Hebreerbrevet 3
1 Därför, I helige bröder, I som haven blivit delaktiga av en himmelsk kallelse, skolen I akta på vår bekännelses apostel och överstepräst, Jesus,
১হে স্ৱৰ্গীযস্যাহ্ৱানস্য সহভাগিনঃ পৱিত্ৰভ্ৰাতৰঃ, অস্মাকং ধৰ্ম্মপ্ৰতিজ্ঞাযা দূতোঽগ্ৰসৰশ্চ যো যীশুস্তম্ আলোচধ্ৱং|
2 huru han var trogen mot den som hade insatt honom, likasom Moses var »trogen i hela hans hus».
২মূসা যদ্ৱৎ তস্য সৰ্ৱ্ৱপৰিৱাৰমধ্যে ৱিশ্ৱাস্য আসীৎ, তদ্ৱৎ অযমপি স্ৱনিযোজকস্য সমীপে ৱিশ্ৱাস্যো ভৱতি|
3 Ty han har blivit aktad värdig så mycket större härlighet än Moses, som uppbyggaren av ett hus åtnjuter större ära än själva huset.
৩পৰিৱাৰাচ্চ যদ্ৱৎ তৎস্থাপযিতুৰধিকং গৌৰৱং ভৱতি তদ্ৱৎ মূসসোঽযং বহুতৰগৌৰৱস্য যোগ্যো ভৱতি|
4 Vart och ett hus bygges ju av någon, men Gud är den som har byggt allt.
৪একৈকস্য নিৱেশনস্য পৰিজনানাং স্থাপযিতা কশ্চিদ্ ৱিদ্যতে যশ্চ সৰ্ৱ্ৱস্থাপযিতা স ঈশ্ৱৰ এৱ|
5 Och väl var Moses »trogen i hela hans hus», såsom »tjänare», till ett vittnesbörd om vad som framdeles skulle förkunnas;
৫মূসাশ্চ ৱক্ষ্যমাণানাং সাক্ষী ভৃত্য ইৱ তস্য সৰ্ৱ্ৱপৰিজনমধ্যে ৱিশ্ৱাস্যোঽভৱৎ কিন্তু খ্ৰীষ্টস্তস্য পৰিজনানামধ্যক্ষ ইৱ|
6 men Kristus var trogen såsom »son», en son satt över hans hus. Och hans hus äro vi, såframt vi intill änden hålla fast vår frimodighet och vår berömmelse i hoppet.
৬ৱযং তু যদি ৱিশ্ৱাসস্যোৎসাহং শ্লাঘনঞ্চ শেষং যাৱদ্ ধাৰযামস্তৰ্হি তস্য পৰিজনা ভৱামঃ|
7 Så säger den helige Ande: »I dag, om I fån höra hans röst,
৭অতো হেতোঃ পৱিত্ৰেণাত্মনা যদ্ৱৎ কথিতং, তদ্ৱৎ, "অদ্য যূযং কথাং তস্য যদি সংশ্ৰোতুমিচ্ছথ|
8 mån I icke förhärda edra hjärtan, såsom när de förbittrade mig på frestelsens dag i öknen,
৮তৰ্হি পুৰা পৰীক্ষাযা দিনে প্ৰান্তৰমধ্যতঃ| মদাজ্ঞানিগ্ৰহস্থানে যুষ্মাভিস্তু কৃতং যথা| তথা মা কুৰুতেদানীং কঠিনানি মনাংসি ৱঃ|
9 där edra fäder frestade mig och prövade mig, fastän de hade sett mina verk i fyrtio år.
৯যুষ্মাকং পিতৰস্তত্ৰ মৎপৰীক্ষাম্ অকুৰ্ৱ্ৱত| কুৰ্ৱ্ৱদ্ভি ৰ্মেঽনুসন্ধানং তৈৰদৃশ্যন্ত মৎক্ৰিযাঃ| চৎৱাৰিংশৎসমা যাৱৎ ক্ৰুদ্ধ্ৱাহন্তু তদন্ৱযে|
10 Därför blev jag förtörnad på det släktet och sade: 'Alltid fara de vilse med sina hjärtan.' Men de ville icke veta av mina vägar.
