Hebreerbrevet 12
1 Alltså, då vi nu hava omkring oss en så stor hop av vittnen, må ock vi lägga av allt som är oss till hinder, och särskilt synden, som så hårt omsnärjer oss, och med uthållighet löpa framåt i den tävlingskamp som är oss förelagd.
ಅತೋ ಹೇತೋರೇತಾವತ್ಸಾಕ್ಷಿಮೇಘೈ ರ್ವೇಷ್ಟಿತಾಃ ಸನ್ತೋ ವಯಮಪಿ ಸರ್ವ್ವಭಾರಮ್ ಆಶುಬಾಧಕಂ ಪಾಪಞ್ಚ ನಿಕ್ಷಿಪ್ಯಾಸ್ಮಾಕಂ ಗಮನಾಯ ನಿರೂಪಿತೇ ಮಾರ್ಗೇ ಧೈರ್ಯ್ಯೇಣ ಧಾವಾಮ|
2 Och må vi därvid se på Jesus, trons hövding och fullkomnare, på honom, som i stället för att taga den glädje som låg framför honom, utstod korsets lidande och aktade smäleken för intet, och som nu sitter på högra sidan om Guds tron.
ಯಶ್ಚಾಸ್ಮಾಕಂ ವಿಶ್ವಾಸಸ್ಯಾಗ್ರೇಸರಃ ಸಿದ್ಧಿಕರ್ತ್ತಾ ಚಾಸ್ತಿ ತಂ ಯೀಶುಂ ವೀಕ್ಷಾಮಹೈ ಯತಃ ಸ ಸ್ವಸಮ್ಮುಖಸ್ಥಿತಾನನ್ದಸ್ಯ ಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಮ್ ಅಪಮಾನಂ ತುಚ್ಛೀಕೃತ್ಯ ಕ್ರುಶಸ್ಯ ಯಾತನಾಂ ಸೋಢವಾನ್ ಈಶ್ವರೀಯಸಿಂಹಾಸನಸ್ಯ ದಕ್ಷಿಣಪಾರ್ಶ್ವೇ ಸಮುಪವಿಷ್ಟವಾಂಶ್ಚ|
3 Ja, på honom, som har utstått så mycken gensägelse av syndare, på honom mån I tänka, så att I icke tröttnen och uppgivens i edra själar.
ಯಃ ಪಾಪಿಭಿಃ ಸ್ವವಿರುದ್ಧಮ್ ಏತಾದೃಶಂ ವೈಪರೀತ್ಯಂ ಸೋಢವಾನ್ ತಮ್ ಆಲೋಚಯತ ತೇನ ಯೂಯಂ ಸ್ವಮನಃಸು ಶ್ರಾನ್ತಾಃ ಕ್ಲಾನ್ತಾಶ್ಚ ನ ಭವಿಷ್ಯಥ|
4 Ännu haven I icke stått emot ända till blods, i eder kamp mot synden.
ಯೂಯಂ ಪಾಪೇನ ಸಹ ಯುಧ್ಯನ್ತೋಽದ್ಯಾಪಿ ಶೋಣಿತವ್ಯಯಪರ್ಯ್ಯನ್ತಂ ಪ್ರತಿರೋಧಂ ನಾಕುರುತ|
5 Och I haven alldeles förgätit den förmaningens röst som talar med eder, såsom man talar med söner: »Min son, förkasta icke Herrens aga, och giv dig icke över, när du tuktas av honom.
ತಥಾ ಚ ಪುತ್ರಾನ್ ಪ್ರತೀವ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತಿ ಯ ಉಪದೇಶ ಉಕ್ತಸ್ತಂ ಕಿಂ ವಿಸ್ಮೃತವನ್ತಃ? "ಪರೇಶೇನ ಕೃತಾಂ ಶಾಸ್ತಿಂ ಹೇ ಮತ್ಪುತ್ರ ನ ತುಚ್ಛಯ| ತೇನ ಸಂಭರ್ತ್ಸಿತಶ್ಚಾಪಿ ನೈವ ಕ್ಲಾಮ್ಯ ಕದಾಚನ|
6 Ty den Herren älskar, den agar han, och han straffar med riset var son som han har kär.»
ಪರೇಶಃ ಪ್ರೀಯತೇ ಯಸ್ಮಿನ್ ತಸ್ಮೈ ಶಾಸ್ತಿಂ ದದಾತಿ ಯತ್| ಯನ್ತು ಪುತ್ರಂ ಸ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ತಮೇವ ಪ್ರಹರತ್ಯಪಿ| "
7 Det är till eder fostran som I fån utstå lidande; Gud handlar med eder såsom med söner. Ty var finnes den son som icke bliver agad av sin fader?
