Johannes 14
1 »Edra hjärtan vare icke oroliga. Tron på Gud; tron ock på mig.
มโนทุ: ขิโน มา ภูต; อีศฺวเร วิศฺวสิต มยิ จ วิศฺวสิตฯ
2 I min Faders hus äro många boningar; om så icke voro, skulle jag nu säga eder att jag går bort för att bereda eder rum.
มม ปิตุ คฺฤเห พหูนิ วาสสฺถานิ สนฺติ โน เจตฺ ปูรฺวฺวํ ยุษฺมานฺ อชฺญาปยิษฺยํ ยุษฺมทรฺถํ สฺถานํ สชฺชยิตุํ คจฺฉามิฯ
3 Och om jag än går bort för att bereda eder rum, så skall jag dock komma igen och taga eder till mig; ty jag vill att där jag är, där skolen I ock vara.
ยทิ คตฺวาหํ ยุษฺมนฺนิมิตฺตํ สฺถานํ สชฺชยามิ ตรฺหิ ปนราคตฺย ยุษฺมานฺ สฺวสมีปํ เนษฺยามิ, ตโต ยตฺราหํ ติษฺฐามิ ตตฺร ยูยมปิ สฺถาสฺยถฯ
4 Och vägen som leder dit jag går, den veten I.»
อหํ ยตฺสฺถานํ พฺรชามิ ตตฺสฺถานํ ยูยํ ชานีถ ตสฺย ปนฺถานมปิ ชานีถฯ
5 Tomas sade till honom: »Herre, vi veta icke vart du går; huru kunna vi då veta vägen?»
ตทา โถมา อวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ กุตฺร ยาติ ตทฺวยํ น ชานีม: , ตรฺหิ กถํ ปนฺถานํ ชฺญาตุํ ศกฺนุม: ?
6 Jesus svarade honom: »Jag är vägen och sanningen och livet; ingen kommer till Fadern utom genom mig.
ยีศุรกถยทฺ อหเมว สตฺยชีวนรูปปโถ มยา น คนฺตา โกปิ ปิตุ: สมีปํ คนฺตุํ น ศกฺโนติฯ
7 Haden I känt mig, så haden I ock känt min Fader; nu kännen I honom och haven sett honom.»
ยทิ มามฺ อชฺญาสฺยต ตรฺหิ มม ปิตรมปฺยชฺญาสฺยต กินฺตฺวธุนาตสฺตํ ชานีถ ปศฺยถ จฯ
8 Filippus sade till honom: »Herre, låt oss se Fadern, så hava vi nog.»
ตทา ผิลิป: กถิตวานฺ, เห ปฺรโภ ปิตรํ ทรฺศย ตสฺมาทสฺมากํ ยเถษฺฏํ ภวิษฺยติฯ
9 Jesus svarade honom: »Så lång tid har jag varit hos eder, och du har icke lärt känna mig, Filippus? Den som har sett mig, han har sett Fadern. Huru kan du då säga: 'Låt oss se Fadern'?
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยาวาทีตฺ, เห ผิลิป ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธมฺ เอตาวทฺทินานิ สฺถิตมปิ มำ กึ น ปฺรตฺยภิชานาสิ? โย ชโน มามฺ อปศฺยตฺ ส ปิตรมปฺยปศฺยตฺ ตรฺหิ ปิตรมฺ อสฺมานฺ ทรฺศเยติ กถำ กถํ กถยสิ?
10 Tror du icke att jag är i Fadern, och att Fadern är i mig? De ord jag talar till eder talar jag icke av mig själv. Och gärningarna, dem gör Fadern, som bor i mig; de äro hans verk.
อหํ ปิตริ ติษฺฐามิ ปิตา มยิ ติษฺฐตีติ กึ ตฺวํ น ปฺรตฺยษิ? อหํ ยทฺวากฺยํ วทามิ ตตฺ สฺวโต น วทามิ กินฺตุ ย: ปิตา มยิ วิราชเต ส เอว สรฺวฺวกรฺมฺมาณิ กราติฯ
11 Tron mig; jag är i Fadern, och Fadern i mig. Varom icke, så tron för själva gärningarnas skull.
อเตอว ปิตรฺยฺยหํ ติษฺฐามิ ปิตา จ มยิ ติษฺฐติ มมาสฺยำ กถายำ ปฺรตฺยยํ กุรุต, โน เจตฺ กรฺมฺมเหโต: ปฺรตฺยยํ กุรุตฯ
12 Sannerligen, sannerligen säger jag eder: Den som tror på mig, han skall ock själv göra de gärningar som jag gör; och ännu större än dessa skall han göra. Ty jag går till Fadern,
อหํ ยุษฺมานติยถารฺถํ วทามิ, โย ชโน มยิ วิศฺวสิติ โสหมิว กรฺมฺมาณิ กริษฺยติ วรํ ตโตปิ มหากรฺมฺมาณิ กริษฺยติ ยโต เหโตรหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิฯ
13 och vadhelst I bedjen om i mitt namn, det skall jag göra, på det att Fadern må bliva förhärligad i Sonen.
