Matteus 15
1 Härefter kommo fariséer och skriftlärde från Jerusalem till Jesus och sade:
ಅಪರಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರೀಯಾಃ ಕತಿಪಯಾ ಅಧ್ಯಾಪಕಾಃ ಫಿರೂಶಿನಶ್ಚ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ,
2 »Varför överträda dina lärjungar de äldstes stadgar? De två ju icke sina händer, när de skola äta.»
ತವ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಅಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತಕರೈ ರ್ಭಕ್ಷಿತ್ವಾ ಪರಮ್ಪರಾಗತಂ ಪ್ರಾಚೀನಾನಾಂ ವ್ಯವಹಾರಂ ಲಙ್ವನ್ತೇ?
3 Men han svarade och sade till dem: »Varför överträden I själva Guds bud, för edra stadgars skull?
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ, ಯೂಯಂ ಪರಮ್ಪರಾಗತಾಚಾರೇಣ ಕುತ ಈಶ್ವರಾಜ್ಞಾಂ ಲಙ್ವಧ್ವೇ|
4 Gud har ju sagt: 'Hedra din fader och din moder' och: 'Den som smädar sin fader eller sin moder, han skall döden dö.'
ಈಶ್ವರ ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾಪಯತ್, ತ್ವಂ ನಿಜಪಿತರೌ ಸಂಮನ್ಯೇಥಾಃ, ಯೇನ ಚ ನಿಜಪಿತರೌ ನಿನ್ದ್ಯೇತೇ, ಸ ನಿಶ್ಚಿತಂ ಮ್ರಿಯೇತ;
5 Men I sägen, att om någon säger till sin fader eller sin moder: 'Vad du av mig kunde hava fått till hjälp, det giver jag i stället såsom offergåva', då behöver han alls icke hedra sin fader eller sin moder.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ವದಥ, ಯಃ ಸ್ವಜನಕಂ ಸ್ವಜನನೀಂ ವಾ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ವದತಿ, ಯುವಾಂ ಮತ್ತೋ ಯಲ್ಲಭೇಥೇ, ತತ್ ನ್ಯವಿದ್ಯತ,
6 I haven så gjort Guds budord om intet, för edra stadgars skull.
ಸ ನಿಜಪಿತರೌ ಪುನ ರ್ನ ಸಂಮಂಸ್ಯತೇ| ಇತ್ಥಂ ಯೂಯಂ ಪರಮ್ಪರಾಗತೇನ ಸ್ವೇಷಾಮಾಚಾರೇಣೇಶ್ವರೀಯಾಜ್ಞಾಂ ಲುಮ್ಪಥ|
7 I skrymtare, rätt profeterade Esaias om eder, när han sade:
ರೇ ಕಪಟಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಯಿಶಯಿಯೋ ಯುಷ್ಮಾನಧಿ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಚನಾನ್ಯೇತಾನಿ ಸಮ್ಯಗ್ ಉಕ್ತವಾನ್|
8 'Detta folk ärar mig med sina läppar, men deras hjärtan äro långt ifrån mig;
ವದನೈ ರ್ಮನುಜಾ ಏತೇ ಸಮಾಯಾನ್ತಿ ಮದನ್ತಿಕಂ| ತಥಾಧರೈ ರ್ಮದೀಯಞ್ಚ ಮಾನಂ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತೇ ನರಾಃ|
9 och fåfängt dyrka de mig, eftersom de läror de förkunna äro människobud.'»
ಕಿನ್ತು ತೇಷಾಂ ಮನೋ ಮತ್ತೋ ವಿದೂರಏವ ತಿಷ್ಠತಿ| ಶಿಕ್ಷಯನ್ತೋ ವಿಧೀನ್ ನ್ರಾಜ್ಞಾ ಭಜನ್ತೇ ಮಾಂ ಮುಧೈವ ತೇ|
10 Och han kallade folket till sig och sade till dem: »Hören och förstån.
ತತೋ ಯೀಶು ರ್ಲೋಕಾನ್ ಆಹೂಯ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್, ಯೂಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಬುಧ್ಯಧ್ಬಂ|
11 Icke vad som går in i munnen orenar människan, men vad som går ut ifrån munnen, det orenar människan.»
ಯನ್ಮುಖಂ ಪ್ರವಿಶತಿ, ತತ್ ಮನುಜಮ್ ಅಮೇಧ್ಯಂ ನ ಕರೋತಿ, ಕಿನ್ತು ಯದಾಸ್ಯಾತ್ ನಿರ್ಗಚ್ಛತಿ, ತದೇವ ಮಾನುಷಮಮೇಧ್ಯೀ ಕರೋತೀ|
12 Då trädde hans lärjungar fram och sade till honom: »Vet du, att när fariséerna hörde det du nu sade, var det för dem en stötesten?»
