< Job 31 >

1 Ett förbund slöt jag med mina ögon: aldrig skulle jag skåda efter någon jungfru.
«Мән көзүм билән әһдиләшкән; Шуниң үчүн мән қандақму қизларға һәвәс қилип көз ташлап жүрәй?
2 Vilken lott finge jag eljest av Gud i höjden, vilken arvedel av den Allsmäktige därovan?
Ундақ қилсам үстүмдики Тәңридин алидиған несивәм немә болар? Һәммигә қадирдин алидиған мирасим немә болар?
3 Ofärd kommer ju över de orättfärdiga, och olycka drabbar ogärningsmän.
Бу гунаниң нәтиҗиси һәққанийсизларға бала-қаза әмәсму? Қәбиһлик қилғанларға күлпәт әмәсму?
4 Ser icke han mina vägar, räknar han ej alla mina steg?
У мениң йоллиримни көрүп туриду әмәсму? Һәр бир қәдәмлиримни санап туриду әмәсму?
5 Har jag väl umgåtts med lögn, och har min fot varit snar till svek?
Әгәр сахтилиққа һәмраһ болуп маңған болсам еди! Әгәр путум алдамчилиқ билән биллә болушқа алдириған болса,
6 Nej, må jag vägas på en riktig våg, så skall Gud förnimma min ostrafflighet.
(Мән адиллиқ мизаниға қоюлған болсам еди! Ундақта Тәңри әйипсизлигимдин хәвәр алалайтти!)
7 Hava mina steg vikit av ifrån vägen, har mitt hjärta följt efter mina ögon, eller låder vid min händer en fläck?
Әгәр қедимим йолдин чиққан болса, көңлүм көзүмгә әгишип маңған болса, Әгәр қолумға һәр қандақ дағ чаплашқан болса,
8 Då må en annan äta var jag har sått, och vad jag har planterat må ryckas upp med roten.
Ундақта мән териғанни башқа бириси йесун! Бихлирим жулунуп ташливетилсун!
9 Har mitt hjärta låtit dåra sig av någon kvinna, så att jag har stått på lur vid min nästas dörr?
Әгәр қәлбим мәлум бир аялдин аздурулған болса, Шу нийәттә хошнамниң ишик алдида пайлап турған болсам,
10 Då må min hustru mala mjöl åt en annan, och främmande män må då famntaga henne.
Өз аялим башқиларниң түгминини тартидиған күнгә қалсун, Башқилар уни аяқ асти қилсун.
11 Ja, sådant hade varit en skändlighet, en straffbar missgärning hade det varit,
Чүнки бу әшәддий номуслуқ гунадур; У сорақчилар тәрипидин җазалиниши керәктур.
12 en eld som skulle förtära intill avgrunden och förhärja till roten all min gröda.
[Бу гуна] болса адәмни һалак қилғучи оттур; У мениң барлиқ тапқанлиримни жулуп алған болатти.
13 Har jag kränkt min tjänares eller tjänarinnas rätt, när de hade någon tvist med mig?
Әгәр қулумниң яки дедигимниң маңа қарита әрзи болған болса, Уларниң дәвасини көзүмгә илмиған болсам,
14 Vad skulle jag då göra, när Gud stode upp, och när han hölle räfst, vad kunde jag då svara honom?
Ундақта Тәңри мени сораққа тартишқа орнидин турғанда қандақ қилимән? Әгәр У мәндин соал-сорақ алимән дәп кәлсә, Мән Униңға қандақ җавап беримән?
15 Han som skapade mig skapade ju och dem i moderlivet, han, densamme, har berett dem i modersskötet.
Мени балиятқуда апиридә қилғучи уларниму апиридә қилған әмәсму. Мән билән у иккимизни анилиримизниң балиятқусида төрәлдүргүчи бир әмәсму?
16 Har jag vägrat de arma vad de begärde eller låtit änkans ögon försmäkta?
Әгәр мискинләрни өз арзу-үмүтлиридин тосқан болсам, Әгәр тул хотунниң көз нурини қараңғулаштурған болсам,
17 Har jag ätit mitt brödstycke allena, utan att den faderlöse och har fått äta därav?
Яки өзүмниң бир чишләм ненимни ялғуз йегән болсам, Уни житим-йесир билән биллә йемигән болсам
18 Nej, från min ungdom fostrades han hos mig såsom hos en fader, och från min moders liv var jag änkors ledare.
(Әмәлийәттә яш вақтимдин тартип оғли ата билән биллә болғандәк уму мән билән биллә турған еди, Апамниң қосиғидин чиққандин тартипла тул хотунниң йөләнчүки болуп кәлдим),
19 Har jag kunnat se en olycklig gå utan kläder, se en fattig ej äga något att skyla sig med?
Әгәр кийим-кечәк кәмлигидин һалак болай дегән биригә, Яки чапансиз бир йоқсулға қарап олтарған болсам,
20 Måste ej fastmer hans länd välsigna mig, och fick han ej värma sig i ull av mina lamm?
Әгәр униң бәллири [кийимсиз қелип] маңа бәхит тилимигән болса, Әгәр у қозилиримниң жуңида иссинмиған болса,
21 Har jag lyft min hand mot den faderlöse, därför att jag såg mig hava medhåll i porten?
Әгәр шәһәр дәрвазиси алдида «[Һөкүм чиқарғанлар арисида] мениң йөләнчүкүм бар» дәп, Житим-йесирларға зиянкәшлик қилишқа қол көтәргән болсам,
22 Då må min axel lossna från sitt fäste och min arm brytas av ifrån sin led.
Ундақта мүрәм тағиқидин аҗрилип чүшсун! Билигим үгисидин сунуп кәтсун!