ยถา ปุเตฺรณ ปิตุ รฺมหิมา ปฺรกาศเต ตทรฺถํ มม นาม โปฺรจฺย ยตฺ ปฺรารฺถยิษฺยเธฺว ตตฺ สผลํ กริษฺยามิฯ
14 Ja, om I bedjen om något i mitt namn, så skall jag göra det.
ยทิ มม นามฺนา ยตฺ กิญฺจิทฺ ยาจเธฺว ตรฺหิ ตทหํ สาธยิษฺยามิฯ
15 Älsken I mig, så hållen I mina bud,
ยทิ มยิ ปฺรียเธฺว ตรฺหิ มมาชฺญา: สมาจรตฯ
16 och jag skall bedja Fadern, och han skall giva eder en annan Hjälpare, som för alltid skall vara hos eder: (aiōn g165)
ตโต มยา ปิตุ: สมีเป ปฺรารฺถิเต ปิตา นิรนฺตรํ ยุษฺมาภิ: สารฺทฺธํ สฺถาตุมฺ อิตรเมกํ สหายมฺ อรฺถาตฺ สตฺยมยมฺ อาตฺมานํ ยุษฺมากํ นิกฏํ เปฺรษยิษฺยติฯ (aiōn g165)
17 sanningens Ande, som världen icke kan taga emot, ty hon ser honom icke och känner honom icke. Men I kännen honom, ty han bor hos eder och skall vara i eder.
เอตชฺชคโต โลกาสฺตํ คฺรหีตุํ น ศกฺนุวนฺติ ยตเสฺต ตํ นาปศฺยนฺ นาชนํศฺจ กินฺตุ ยูยํ ชานีถ ยโต เหโต: ส ยุษฺมากมนฺต รฺนิวสติ ยุษฺมากํ มเธฺย สฺถาสฺยติ จฯ
18 Jag skall icke lämna eder faderlösa; jag skall komma till eder.
อหํ ยุษฺมานฺ อนาถานฺ กฺฤตฺวา น ยาสฺยามิ ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิฯ
19 Ännu en liten tid, och världen ser mig icke mer, men I sen mig. Ty jag lever; I skolen ock leva.
กิยตฺกาลรตฺ ปรมฺ อสฺย ชคโต โลกา มำ ปุน รฺน ทฺรกฺษฺยนฺติ กินฺตุ ยูยํ ทฺรกฺษฺยถ; อหํ ชีวิษฺยามิ ตสฺมาตฺ การณาทฺ ยูยมปิ ชีวิษฺยถฯ
20 På den dagen skolen I förstå att jag är i min Fader, och att I ären i mig, och att jag är i eder.
ปิตรฺยฺยหมสฺมิ มยิ จ ยูยํ สฺถ, ตถาหํ ยุษฺมาสฺวสฺมิ ตทปิ ตทา ชฺญาสฺยถฯ
21 Den som har mina bud och håller dem, han är den som älskar mig; och den som älskar mig, han skall bliva älskad av min Fader, och jag skall älska honom och jag skall uppenbara mig för honom.»
โย ชโน มมาชฺญา คฺฤหีตฺวา ตา อาจรติ เสอว มยิ ปฺรียเต; โย ชนศฺจ มยิ ปฺรียเต เสอว มม ปิตุ: ปฺริยปาตฺรํ ภวิษฺยติ, ตถาหมปิ ตสฺมินฺ ปฺรีตฺวา ตไสฺม สฺวํ ปฺรกาศยิษฺยามิฯ
22 Judas -- icke han som kallades Iskariot -- sade då till honom: »Herre, varav kommer det att du tänker uppenbara dig för oss, men icke för världen?»
ตทา อีษฺกริโยตียาทฺ อโนฺย ยิหูทาสฺตมวทตฺ, เห ปฺรโภ ภวานฺ ชคโต โลกานำ สนฺนิเธา ปฺรกาศิโต น ภูตฺวาสฺมากํ สนฺนิเธา กุต: ปฺรกาศิโต ภวิษฺยติ?