ತದಾನೀಂ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಮೈ ಕಥಯಾಞ್ಚಕ್ರುಃ, ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಫಿರೂಶಿನೋ ವ್ಯರಜ್ಯನ್ತ, ತತ್ ಕಿಂ ಭವತಾ ಜ್ಞಾಯತೇ?
13 Men han svarade och sade: »Var planta som min himmelske Fader icke har planterat skall ryckas upp med rötterna.
ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಮಮ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಃ ಪಿತಾ ಯಂ ಕಞ್ಚಿದಙ್ಕುರಂ ನಾರೋಪಯತ್, ಸ ಉತ್ಪಾವ್ದ್ಯತೇ|
14 Frågen icke efter dem. De äro blinda ledare; och om en blind leder en blind, så falla de båda i gropen.»
ತೇ ತಿಷ್ಠನ್ತು, ತೇ ಅನ್ಧಮನುಜಾನಾಮ್ ಅನ್ಧಮಾರ್ಗದರ್ಶಕಾ ಏವ; ಯದ್ಯನ್ಧೋಽನ್ಧಂ ಪನ್ಥಾನಂ ದರ್ಶಯತಿ, ತರ್ಹ್ಯುಭೌ ಗರ್ತ್ತೇ ಪತತಃ|
15 Då tog Petrus till orda och sade till honom: »Uttyd för oss detta bildliga tal.»
ತದಾ ಪಿತರಸ್ತಂ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮಿಮಮಸ್ಮಾನ್ ಬೋಧಯತು|
16 Han sade: »Ären då också I ännu utan förstånd?
ಯೀಶುನಾ ಪ್ರೋಕ್ತಂ, ಯೂಯಮದ್ಯ ಯಾವತ್ ಕಿಮಬೋಧಾಃ ಸ್ಥ?
17 Insen I icke att allt som går in i munnen, det går ned i buken och har sin naturliga utgång?
ಕಥಾಮಿಮಾಂ ಕಿಂ ನ ಬುಧ್ಯಧ್ಬೇ? ಯದಾಸ್ಯಂ ಪ್ರೇವಿಶತಿ, ತದ್ ಉದರೇ ಪತನ್ ಬಹಿರ್ನಿರ್ಯಾತಿ,
18 Men vad som går ut ifrån munnen, det kommer från hjärtat, och det är detta som orenar människan.
ಕಿನ್ತ್ವಾಸ್ಯಾದ್ ಯನ್ನಿರ್ಯಾತಿ, ತದ್ ಅನ್ತಃಕರಣಾತ್ ನಿರ್ಯಾತತ್ವಾತ್ ಮನುಜಮಮೇಧ್ಯಂ ಕರೋತಿ|
19 Ty från hjärtat komma onda tankar, mord, äktenskapsbrott, otukt, tjuveri, falskt vittnesbörd, hädelse.
ಯತೋಽನ್ತಃಕರಣಾತ್ ಕುಚಿನ್ತಾ ಬಧಃ ಪಾರದಾರಿಕತಾ ವೇಶ್ಯಾಗಮನಂ ಚೈರ್ಯ್ಯಂ ಮಿಥ್ಯಾಸಾಕ್ಷ್ಯಮ್ ಈಶ್ವರನಿನ್ದಾ ಚೈತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ನಿರ್ಯ್ಯಾನ್ತಿ|
20 Det är detta som orenar människan; men att äta med otvagna händer, det orenar icke människan.»
ಏತಾನಿ ಮನುಷ್ಯಮಪವಿತ್ರೀ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ಕಿನ್ತ್ವಪ್ರಕ್ಷಾಲಿತಕರೇಣ ಭೋಜನಂ ಮನುಜಮಮೇಧ್ಯಂ ನ ಕರೋತಿ|
21 Och Jesus begav sig bort därifrån och drog sig undan till trakten av Tyrus och Sidon.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಸೋರಸೀದೋನ್ನಗರಯೋಃ ಸೀಮಾಮುಪತಸ್ಯೌ|
22 Då kom en kananeisk kvinna från det området och ropade och sade: »Herre, Davids son, förbarma dig över mig. Min dotter plågas svårt av en ond ande.»