ಯದಿ ಯೂಯಂ ಶಾಸ್ತಿಂ ಸಹಧ್ವಂ ತರ್ಹೀಶ್ವರಃ ಪುತ್ರೈರಿವ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ವ್ಯವಹರತಿ ಯತಃ ಪಿತಾ ಯಸ್ಮೈ ಶಾಸ್ತಿಂ ನ ದದಾತಿ ತಾದೃಶಃ ಪುತ್ರಃ ಕಃ?
8 Om I lämnadens utan aga, medan alla andra finge sin del därav, så voren I oäkta söner och icke äkta.
ಸರ್ವ್ವೇ ಯಸ್ಯಾಃ ಶಾಸ್ತೇರಂಶಿನೋ ಭವನ್ತಿ ಸಾ ಯದಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ನ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಯೂಯಮ್ ಆತ್ಮಜಾ ನ ಕಿನ್ತು ಜಾರಜಾ ಆಧ್ವೇ|
9 Vidare: vi hava haft köttsliga fäder, som agade oss, och vi visade försyn för dem; skola vi då icke mycket mer vara underdåniga andarnas Fader, så att vi få leva?
ಅಪರಮ್ ಅಸ್ಮಾಕಂ ಶಾರೀರಿಕಜನ್ಮದಾತಾರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಶಾಸ್ತಿಕಾರಿಣೋಽಭವನ್ ತೇ ಚಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಮ್ಮಾನಿತಾಸ್ತಸ್ಮಾದ್ ಯ ಆತ್ಮನಾಂ ಜನಯಿತಾ ವಯಂ ಕಿಂ ತತೋಽಧಿಕಂ ತಸ್ಯ ವಶೀಭೂಯ ನ ಜೀವಿಷ್ಯಾಮಃ?
10 De förra agade oss ju för en kort tid, såsom det syntes dem gott, men denne agar oss för vårt verkliga gagn, för att vi skola få del av hans helighet.
ತೇ ತ್ವಲ್ಪದಿನಾನಿ ಯಾವತ್ ಸ್ವಮನೋಽಮತಾನುಸಾರೇಣ ಶಾಸ್ತಿಂ ಕೃತವನ್ತಃ ಕಿನ್ತ್ವೇಷೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಹಿತಾಯ ತಸ್ಯ ಪವಿತ್ರತಾಯಾ ಅಂಶಿತ್ವಾಯ ಚಾಸ್ಮಾನ್ ಶಾಸ್ತಿ|
11 Väl synes alla aga för tillfället vara icke till glädje, utan till sorg; men efteråt bär den, för dem som hava blivit fostrade därmed, en fridsfrukt som är rättfärdighet.
ಶಾಸ್ತಿಶ್ಚ ವರ್ತ್ತಮಾನಸಮಯೇ ಕೇನಾಪಿ ನಾನನ್ದಜನಿಕಾ ಕಿನ್ತು ಶೋಕಜನಿಕೈವ ಮನ್ಯತೇ ತಥಾಪಿ ಯೇ ತಯಾ ವಿನೀಯನ್ತೇ ತೇಭ್ಯಃ ಸಾ ಪಶ್ಚಾತ್ ಶಾನ್ತಿಯುಕ್ತಂ ಧರ್ಮ್ಮಫಲಂ ದದಾತಿ|
12 Alltså: »stärken maktlösa händer och vacklande knän»,
ಅತಏವ ಯೂಯಂ ಶಿಥಿಲಾನ್ ಹಸ್ತಾನ್ ದುರ್ಬ್ಬಲಾನಿ ಜಾನೂನಿ ಚ ಸಬಲಾನಿ ಕುರುಧ್ವಂ|
13 och »gören räta stigar för edra fötter», så att den fot som haltar icke vrides ur led, utan fastmer bliver botad.
ಯಥಾ ಚ ದುರ್ಬ್ಬಲಸ್ಯ ಸನ್ಧಿಸ್ಥಾನಂ ನ ಭಜ್ಯೇತ ಸ್ವಸ್ಥಂ ತಿಷ್ಠೇತ್ ತಥಾ ಸ್ವಚರಣಾರ್ಥಂ ಸರಲಂ ಮಾರ್ಗಂ ನಿರ್ಮ್ಮಾತ|
