop på gatan, på torgen låter hon höra sin röst.
La saĝo krias sur la strato; Ĝi aŭdigas sian voĉon sur la placoj;
21 I bullrande gathörn predikar hon; där portarna i staden öppna sig, där talar hon sina ord:
Ĝi vokas en la ĉefaj kunvenejoj, ĉe la pordegaj enirejoj; En la urbo ĝi diras siajn parolojn.
22 Huru länge, I fåkunnige, skolen I älska fåkunnighet? Huru länge skola bespottarna hava sin lust i bespottelse och dårarna hata kunskap?
Ĝis kiam, ho malkleruloj, vi amos nescion? Kaj al blasfemantoj plaĉos blasfemado, Kaj senprudentuloj malamos scion?
23 Vänden om och akten på min tillrättavisning; se, då skall jag låta min ande flöda för eder jag skall låta eder förnimma mina ord.
Returnu vin al mia predikado; Jen mi eligos al vi mian spiriton, Mi sciigos al vi miajn vortojn.
24 Eftersom I icke villen höra, när jag ropade, eftersom ingen aktade på, när jag räckte ut min hand,
Ĉar mi vokis, kaj vi rifuzis; Mi etendis mian manon, kaj neniu atentis;
25 eftersom I läten allt mitt råd fara och icke villen veta av min tillrättavisning
Kaj vi forĵetis ĉiujn miajn konsilojn, Kaj miajn predikojn vi ne deziris:
26 därför skall ock jag le vid eder ofärd och bespotta, när det kommer, som I frukten,
Tial ankaŭ mi ridos ĉe via malfeliĉo; Mi mokos, kiam timo vin atakos.
27 ja, när det I frukten kommer såsom ett oväder, när ofärden nalkas eder såsom en storm och över eder kommer nöd och ångest.
Kiam la timo atakos vin kiel uragano, Kaj via malfeliĉo venos kiel ventego, Kiam venos al vi mizero kaj sufero:
28 Då skall man ropa till mig, men jag skall icke svara, man skall söka mig, men icke finna mig.
Tiam ili min vokos, sed mi ne respondos; Ili min serĉos, sed min ne trovos.
29 Därför att de hatade kunskap och icke funno behag i HERRENS fruktan,
Tial ke ili malamis scion, Kaj timon antaŭ la Eternulo ili ne deziris havi,
30 ej heller ville följa mitt råd, utan föraktade all min tillrättavisning,
Ili ne deziris miajn konsilojn, Ili malestimis ĉiujn miajn predikojn:
31 därför skola de få äta sina gärningars frukt och varda mättade av sina egna anslag.
Ili manĝu la fruktojn de sia agado, Kaj ili satiĝu de siaj pripensoj.
32 Ty av sin avfällighet skola de fåkunniga dräpas. och genom sin säkerhet skola dårarna förgås.
Ĉar la kapricoj de la malsaĝuloj ilin mortigas, Kaj la senzorgeco de la senorduloj ilin pereigas.
33 Men den som hör mig, han skall bo i trygghet och vara säker mot olyckans skräck.
Sed kiu min aŭskultas, tiu loĝos sendanĝere, Kaj estos trankvila, kaj ne timos malbonon.