ತದಾ ತತ್ಸೀಮಾತಃ ಕಾಚಿತ್ ಕಿನಾನೀಯಾ ಯೋಷಿದ್ ಆಗತ್ಯ ತಮುಚ್ಚೈರುವಾಚ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನ, ಮಮೈಕಾ ದುಹಿತಾಸ್ತೇ ಸಾ ಭೂತಗ್ರಸ್ತಾ ಸತೀ ಮಹಾಕ್ಲೇಶಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋತಿ ಮಮ ದಯಸ್ವ|
23 Men han svarade henne icke ett ord. Då trädde hans lärjungar fram och bådo honom och sade: »Giv henne besked; hon förföljer oss ju med sitt ropande.»
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುಸ್ತಾಂ ಕಿಮಪಿ ನೋಕ್ತವಾನ್, ತತಃ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಂ ನಿವೇದಯಾಮಾಸುಃ, ಏಷಾ ಯೋಷಿದ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪಶ್ಚಾದ್ ಉಚ್ಚೈರಾಹೂಯಾಗಚ್ಛತಿ, ಏನಾಂ ವಿಸೃಜತು|
24 Han svarade och sade: »Jag är icke utsänd till andra än till de förlorade fåren av Israels hus.»
ತದಾ ಸ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಗೋತ್ರಸ್ಯ ಹಾರಿತಮೇಷಾನ್ ವಿನಾ ಕಸ್ಯಾಪ್ಯನ್ಯಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ನಾಹಂ ಪ್ರೇಷಿತೋಸ್ಮಿ|
25 Men hon kom fram och föll ned för honom och sade: »Herre, hjälp mig.»
ತತಃ ಸಾ ನಾರೀಸಮಾಗತ್ಯ ತಂ ಪ್ರಣಮ್ಯ ಜಗಾದ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಾಮುಪಕುರು|
26 Då svarade han och sade: »Det är otillbörligt att taga brödet från barnen och kasta det åt hundarna.»
ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ಬಾಲಕಾನಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯಮಾದಾಯ ಸಾರಮೇಯೇಭ್ಯೋ ದಾನಂ ನೋಚಿತಂ|
27 Hon sade: »Ja, Herre. Också äta ju hundarna allenast av de smulor som falla ifrån deras herrars bord.»
ತದಾ ಸಾ ಬಭಾಷೇ, ಹೇ ಪ್ರಭೋ, ತತ್ ಸತ್ಯಂ, ತಥಾಪಿ ಪ್ರಭೋ ರ್ಭಞ್ಚಾದ್ ಯದುಚ್ಛಿಷ್ಟಂ ಪತತಿ, ತತ್ ಸಾರಮೇಯಾಃ ಖಾದನ್ತಿ|
28 Då svarade Jesus och sade till henne: »O kvinna, din tro är stor. Ske dig såsom du vill.» Och hennes dotter var frisk ifrån den stunden.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್, ಹೇ ಯೋಷಿತ್, ತವ ವಿಶ್ವಾಸೋ ಮಹಾನ್ ತಸ್ಮಾತ್ ತವ ಮನೋಭಿಲಷಿತಂ ಸಿದ್ಯ್ಯತು, ತೇನ ತಸ್ಯಾಃ ಕನ್ಯಾ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ದಣ್ಡೇ ನಿರಾಮಯಾಭವತ್|
29 Men Jesus gick därifrån vidare och kom till Galileiska sjön. Och han gick upp på berget och satte sig där.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶಸ್ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾತ್ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ಗಾಲೀಲ್ಸಾಗರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಮಾಗತ್ಯ ಧರಾಧರಮಾರುಹ್ಯ ತತ್ರೋಪವಿವೇಶ|
30 Då kom mycket folk till honom, och de hade med sig halta, blinda, dövstumma, lytta och många andra; dem lade de ned för hans fötter, och han botade dem,
ಪಶ್ಚಾತ್ ಜನನಿವಹೋ ಬಹೂನ್ ಖಞ್ಚಾನ್ಧಮೂಕಶುಷ್ಕಕರಮಾನುಷಾನ್ ಆದಾಯ ಯೀಶೋಃ ಸಮೀಪಮಾಗತ್ಯ ತಚ್ಚರಣಾನ್ತಿಕೇ ಸ್ಥಾಪಯಾಮಾಸುಃ, ತತಃ ಸಾ ತಾನ್ ನಿರಾಮಯಾನ್ ಅಕರೋತ್|
31 så att folket förundrade sig, när de funno dövstumma tala, lytta vara friska och färdiga, halta gå och blinda se. Och man prisade Israels Gud.
