< Matteus 18 >
1 I samma stund trädde lärjungarna fram till Jesus och frågade: »Vilken är den störste i himmelriket?»
తదానీం శిష్యా యీశోః సమీపమాగత్య పృష్టవన్తః స్వర్గరాజ్యే కః శ్రేష్ఠః?
2 Då kallade han fram ett barn och ställde det mitt ibland dem
తతో యీశుః క్షుద్రమేకం బాలకం స్వసమీపమానీయ తేషాం మధ్యే నిధాయ జగాద,
3 och sade: »Sannerligen säger jag eder: Om I icke omvänden eder och bliven såsom barn, skolen I icke komma in i himmelriket.
యుష్మానహం సత్యం బ్రవీమి, యూయం మనోవినిమయేన క్షుద్రబాలవత్ న సన్తః స్వర్గరాజ్యం ప్రవేష్టుం న శక్నుథ|
4 Den som nu så ödmjukar sig, att han bliver såsom detta barn, han är den störste i himmelriket.
యః కశ్చిద్ ఏతస్య క్షుద్రబాలకస్య సమమాత్మానం నమ్రీకరోతి, సఏవ స్వర్గరాజయే శ్రేష్ఠః|
5 Och den som tager emot ett sådant barn I mitt namn, han tager emot mig.
యః కశ్చిద్ ఏతాదృశం క్షుద్రబాలకమేకం మమ నామ్ని గృహ్లాతి, స మామేవ గృహ్లాతి|
6 Men den som förför en av dessa små som tro på mig, för honom vore det bättre att en kvarnsten hängdes om hans hals och han sänktes ned i havets djup.
కిన్తు యో జనో మయి కృతవిశ్వాసానామేతేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విధ్నిం జనయతి, కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజలే మజ్జనం శ్రేయః|
7 Ve världen för förförelsers skull! Förförelser måste ju komma; men ve den människa genom vilken förförelsen kommer!
విఘ్నాత్ జగతః సన్తాపో భవిష్యతి, విఘ్నోఽవశ్యం జనయిష్యతే, కిన్తు యేన మనుజేన విఘ్నో జనిష్యతే తస్యైవ సన్తాపో భవిష్యతి|
8 Om nu din hand eller din fot är dig till förförelse, så hugg av den och kasta den ifrån dig. Det är bättre för dig att ingå i livet lytt eller halt, än att hava båda händerna eller båda fötterna i behåll och kastas i den eviga elden. (aiōnios )
తస్మాత్ తవ కరశ్చరణో వా యది త్వాం బాధతే, తర్హి తం ఛిత్త్వా నిక్షిప, ద్వికరస్య ద్విపదస్య వా తవానప్తవహ్నౌ నిక్షేపాత్, ఖఞ్జస్య వా ఛిన్నహస్తస్య తవ జీవనే ప్రవేశో వరం| (aiōnios )
9 Och om ditt öga är dig till förförelse, så riv ut det och kasta det ifrån dig. Det är bättre för dig att ingå i livet enögd, än att hava båda ögonen i behåll och kastas i det brinnande Gehenna. (Geenna )
అపరం తవ నేత్రం యది త్వాం బాధతే, తర్హి తదప్యుత్పావ్య నిక్షిప, ద్వినేత్రస్య నరకాగ్నౌ నిక్షేపాత్ కాణస్య తవ జీవనే ప్రవేశో వరం| (Geenna )
10 Sen till, att I icke förakten någon av dessa små; ty jag säger eder att deras änglar i himmelen alltid se min himmelske Faders ansikte.
తస్మాదవధద్ధం, ఏతేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకమపి మా తుచ్ఛీకురుత,
యతో యుష్మానహం తథ్యం బ్రవీమి, స్వర్గే తేషాం దూతా మమ స్వర్గస్థస్య పితురాస్యం నిత్యం పశ్యన్తి| ఏవం యే యే హారితాస్తాన్ రక్షితుం మనుజపుత్ర ఆగచ్ఛత్|
12 Vad synes eder? Om en man har hundra får, och ett av dem har kommit vilse, lämnar han icke då de nittionio på bergen och går åstad och söker efter det som har kommit vilse?
యూయమత్ర కిం వివింగ్ఘ్వే? కస్యచిద్ యది శతం మేషాః సన్తి, తేషామేకో హార్య్యతే చ, తర్హి స ఏకోనశతం మేషాన్ విహాయ పర్వ్వతం గత్వా తం హారితమేకం కిం న మృగయతే?
