Job 34

1 Och Elihu tog till orda och sade:

Elihu parolis plue, kaj diris:

2 Hören, I vise, mina ord; I förståndige, lyssnen till mig.

Aŭskultu, saĝuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

3 Örat skall ju pröva orden, och munnen smaken hos det man vill äta.

Ĉar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la manĝaĵon.

4 Må vi nu utvälja åt oss vad rätt är, samfällt söka förstå vad gott är.

Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

5 Se, Job har sagt: »Jag är oskyldig. Gud har förhållit mig min rätt.

Ĉar Ijob diris: Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

6 Fastän jag har rätt, måste jag stå såsom lögnare; dödsskjuten är jag, jag som intet har brutit.»

En mia juĝa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

7 Var finnes en man som är såsom Job? Han läskar sig med bespottelse såsom med vatten,

Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

8 han gör sig till ogärningsmäns stallbroder och sällar sig till ogudaktiga människor.

Kaj li estas preta aliĝi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

9 Ty han säger: »Det gagnar en man till intet, om han håller sig väl med Gud.»

Ĉar li diras: Homo ne havas utilon, Se li serĉas favoron de Dio.

10 Hören mig därför, I förståndige män: Bort det, att Gud skulle begå någon orätt, att den Allsmäktige skulle göra vad orättfärdigt är!

Tial aŭskultu min, ho saĝaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

11 Nej, han vedergäller var människa efter hennes gärningar och lönar envar såsom hans vandel har förtjänat.

Sed Li repagas al homo laŭ liaj agoj, Kaj laŭ la vojo de ĉiu Li renkontas lin.

12 Ty Gud gör i sanning intet som är orätt, den Allsmäktige kan icke kränka rätten.

Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

13 Vem har bjudit honom att vårda sig om jorden, och vem lade på honom bördan av hela jordens krets?

Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

14 Om han ville tänka allenast på sig själv och åter draga till sig sin anda och livsfläkt,

Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

15 då skulle på en gång allt kött förgås, och människorna skulle vända åter till stoft.

Tiam pereus absolute ĉiu karno, Kaj homo refariĝus polvo.

16 Men märk nu väl och hör härpå, lyssna till vad mina ord förkunna.

Se vi havas prudenton, aŭskultu ĉi tion; Atentu la voĉon de miaj paroloj.

17 Skulle den förmå regera, som hatade vad rätt är? Eller fördömer du den som är den störste i rättfärdighet?

Ĉu povas regi malamanto de justeco? Ĉu vi povas akuzi la Plejjustulon?

18 Får man då säga till en konung: »Du ogärningsman», eller till en furste: »Du ogudaktige»?

Ĉu oni povas diris al reĝo: Sentaŭgulo; Aŭ al altranguloj: Malpiulo?

19 Gud har ju ej anseende till någon hövdings person, han aktar den rike ej för mer än den fattige, ty alla äro de hans händers verk.

Sed Li ne atentas la vizaĝon de princoj, Kaj ne preferas riĉulon antaŭ malriĉulo; Ĉar ĉiuj estas faritaĵo de Liaj manoj.

20 I ett ögonblick omkomma de, mitt i natten: folkhopar gripas av bävan och förgås, de väldige ryckas bort, utan människohand.

Momente ili mortas, noktomeze ili tumultiĝas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

21 Ty hans ögon vakta på var mans vägar, och alla deras steg, dem ser han.

Ĉar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn paŝojn Li vidas.

22 Intet mörker finnes och ingen skugga så djup, att ogärningsmän kunna fördölja sig däri.

Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kaŝi malbonaguloj.

23 Ty länge behöver Gud ej vakta på en människa, innan hon måste stå till doms inför honom.

Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por juĝo.

24 Han krossar de väldige utan rannsakning och låter så andra träda fram i deras ställe.

Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

25 Ja, han märker väl vad de göra, han omstörtar dem om natten och låter dem förgås.

Ĉar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasiĝas.

26 Såsom ogudaktiga tuktar han dem öppet, inför människors åsyn,

Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie ĉiuj vidas;

27 eftersom de veko av ifrån honom och ej aktade på alla hans vägar.

Pro tio, ke ili forturniĝis de Li Kaj ne penis kompreni ĉiujn Liajn vojojn,

28 De bragte så den armes rop inför honom, och rop av betryckta fick han höra.

Sed venigis al Li la kriadon de malriĉulo, Kaj Li aŭdis la kriadon de mizeruloj.

29 Vem vågar då fördöma, om han stillar larmet? Ja, vem vill väl skåda honom, om han döljer sitt ansikte, för ett folk eller för en enskild man,

Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kaŝas Sian vizaĝon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

30 när han vill rycka makten ifrån gudlösa människor och hindra dem att bliva snaror för folket?

Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

31 Kan man väl säga till Gud: »Jag måste lida, jag som ändå intet har förbrutit.

Al Dio oni devas diri: Mi fieriĝis, mi ne plu faros malbonon;

32 Visa mig du vad som går över mitt förstånd; om jag har gjort något orätt, vill jag då ej göra så mer.»

Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustaĵon, mi ne plu faros.

33 Skall då han, för ditt klanders skull, giva vedergällning såsom du vill? Du själv, och icke jag, må döma därom; ja, tala du ut vad du menar.

Ĉu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne plaĉis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

34 Men kloka män skola säga så till mig, visa män, när de få höra mig:

Saĝaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min aŭskultas:

35 »Job talar utan någon insikt, hans ord äro utan förstånd.»

Ijob parolas malsaĝe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

36 Så må nu Job utstå prövningar allt framgent, då han vill försvara sig på ogärningsmäns sätt.

Ho, se Ijob estus elprovita ĝis la fino, Pro tio, ke li aliĝas al homoj pekaj;

37 Till sin synd lägger han ju uppenbar ondska, oss till hån slår han ihop sina händer och talar stora ord mot Gud.

Ĉar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraŭ Dio.