Job 40
1 Så svarade nu HERREN Job och sade:
Пәрвәрдигар Аюпқа йәнә җававән: —
2 Vill du tvista med den Allsmäktige, du mästare? Svara då, du som så klagar på Gud!
«Һәммигә Қадир билән дәвалашидиған киши униңға тәрбийә қилмақчиму? Тәңрини әйиплигүчи киши җавап бәрсун!» — деди.
3 Job svarade HERREN och sade:
Аюп болса Пәрвәрдигарға җававән: —
4 Nej, därtill är jag för ringa; vad skulle jag svara dig? Jag måste lägga handen på munnen.
«Мана, мән һеч немигә яримаймән; Саңа қандақ җавап берәләймән? Қолум билән ағзимни етип гәптин қалай;
5 En gång har jag talat, och nu säger jag intet mer; ja, två gånger, men jag gör det icke åter.
Бир қетим дедим, мән йәнә җавап бәрмәймән; Шундақ, икки қетим десәм мән қайта сөзлимәймән» — деди.
6 Och HERREN talade till Job ur stormvinden och sade:
Андин Пәрвәрдигар қара қуюн ичидин Аюпқа җавап берип мундақ деди: —
7 Omgjorda såsom en man dina länder; jag vill fråga dig, och du må giva mig besked.
«Әркәктәк белиңни чиң бағла, Андин Мән сәндин сорай; Сән Мени хәвәрдар қилғин.
8 Vill du göra min rätt om intet och döma mig skyldig, för att själv stå såsom rättfärdig?
Сән дәрвәқә Мениң һөкүмимни пүтүнләй бекарға кәткүзмәкчимусән? Сән өзүңни һәққаний қилимән дәп, Мени натоғра дәп әйиплимәкчимусән?
9 Har du en sådan arm som Gud, och förmår du dundra med din röst såsom han?
Сениң Тәңриниң билигидәк [күчлүк] бир билигиң барму? Сән Униңдәк аваз билән гүлдүрләләмсән?
10 Pryd dig då med ära och höghet, kläd dig i majestät och härlighet.
Қени, һазир өзүңни шан-шәрәп һәм салапәт билән безивал! Һәйвәт һәм көркәмлик билән өзүңни кийиндүрүп,
11 Gjut ut din vredes förgrymmelse, ödmjuka med en blick allt vad högt är.
Ғәзивиңниң қәһрини чечип ташлиғин, Шуниң билән һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни пәсләштүргин.
12 Ja, kuva med en blick allt vad högt är, slå ned de ogudaktiga på stället.
Раст, һәр бир тәкәббурниң көзигә тикилип қарап, Андин уни бойсундурғин, Рәзилләрни өз орнида дәссәп йәр билән йәксан қил!
13 Göm dem i stoftet allasammans, ja, fjättra deras ansikten i mörkret.
Уларни биргә топиға көмүп қой, Йошурун җайда уларниң йүзлирини кепән билән етип қойғин;
14 Då vill jag prisa dig, också jag, för segern som din högra hand har berett dig.
Шундақ қилалисаң, Мән сени етирап қилип махтаймәнки, «Оң қолуң өзүңни қутқузиду!».
15 Se, Behemot, han är ju mitt verk såväl som du. Han lever av gräs såsom en oxe.
Мән сениң билән тәң яратқан бегемотни көрүп қой; У калидәк от-чөп йәйду.
16 Och se vilken kraft han äger i sina länder, vilken styrka han har i sin buks muskler.
Мана, униң белидики күчини, Қосақ мускуллиридики қудритини һазир көрүп қой!
17 Han bär sin svans så styv som en ceder, ett konstrikt flätverk äro senorna i hans lår.
У қуйруғини кедир дәриғидәк егиду, Униң йотилиридики сиңирлири бир-биригә чиң тоқуп қоюлған.
18 Hans benpipor äro såsom rör av koppar, benen i hans kropp likna stänger av järn.
Униң сүйәклири мис турубидәктур, Пут-қоллири төмүр чоқмақларға охшайду.
19 Förstlingen är han av vad Gud har gjort; hans skapare själv har givit honom hans skära.
У Тәңри яратқан җаниварларниң бешидур, Пәқәт униң Яратқучисила униңға Өз қиличини йеқинлаштуралайду.
20 Ty foder åt honom frambära bergen, där de vilda djuren alla hava sin lek.
Тағлар униңға йемәклик тәминләйду; У йәрдә униң йенида даладики һәр бир һайванлар ойнайду.
21 Under lotusträd lägger han sig ned, i skygdet av rör och vass.
У сәдәпгүл дәрәқлигиниң астида ятиду, Қомушлуқ һәм сазлиқниң салқинида ятиду.
22 Lotusträd giva honom tak och skugga, pilträd hägna honom runt omkring.
Сәдәпгүллүкләр өз сайиси билән уни япиду; Өстәңдики таллар уни орап туриду.
23 Är floden än så våldsam, så ängslas han dock icke; han är trygg, om ock en Jordan bryter fram mot hans gap.
Қара, дәрия тешип кетиду, бирақ у һеч һодуқмайду; Һәтта Иордандәк бир дәрияму униң ағзиға өркәшләп урулсиму, йәнила хатирҗәм туривериду.
24 Vem kan fånga honom, när han är på sin vakt, vem borrar en snara genom hans nos?
Униң алдиға берип уни тутқили боламду? Уни тутуп, андин бурнини тешип чүлүк өткүзгили боламду?
