Job 34
1 Och Elihu tog till orda och sade:
Verder antwoordde Elihu, en zeide:
2 Hören, I vise, mina ord; I förståndige, lyssnen till mig.
Hoort, gij wijzen, mijn woorden, en gij verstandigen, neigt de oren naar mij.
3 Örat skall ju pröva orden, och munnen smaken hos det man vill äta.
Want het oor proeft de woorden, gelijk het gehemelte de spijze smaakt.
4 Må vi nu utvälja åt oss vad rätt är, samfällt söka förstå vad gott är.
Laat ons kiezen voor ons, wat recht is; laat ons kennen onder ons wat goed is.
5 Se, Job har sagt: »Jag är oskyldig. Gud har förhållit mig min rätt.
Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtvaardig, en God heeft mijn recht weggenomen.
6 Fastän jag har rätt, måste jag stå såsom lögnare; dödsskjuten är jag, jag som intet har brutit.»
Ik moet liegen in mijn recht; mijn pijl is smartelijk zonder overtreding.
7 Var finnes en man som är såsom Job? Han läskar sig med bespottelse såsom med vatten,
Wat man is er, gelijk Job? Hij drinkt de bespotting in als water;
8 han gör sig till ogärningsmäns stallbroder och sällar sig till ogudaktiga människor.
En gaat over weg in gezelschap met de werkers der ongerechtigheid, en wandelt met goddeloze lieden.
9 Ty han säger: »Det gagnar en man till intet, om han håller sig väl med Gud.»
Want hij heeft gezegd: Het baat een man niet, als hij welbehagen heeft aan God.
10 Hören mig därför, I förståndige män: Bort det, att Gud skulle begå någon orätt, att den Allsmäktige skulle göra vad orättfärdigt är!
Daarom, gij, lieden van verstand, hoort naar mij: Verre zij God van goddeloosheid, en de Almachtige van onrecht!
11 Nej, han vedergäller var människa efter hennes gärningar och lönar envar såsom hans vandel har förtjänat.
Want naar het werk des mensen vergeldt Hij hem, en naar eens ieders weg doet Hij het hem vinden.
12 Ty Gud gör i sanning intet som är orätt, den Allsmäktige kan icke kränka rätten.
Ook waarlijk, God handelt niet goddelooslijk, en de Almachtige verkeert het recht niet.
13 Vem har bjudit honom att vårda sig om jorden, och vem lade på honom bördan av hela jordens krets?
Wie heeft Hem gesteld over de aarde, en wie heeft de ganse wereld geschikt?
14 Om han ville tänka allenast på sig själv och åter draga till sig sin anda och livsfläkt,
Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;
15 då skulle på en gång allt kött förgås, och människorna skulle vända åter till stoft.
Alle vlees zou tegelijk den geest geven, en de mens zou tot stof wederkeren.
16 Men märk nu väl och hör härpå, lyssna till vad mina ord förkunna.
Zo er dan verstand bij u is, hoor dit; neig de oren tot de stem mijner woorden.
17 Skulle den förmå regera, som hatade vad rätt är? Eller fördömer du den som är den störste i rättfärdighet?
Zou Hij ook, Die het recht haat, den gewonde verbinden, en zoudt gij den zeer Rechtvaardige verdoemen?
18 Får man då säga till en konung: »Du ogärningsman», eller till en furste: »Du ogudaktige»?
Zou men tot een koning zeggen: Gij Belial; tot de prinsen: Gij goddelozen!
19 Gud har ju ej anseende till någon hövdings person, han aktar den rike ej för mer än den fattige, ty alla äro de hans händers verk.
Hoe dan tot Dien, Die het aangezicht der vorsten niet aanneemt, en den rijke voor den arme niet kent? Want zij zijn allen Zijner handen werk.
20 I ett ögonblick omkomma de, mitt i natten: folkhopar gripas av bävan och förgås, de väldige ryckas bort, utan människohand.