13 Och händer det då att han finner det -- sannerligen säger jag eder: då gläder han sig mer över det fåret än över de nittionio som icke hade kommit vilse.
యది చ కదాచిత్ తన్మేషోద్దేశం లమతే, తర్హి యుష్మానహం సత్యం కథయామి, సోఽవిపథగామిభ్య ఏకోనశతమేషేభ్యోపి తదేకహేతోరధికమ్ ఆహ్లాదతే|
14 Så är det ej heller eder himmelske Faders vilja att någon av dessa små skall gå förlorad.
తద్వద్ ఏతేషాం క్షుద్రప్రాఏనామ్ ఏకోపి నశ్యతీతి యుష్మాకం స్వర్గస్థపితు ర్నాభిమతమ్|
15 Men om din broder försyndar sig, så gå åstad och förehåll honom det enskilt. Om han då lyssnar till dig, så har du vunnit din broder.
యద్యపి తవ భ్రాతా త్వయి కిమప్యపరాధ్యతి, తర్హి గత్వా యువయోర్ద్వయోః స్థితయోస్తస్యాపరాధం తం జ్ఞాపయ| తత్ర స యది తవ వాక్యం శృణోతి, తర్హి త్వం స్వభ్రాతరం ప్రాప్తవాన్,
16 Men om han icke lyssnar till dig, så tag med dig ännu en eller två, för att 'var sak må avgöras efter två eller tre vittnens utsago'.
కిన్తు యది న శృణోతి, తర్హి ద్వాభ్యాం త్రిభి ర్వా సాక్షీభిః సర్వ్వం వాక్యం యథా నిశ్చితం జాయతే, తదర్థమ్ ఏకం ద్వౌ వా సాక్షిణౌ గృహీత్వా యాహి|
17 Lyssnar han icke till dem, så säg det till församlingen. Lyssnar han ej heller till församlingen, så vare han för dig såsom en hedning och en publikan.
తేన స యది తయో ర్వాక్యం న మాన్యతే, తర్హి సమాజం తజ్జ్ఞాపయ, కిన్తు యది సమాజస్యాపి వాక్యం న మాన్యతే, తర్హి స తవ సమీపే దేవపూజకఇవ చణ్డాలఇవ చ భవిష్యతి|
18 Sannerligen säger jag eder: Allt vad I binden på jorden, det skall vara bundet i himmelen; och allt vad I lösen på jorden, det skall vara löst i himmelen.
అహం యుష్మాన్ సత్యం వదామి, యుష్మాభిః పృథివ్యాం యద్ బధ్యతే తత్ స్వర్గే భంత్స్యతే; మేదిన్యాం యత్ భోచ్యతే, స్వర్గేఽపి తత్ మోక్ష్యతే|
19 Ytterligare säger jag eder, att om två av eder här på jorden komma överens att bedja om något, vad det vara må, så skall det beskäras dem av min Fader, som är i himmelen.
పునరహం యుష్మాన్ వదామి, మేదిన్యాం యుష్మాకం యది ద్వావేకవాక్యీభూయ కిఞ్చిత్ ప్రార్థయేతే, తర్హి మమ స్వర్గస్థపిత్రా తత్ తయోః కృతే సమ్పన్నం భవిష్యతి|
20 Ty var två eller tre är församlade i mitt namn, där är jag mitt ibland dem.»
యతో యత్ర ద్వౌ త్రయో వా మమ నాన్ని మిలన్తి, తత్రైవాహం తేషాం మధ్యేఽస్మి|
21 Då trädde Petrus fram och sade till honom: »Herre, huru många gånger skall jag förlåta min broder, om han försyndar sig mot mig? Är sju gånger nog?»
తదానీం పితరస్తత్సమీపమాగత్య కథితవాన్ హే ప్రభో, మమ భ్రాతా మమ యద్యపరాధ్యతి, తర్హి తం కతికృత్వః క్షమిష్యే?
22 Jesus svarade honom: »Jag säger dig: Icke sju gånger, utan sjuttio gånger sju gånger.
కిం సప్తకృత్వః? యీశుస్తం జగాద, త్వాం కేవలం సప్తకృత్వో యావత్ న వదామి, కిన్తు సప్తత్యా గుణితం సప్తకృత్వో యావత్|
23 Alltså är det med himmelriket, såsom när en konung ville hålla räkenskap med sina tjänare.
అపరం నిజదాసైః సహ జిగణయిషుః కశ్చిద్ రాజేవ స్వర్గరాజయం|
24 Och när han begynte hålla räkenskap, förde man fram till honom en som var skyldig honom tio tusen pund.
ఆరబ్ధే తస్మిన్ గణనే సార్ద్ధసహస్రముద్రాపూరితానాం దశసహస్రపుటకానామ్ ఏకోఽఘమర్ణస్తత్సమక్షమానాయి|
25 Men då denna icke kunde betala, bjöd hans herre att han skulle säljas, så ock hans hustru och barn och allt vad han ägde, för att skulden måtte bliva betald.