ಇತ್ಥಂ ಮೂಕಾ ವಾಕ್ಯಂ ವದನ್ತಿ, ಶುಷ್ಕಕರಾಃ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯಮಾಯಾನ್ತಿ, ಪಙ್ಗವೋ ಗಚ್ಛನ್ತಿ, ಅನ್ಧಾ ವೀಕ್ಷನ್ತೇ, ಇತಿ ವಿಲೋಕ್ಯ ಲೋಕಾ ವಿಸ್ಮಯಂ ಮನ್ಯಮಾನಾ ಇಸ್ರಾಯೇಲ ಈಶ್ವರಂ ಧನ್ಯಂ ಬಭಾಷಿರೇ|
32 Och Jesus kallade sina lärjungar till sig och sade: »Jag ömkar mig över folket, ty det är redan tre dagar som de hava dröjt kvar hos mig, och de hava intet att äta; och jag vill icke låta dem gå ifrån mig fastande, för att de icke skola uppgivas på vägen.»
ತದಾನೀಂ ಯೀಶುಃ ಸ್ವಶಿಷ್ಯಾನ್ ಆಹೂಯ ಗದಿತವಾನ್, ಏತಜ್ಜನನಿವಹೇಷು ಮಮ ದಯಾ ಜಾಯತೇ, ಏತೇ ದಿನತ್ರಯಂ ಮಯಾ ಸಾಕಂ ಸನ್ತಿ, ಏಷಾಂ ಭಕ್ಷ್ಯವಸ್ತು ಚ ಕಞ್ಚಿದಪಿ ನಾಸ್ತಿ, ತಸ್ಮಾದಹಮೇತಾನಕೃತಾಹಾರಾನ್ ನ ವಿಸ್ರಕ್ಷ್ಯಾಮಿ, ತಥಾತ್ವೇ ವರ್ತ್ಮಮಧ್ಯೇ ಕ್ಲಾಮ್ಯೇಷುಃ|
33 Då sade lärjungarna till honom: »Varifrån skola vi här, i en öken, få så mycket bröd, att vi kunna mätta så mycket folk?»
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಊಚುಃ, ಏತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಾನ್ತರಮಧ್ಯ ಏತಾವತೋ ಮರ್ತ್ಯಾನ್ ತರ್ಪಯಿತುಂ ವಯಂ ಕುತ್ರ ಪೂಪಾನ್ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಾಮಃ?
34 Jesus frågade dem: »Huru många bröd haven I?» De svarade: »Sju, och därtill några få småfiskar.»
ಯೀಶುರಪೃಚ್ಛತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನಿಕಟೇ ಕತಿ ಪೂಪಾ ಆಸತೇ? ತ ಊಚುಃ, ಸಪ್ತಪೂಪಾ ಅಲ್ಪಾಃ ಕ್ಷುದ್ರಮೀನಾಶ್ಚ ಸನ್ತಿ|
35 Då tillsade han folket att lägra sig på marken.
ತದಾನೀಂ ಸ ಲೋಕನಿವಹಂ ಭೂಮಾವುಪವೇಷ್ಟುಮ್ ಆದಿಶ್ಯ
36 Och han tog de sju bröden, så ock fiskarna, och tackade Gud och bröt bröden och gav åt lärjungarna, och lärjungarna gåvo åt folket.
ತಾನ್ ಸಪ್ತಪೂಪಾನ್ ಮೀನಾಂಶ್ಚ ಗೃಹ್ಲನ್ ಈಶ್ವರೀಯಗುಣಾನ್ ಅನೂದ್ಯ ಭಂಕ್ತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋ ದದೌ, ಶಿಷ್ಯಾ ಲೋಕೇಭ್ಯೋ ದದುಃ|
37 Så åto de alla och blevo mätta. Och de överblivna styckena samlade man sedan upp, sju korgar fulla.
ತತಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಭುಕ್ತ್ವಾ ತೃಪ್ತವನ್ತಃ; ತದವಶಿಷ್ಟಭಕ್ಷ್ಯೇಣ ಸಪ್ತಡಲಕಾನ್ ಪರಿಪೂರ್ಯ್ಯ ಸಂಜಗೃಹುಃ|
38 Men de som hade ätit voro fyra tusen män, förutom kvinnor och barn.
ತೇ ಭೋಕ್ತಾರೋ ಯೋಷಿತೋ ಬಾಲಕಾಂಶ್ಚ ವಿಹಾಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಚತುಃಸಹಸ್ರಾಣಿ ಪುರುಷಾ ಆಸನ್|
39 Sedan lät han folket skiljas åt och steg i båten och for till Magadans område.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ಜನನಿವಹಂ ವಿಸೃಜ್ಯ ತರಿಮಾರುಹ್ಯ ಮಗ್ದಲಾಪ್ರದೇಶಂ ಗತವಾನ್|