In een ogenblik sterven zij; zelfs ter middernacht wordt een volk geschud, dat het doorga; en de machtige wordt weggenomen zonder hand.
21 Ty hans ögon vakta på var mans vägar, och alla deras steg, dem ser han.
Want Zijn ogen zijn op ieders wegen, en Hij ziet al zijn treden.
22 Intet mörker finnes och ingen skugga så djup, att ogärningsmän kunna fördölja sig däri.
Er is geen duisternis, en er is geen schaduw des doods, dat aldaar de werkers der ongerechtigheid zich verbergen mochten.
23 Ty länge behöver Gud ej vakta på en människa, innan hon måste stå till doms inför honom.
Gewisselijk, Hij legt den mens niet te veel op, dat hij tegen God in het gericht zou mogen treden.
24 Han krossar de väldige utan rannsakning och låter så andra träda fram i deras ställe.
Hij vermorzelt de geweldigen, dat men het niet doorzoeken kan, en stelt anderen in hun plaats.
25 Ja, han märker väl vad de göra, han omstörtar dem om natten och låter dem förgås.
Daarom dat Hij hun werken kent, zo keert Hij hen des nachts om, en zij worden verbrijzeld.
26 Såsom ogudaktiga tuktar han dem öppet, inför människors åsyn,
Hij klopt hen samen als goddelozen, in een plaats, waar aanschouwers zijn;
27 eftersom de veko av ifrån honom och ej aktade på alla hans vägar.
Daarom dat zij van achter Hem afgeweken zijn, en geen Zijner wegen verstaan hebben;
28 De bragte så den armes rop inför honom, och rop av betryckta fick han höra.
Opdat Hij op hem het geroep des armen brenge, en het geroep der ellendigen verhore.
29 Vem vågar då fördöma, om han stillar larmet? Ja, vem vill väl skåda honom, om han döljer sitt ansikte, för ett folk eller för en enskild man,
Als Hij stilt, wie zal dan beroeren? Als Hij het aangezicht verbergt, wie zal Hem dan aanschouwen, zowel voor een volk, als voor een mens alleen?
30 när han vill rycka makten ifrån gudlösa människor och hindra dem att bliva snaror för folket?
Opdat de huichelachtige mens niet meer regere, en geen strikken des volks zijn.
31 Kan man väl säga till Gud: »Jag måste lida, jag som ändå intet har förbrutit.
Zekerlijk heeft hij tot God gezegd: Ik heb Uw straf verdragen, ik zal het niet verderven.
32 Visa mig du vad som går över mitt förstånd; om jag har gjort något orätt, vill jag då ej göra så mer.»
Behalve wat ik zie, leer Gij mij; heb ik onrecht gewrocht, ik zal het niet meer doen.
33 Skall då han, för ditt klanders skull, giva vedergällning såsom du vill? Du själv, och icke jag, må döma därom; ja, tala du ut vad du menar.
Zal het van u zijn, hoe Hij iets vergelden zal, dewijl gij Hem versmaadt? Zoudt gij dan verkiezen, en niet ik? Wat weet gij dan? Spreek.
34 Men kloka män skola säga så till mig, visa män, när de få höra mig:
De lieden van verstand zullen met mij zeggen, en een wijs man zal naar mij horen:
35 »Job talar utan någon insikt, hans ord äro utan förstånd.»
Dat Job niet met wetenschap gesproken heeft, en zijn woorden niet met kloek verstand geweest zijn.
36 Så må nu Job utstå prövningar allt framgent, då han vill försvara sig på ogärningsmäns sätt.
Mijn Vader, laat Job beproefd worden tot het einde toe, om zijner antwoorden wil onder de ongerechtige lieden.
37 Till sin synd lägger han ju uppenbar ondska, oss till hån slår han ihop sina händer och talar stora ord mot Gud.
Want tot zijn zonde zou hij nog overtreding bijvoegen; hij zou onder ons in de handen klappen, en hij zou zijn redenen vermenigvuldigen tegen God.