తస్య పరిశోధనాయ ద్రవ్యాభావాత్ పరిశోధనార్థం స తదీయభార్య్యాపుత్రాదిసర్వ్వస్వఞ్చ విక్రీయతామితి తత్ప్రభురాదిదేశ|
26 Då föll tjänaren ned för hans fötter och sade: 'Hav tålamod med mig, så skall jag betala dig alltsammans.'
తేన స దాసస్తస్య పాదయోః పతన్ ప్రణమ్య కథితవాన్, హే ప్రభో భవతా ఘైర్య్యే కృతే మయా సర్వ్వం పరిశోధిష్యతే|
27 Och tjänarens herre ömkade sig över honom och gav honom fri och efterskänkte honom hans skuld.
తదానీం దాసస్య ప్రభుః సకరుణః సన్ సకలర్ణం క్షమిత్వా తం తత్యాజ|
28 Men när samme tjänare kom ut, träffade han på en av sina medtjänare, som var skyldig honom hundra silverpenningar; och han tog fast denne och grep honom vid strupen och sade: 'Betala vad du är skyldig.'
కిన్తు తస్మిన్ దాసే బహి ర్యాతే, తస్య శతం ముద్రాచతుర్థాంశాన్ యో ధారయతి, తం సహదాసం దృష్ద్వా తస్య కణ్ఠం నిష్పీడ్య గదితవాన్, మమ యత్ ప్రాప్యం తత్ పరిశోధయ|
29 Då föll hans medtjänare ned och bad honom och sade: 'Hav tålamod med mig, så skall jag betala dig.'
తదా తస్య సహదాసస్తత్పాదయోః పతిత్వా వినీయ బభాషే, త్వయా ధైర్య్యే కృతే మయా సర్వ్వం పరిశోధిష్యతే|
30 Men han ville icke, utan gick åstad och lät sätta honom i fängelse, till dess han hade betalt vad han var skyldig.
తథాపి స తత్ నాఙగీకృత్య యావత్ సర్వ్వమృణం న పరిశోధితవాన్ తావత్ తం కారాయాం స్థాపయామాస|
31 Då nu hans medtjänare sågo det som skedde, togo de mycket illa vid sig och gingo och berättade för sin herre allt som hade skett.
తదా తస్య సహదాసాస్తస్యైతాదృగ్ ఆచరణం విలోక్య ప్రభోః సమీపం గత్వా సర్వ్వం వృత్తాన్తం నివేదయామాసుః|
32 Då kallade hans herre honom till sig och sade till honom: 'Du onde tjänare, allt vad du var skyldig efterskänkte jag dig, eftersom du bad mig därom.
తదా తస్య ప్రభుస్తమాహూయ జగాద, రే దుష్ట దాస, త్వయా మత్సన్నిధౌ ప్రార్థితే మయా తవ సర్వ్వమృణం త్యక్తం;
33 Borde då icke också du hava förbarmat dig över din medtjänare, såsom jag förbarmade mig över dig?'
యథా చాహం త్వయి కరుణాం కృతవాన్, తథైవ త్వత్సహదాసే కరుణాకరణం కిం తవ నోచితం?
34 Och i sin vrede överlämnade hans herre honom i fångknektarnas våld, intill dess han hade betalt allt vad han var skyldig.
ఇతి కథయిత్వా తస్య ప్రభుః క్రుద్ధ్యన్ నిజప్రాప్యం యావత్ స న పరిశోధితవాన్, తావత్ ప్రహారకానాం కరేషు తం సమర్పితవాన్|
35 Så skall ock min himmelske Fader göra med eder, om I icke av hjärtat förlåten var och en sin broder.» Se Nya testamentets text i Ordförklaringarna. Se Pund i Ordförklaringarna. Se Silverpenningar i Ordförklaringarna.
యది యూయం స్వాన్తఃకరణైః స్వస్వసహజానామ్ అపరాధాన్ న క్షమధ్వే, తర్హి మమ స్వర్గస్యః పితాపి యుష్మాన్ ప్రతీత్థం కరిష్యతి|