23 Jesus svarade och sade till honom: »Om någon älskar mig, så håller han mitt ord; och min Fader skall älska honom, och vi skola komma till honom och taga vår boning hos honom.
ตโต ยีศุ: ปฺรตฺยุทิตวานฺ, โย ชโน มยิ ปฺรียเต ส มมาชฺญา อปิ คฺฤหฺลาติ, เตน มม ปิตาปิ ตสฺมินฺ เปฺรษฺยเต, อาวาญฺจ ตนฺนิกฏมาคตฺย เตน สห นิวตฺสฺยาว: ฯ
24 Den som icke älskar mig, han håller icke mina ord; och likväl är det ord som I hören icke mitt, utan Faderns, som har sänt mig.
โย ชโน มยิ น ปฺรียเต ส มม กถา อปิ น คฺฤหฺลาติ ปุนศฺจ ยามิมำ กถำ ยูยํ ศฺฤณุถ สา กถา เกวลสฺย มม น กินฺตุ มม เปฺรรโก ย: ปิตา ตสฺยาปิ กถาฯ
25 Detta har jag talat till eder, medan jag ännu är kvar hos eder.
อิทานีํ ยุษฺมากํ นิกเฏ วิทฺยมาโนหมฺ เอตา: สกลา: กถา: กถยามิฯ
26 Men Hjälparen, den helige Ande, som Fadern skall sända i mitt namn, han skall lära eder allt och påminna eder om allt vad jag har sagt eder.
กินฺตฺวิต: ปรํ ปิตฺรา ย: สหาโย'รฺถาตฺ ปวิตฺร อาตฺมา มม นามฺนิ เปฺรรยิษฺยติ ส สรฺวฺวํ ศิกฺษยิตฺวา มโยกฺตา: สมสฺตา: กถา ยุษฺมานฺ สฺมารยิษฺยติฯ
27 Frid lämnar jag efter mig åt eder, min frid giver jag eder; icke giver jag eder den såsom världen giver. Edra hjärtan vare icke oroliga eller försagda.
อหํ ยุษฺมากํ นิกเฏ ศานฺตึ สฺถาปยิตฺวา ยามิ, นิชำ ศานฺตึ ยุษฺมภฺยํ ททามิ, ชคโต โลกา ยถา ททาติ ตถาหํ น ททามิ; ยุษฺมากมฺ อนฺต: กรณานิ ทุ: ขิตานิ ภีตานิ จ น ภวนฺตุฯ
28 I hörden att jag sade till eder: 'Jag går bort, men jag kommer åter till eder.' Om I älskaden mig, så skullen I ju glädjas över att jag går bort till Fadern, ty Fadern är större än jag.
อหํ คตฺวา ปุนรปิ ยุษฺมากํ สมีปมฺ อาคมิษฺยามิ มโยกฺตํ วากฺยมิทํ ยูยมฺ อเศฺราษฺฏ; ยทิ มยฺยเปฺรษฺยธฺวํ ตรฺหฺยหํ ปิตุ: สมีปํ คจฺฉามิ มมาสฺยำ กถายำ ยูยมฺ อหฺลาทิษฺยธฺวํ ยโต มม ปิตา มตฺโตปิ มหานฺฯ
29 Och nu har jag sagt eder det, förrän det sker, på det att I mån tro, när det har skett.
ตสฺยา ฆฏนายา: สมเย ยถา ยุษฺมากํ ศฺรทฺธา ชายเต ตทรฺถมฺ อหํ ตสฺยา ฆฏนายา: ปูรฺวฺวมฺ อิทานีํ ยุษฺมานฺ เอตำ วารฺตฺตำ วทามิฯ
30 Härefter talar jag icke mycket med eder, ty denna världens furste kommer. I mig finnes intet som hör honom till;
อิต: ปรํ ยุษฺมาภิ: สห มม พหว อาลาปา น ภวิษฺยนฺติ ยต: การณาทฺ เอตสฺย ชคต: ปติราคจฺฉติ กินฺตุ มยา สห ตสฺย โกปิ สมฺพนฺโธ นาสฺติฯ
31 men detta sker, för att världen skall förstå att jag älskar Fadern och gör såsom Fadern har bjudit mig. Stån upp, låt oss gå härifrån.»
อหํ ปิตริ เปฺรม กโรมิ ตถา ปิตุ รฺวิธิวตฺ กรฺมฺมาณิ กโรมีติ เยน ชคโต โลกา ชานนฺติ ตทรฺถมฺ อุตฺติษฺฐต วยํ สฺถานาทสฺมาทฺ คจฺฉามฯ