১০অৱাদিষম্ ইমে লোকা ভ্ৰান্তান্তঃকৰণাঃ সদা| মামকীনানি ৱৰ্ত্মানি পৰিজানন্তি নো ইমে|
11 Så svor jag då i min vrede: De skola icke komma in i min vila.»
১১ইতি হেতোৰহং কোপাৎ শপথং কৃতৱান্ ইমং| প্ৰেৱেক্ষ্যতে জনৈৰেতৈ ৰ্ন ৱিশ্ৰামস্থলং মম|| "
12 Sen därför till, mina bröder, att icke hos någon bland eder finnes ett ont otroshjärta, så att han avfaller från den levande Guden,
১২হে ভ্ৰাতৰঃ সাৱধানা ভৱত, অমৰেশ্ৱৰাৎ নিৱৰ্ত্তকো যোঽৱিশ্ৱাসস্তদ্যুক্তং দুষ্টান্তঃকৰণং যুষ্মাকং কস্যাপি ন ভৱতু|
13 utan förmanen varandra alla dagar, så länge det heter »i dag», på det att ingen av eder må bliva förhärdad genom syndens makt att bedraga.
১৩কিন্তু যাৱদ্ অদ্যনামা সমযো ৱিদ্যতে তাৱদ্ যুষ্মন্মধ্যে কোঽপি পাপস্য ৱঞ্চনযা যৎ কঠোৰীকৃতো ন ভৱেৎ তদৰ্থং প্ৰতিদিনং পৰস্পৰম্ উপদিশত|
14 Ty vi hava blivit delaktiga av Kristus, såframt vi eljest intill änden hålla fast vår första tillförsikt.
১৪যতো ৱযং খ্ৰীষ্টস্যাংশিনো জাতাঃ কিন্তু প্ৰথমৱিশ্ৱাসস্য দৃঢৎৱম্ অস্মাভিঃ শেষং যাৱদ্ অমোঘং ধাৰযিতৱ্যং|
15 När det nu säges: »I dag, om I fån höra hans röst, mån I icke förhärda edra hjärtan, såsom när de förbittrade mig»,
১৫অদ্য যূযং কথাং তস্য যদি সংশ্ৰোতুমিচ্ছথ, তৰ্হ্যাজ্ঞালঙ্ঘনস্থানে যুষ্মাভিস্তু কৃতং যথা, তথা মা কুৰুতেদানীং কঠিনানি মনাংসি ৱ ইতি তেন যদুক্তং,
16 vilka voro då de som förbittrade honom, fastän de hade hört hans ord? Var det icke alla de som under Moses hade dragit ut ur Egypten?
১৬তদনুসাৰাদ্ যে শ্ৰুৎৱা তস্য কথাং ন গৃহীতৱন্তস্তে কে? কিং মূসসা মিসৰদেশাদ্ আগতাঃ সৰ্ৱ্ৱে লোকা নহি?
17 Och vilka voro de som han var förtörnad på i fyrtio år? Var det icke de som hade syndat, de »vilkas kroppar föllo i öknen»?
১৭কেভ্যো ৱা স চৎৱাৰিংশদ্ৱৰ্ষাণি যাৱদ্ অক্ৰুধ্যৎ? পাপং কুৰ্ৱ্ৱতাং যেষাং কুণপাঃ প্ৰান্তৰে ঽপতন্ কিং তেভ্যো নহি?
18 Och vilka gällde den ed som han svor, att de »icke skulle komma in i hans vila», vilka, om icke dem som hade varit ohörsamma?
১৮প্ৰৱেক্ষ্যতে জনৈৰেতৈ ৰ্ন ৱিশ্ৰামস্থলং মমেতি শপথঃ কেষাং ৱিৰুদ্ধং তেনাকাৰি? কিম্ অৱিশ্ৱাসিনাং ৱিৰুদ্ধং নহি?
19 Så se vi då att det var för otros skull som de icke kunde komma ditin.
১৯অতস্তে তৎ স্থানং প্ৰৱেষ্টুম্ অৱিশ্ৱাসাৎ নাশক্নুৱন্ ইতি ৱযং ৱীক্ষামহে|