23 Jag måste då frukta ofärd ifrån Gud och skulle stå maktlös inför hans majestät.
Чүнки Тәңри чүшүргән балаю-апәт мени қорқунучқа салмақта еди, Униң һәйвитидин ундақ ишларни қәтъий қилалмайттим.
24 Har jag satt mitt hopp till guldet och kallat guldklimpen min förtröstan?
Әгәр алтунға ишинип уни өз таянчим қилған болсам, Яки сап алтунға: «Йөләнчүкүмсән!» дегән болсам,
25 Var det min glädje att min rikedom blev så stor, och att min hand förvärvade så mycket?
Әгәр байлиқлирим зор болғанлиғидин, Яки қолум алған ғәниймәттин шатлинип кәткән болсам,
26 Hände det, när jag såg solljuset, huru det sken, och månen, huru härligt den gick fram,
Әгәр мән қуяшниң җуласини чачқанлиғини көрүп, Яки айниң айдиңда маңғанлиғини көрүп,
27 att mitt hjärta hemligen lät dåra sig, så att jag med handkyss gav dem min hyllning?
Көңлүм астиртин аздурулған болса, Шундақла [буларға чоқунуп] ағзим қолумни сөйгән болса,
28 Nej, också det hade varit en straffbar missgärning; därmed hade jag ju förnekat Gud i höjden.
Буму сорақчи алдида гуна дәп һесаплинатти, Чүнки шундақ қилған болсам мән жуқурида турғучи Тәңригә вапасизлиқ қилған болаттим.
29 Har jag glatt mig åt min fiendes ofärd och fröjdats, när olycka träffade honom?
Әгәр маңа нәпрәтләнгән кишиниң һалакитигә қариғинимда шатлинип кәткән болсам, Бешиға күлпәт чүшкәнлигидин хошал болған болсам —
30 Nej, jag tillstadde ej min mun att synda så, ej att med förbannelse begära hans liv.
(Әмәлийәттә у түгәшсун дәп қарғап, униң өлүмини тиләп ағзимни гуна өткүзүшкә йол қоймиғанмән)
31 Och kan mitt husfolk icke bevittna att envar fick mätta sig av kött vid mitt bord?
Әгәр чедиримдикиләр мән тоғрилиқ: «Ғоҗайинимизниң дәстихинидин йәп тоюнмиған қени ким бар?» демигән болса,
32 Främlingen behövde ej stanna över natten på gatan, mina dörrar lät jag stå öppna utåt vägen.
(Мусапирлардин кочида қалғини әзәлдин йоқтур; Чүнки ишигимни һәрдайим йолучиларға ечип кәлгәнмән)
33 Har jag på människovis skylt mina överträdelser och gömt min missgärning i min barm,
Әгәр Адәм атимиздәк итаәтсизликлиримни япқан, Қәбиһлигимни көңлүмгә йошурған болсам,
34 av fruktan för den stora hopen och av rädsla för stamfränders förakt, så att jag teg och ej gick utom min dörr?
Һәмдә шуниң үчүн пүткүл халайиқ алдида униң ашкарилинишидин қорқуп жүргән болсам, Җәмийәтниң кәмситишлири маңа вәһимә қилған болса, Шуниң билән мән талаға чиқмай жүргән болсам, ...
35 Ack att någon funnes, som ville höra mig! Jag har sagt mitt ord. Den Allsmäktige må nu svara mig; ack att jag finge min vederparts motskrift!
— Аһ, маңа қулақ салғучи бириси болсиди! Мана, имзайимни қоюп берәй; Һәммигә Қадир маңа җавап бәрсун! Рәқибим мениң үстүмдин әрз язсун!
36 Sannerligen, jag skulle då bära den högt på min skuldra, såsom en krona skulle jag fästa den på mig.
Шу әрзни зиммәмгә артаттим әмәсму? Чоқум таҗлардәк бешимға кийивалаттим.
37 Jag ville då göra honom räkenskap för alla mina steg, lik en furste skulle jag då träda inför honom.
Мән Униңға қәдәмлиримниң пүтүн санини һесаплап берәттим; Шаһзадидәк мән Униң алдиға бараттим.
38 Har min mark höjt rop över mig, och hava dess fåror gråtit med varandra?
Әгәр өз етизлирим маңа қарши гува болуп чуқан көтәрсә, Униң чүнәклири билән биргә жиғлашса,
39 Har jag förtärt dess gröda obetald eller utpinat dess brukares liv?
Чүнки чиқарған мевисини һәқ төлимәй йегән болсам, Һөддигәрләрни һалсизландуруп нәпәсини тохтатқан болсам,
40 Då må törne växa upp för vete, och ogräs i stället för korn. Slut på Jobs tal.
Ундақта буғдайниң орнида шумбуя өссун! Арпиниң орнида мәстәк өссун. Мана шуниң билән [мән] Аюпниң сөзлири тамам вәссалам!»

< Job 31 >