Job 12
1 Därefter tog Job till orda och sade:
Kaj Ijob respondis kaj diris:
2 Ja, visst ären I det rätta folket, och med eder kommer visheten att dö ut!
Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
3 Dock, jämväl jag har förstånd så gott som I, icke står jag tillbaka för eder; ty vem är den som ej begriper slikt?
Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
4 Så måste jag då vara ett åtlöje för min vän, jag som fick svar, så snart jag ropade till Gud; man ler åt en som är rättfärdig och ostrafflig!
Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
5 Ja, med förakt ses olyckan av den som står säker; förakt väntar dem vilkas fötter vackla.
Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
6 Men förhärjares hyddor åtnjuta frid, och trygghet få sådana som trotsa Gud, de som hava sin gud i sin hand.
Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
7 Men fråga du boskapen, den må undervisa dig, och fåglarna under himmelen, de må upplysa dig;
Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
8 eller tala till jorden, hon må undervisa dig, fiskarna i havet må giva dig besked.
Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
9 Vem kan icke lära genom allt detta att det är HERRENS hand som har gjort det?
Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
10 I hans han är ju allt levandes själ och alla mänskliga varelsers anda.
De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
11 Skall icke öra pröva orden, likasom munnen prövar matens smak?
La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
12 Vishet tillkommer ju de gamle och förstånd dem som länge hava levat.
La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
13 Hos Honom finnes vishet och makt, hos honom råd och förstånd.
Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
14 Se, vad han river ned, det bygges ej upp; för den han spärrar inne kan ingen upplåta.
Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
15 Han håller vattnen tillbaka -- se, se då bliver där torrt, han släpper dem lösa, då fördärva de landet.
Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
16 Hos honom är kraft och klokhet, den förvillade och förvillaren äro båda i hans hand.
Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
17 Rådsherrar utblottar han, han för dem i landsflykt, och domare gör han till dårar.
Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
18 Han upplöser konungars välde och sätter fångbälte om deras höfter.
La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
19 Präster utblottar han, han för dem i landsflykt, och de säkrast rotade kommer han på fall.
Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
20 Välbetrodda män berövar han målet och avhänder de äldste deras insikt.
Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
21 Han utgjuter förakt över furstar och lossar de starkes gördel.
Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
22 Han blottar djupen, så att de ej höljas av mörker, dödsskuggan drager han fram i ljuset.
Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
23 Han låter folkslag växa till -- och förgör dem; han utvidgar deras gränser, men för dem sedan bort.
Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
24 Stamhövdingar i landet berövar han förståndet, han leder dem vilse i väglösa ödemarker.
Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
25 De famla i mörkret och hava intet ljus, han kommer dem att ragla såsom druckna.
Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