14 Faren efter frid med alla och efter helgelse; ty utan helgelse får ingen se Herren.
ಅಪರಞ್ಚ ಸರ್ವ್ವೈಃ ಸಾರ್ಥಮ್ ಏಕ್ಯಭಾವಂ ಯಚ್ಚ ವಿನಾ ಪರಮೇಶ್ವರಸ್ಯ ದರ್ಶನಂ ಕೇನಾಪಿ ನ ಲಪ್ಸ್ಯತೇ ತತ್ ಪವಿತ್ರತ್ವಂ ಚೇಷ್ಟಧ್ವಂ|
15 Och sen till, att ingen går miste om Guds nåd, och att ingen giftig rot skjuter skott och bliver till fördärv, så att menigheten därigenom bliver besmittad;
ಯಥಾ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾನುಗ್ರಹಾತ್ ನ ಪತೇತ್, ಯಥಾ ಚ ತಿಕ್ತತಾಯಾ ಮೂಲಂ ಪ್ರರುಹ್ಯ ಬಾಧಾಜನಕಂ ನ ಭವೇತ್ ತೇನ ಚ ಬಹವೋಽಪವಿತ್ರಾ ನ ಭವೇಯುಃ,
16 sen till, att ingen är en otuktig människa eller ohelig såsom Esau, han som för en enda maträtt sålde sin förstfödslorätt.
ಯಥಾ ಚ ಕಶ್ಚಿತ್ ಲಮ್ಪಟೋ ವಾ ಏಕಕೃತ್ವ ಆಹಾರಾರ್ಥಂ ಸ್ವೀಯಜ್ಯೇಷ್ಠಾಧಿಕಾರವಿಕ್ರೇತಾ ಯ ಏಷೌಸ್ತದ್ವದ್ ಅಧರ್ಮ್ಮಾಚಾರೀ ನ ಭವೇತ್ ತಥಾ ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ|
17 I veten ju att han ock sedermera blev avvisad, när han på grund av arvsrätt ville få välsignelsen; han kunde nämligen icke vinna någon ändring, fastän han med tårar sökte därefter.
ಯತಃ ಸ ಏಷೌಃ ಪಶ್ಚಾದ್ ಆಶೀರ್ವ್ವಾದಾಧಿಕಾರೀ ಭವಿತುಮ್ ಇಚ್ಛನ್ನಪಿ ನಾನುಗೃಹೀತ ಇತಿ ಯೂಯಂ ಜಾನೀಥ, ಸ ಚಾಶ್ರುಪಾತೇನ ಮತ್ಯನ್ತರಂ ಪ್ರಾರ್ಥಯಮಾನೋಽಪಿ ತದುಪಾಯಂ ನ ಲೇಭೇ|
18 Ty I haven icke kommit till ett berg som man kan taga på, ett som »brann i eld», icke till »töcken och mörker» och storm,
ಅಪರಞ್ಚ ಸ್ಪೃಶ್ಯಃ ಪರ್ವ್ವತಃ ಪ್ರಜ್ವಲಿತೋ ವಹ್ನಿಃ ಕೃಷ್ಣಾವರ್ಣೋ ಮೇಘೋ ಽನ್ಧಕಾರೋ ಝಞ್ಭ್ಶ ತೂರೀವಾದ್ಯಂ ವಾಕ್ಯಾನಾಂ ಶಬ್ದಶ್ಚ ನೈತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಯೂಯಮ್ ಆಗತಾಃ|
19 icke till »basunljud» och till en »röst» som talade så, att de som hörde den bådo att intet ytterligare skulle talas till dem.
ತಂ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಶ್ರೋತಾರಸ್ತಾದೃಶಂ ಸಮ್ಭಾಷಣಂ ಯತ್ ಪುನ ರ್ನ ಜಾಯತೇ ತತ್ ಪ್ರಾರ್ಥಿತವನ್ತಃ|
20 Ty de kunde icke härda ut med det påbud som gavs dem: »Också om det är ett djur som kommer vid berget, skall det stenas.»
ಯತಃ ಪಶುರಪಿ ಯದಿ ಧರಾಧರಂ ಸ್ಪೃಶತಿ ತರ್ಹಿ ಸ ಪಾಷಾಣಾಘಾತೈ ರ್ಹನ್ತವ್ಯ ಇತ್ಯಾದೇಶಂ ಸೋಢುಂ ತೇ ನಾಶಕ್ನುವನ್|
21 Och så förskräcklig var den syn man såg, att Moses sade: »Jag är förskräckt och bävar.»
ತಚ್ಚ ದರ್ಶನಮ್ ಏವಂ ಭಯಾನಕಂ ಯತ್ ಮೂಸಸೋಕ್ತಂ ಭೀತಸ್ತ್ರಾಸಯುಕ್ತಶ್ಚಾಸ್ಮೀತಿ|
22 Nej, I haven kommit till Sions berg och den levande Gudens stad, det himmelska Jerusalem, och till änglar i mångtusental,
ಕಿನ್ತು ಸೀಯೋನ್ಪರ್ವ್ವತೋ ಽಮರೇಶ್ವರಸ್ಯ ನಗರಂ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಅಯುತಾನಿ ದಿವ್ಯದೂತಾಃ
23 till en högtidsskara och församling av förstfödda söner som äro uppskrivna i himmelen, och till en domare som är allas Gud, och till fullkomnade rättfärdigas andar,
ಸ್ವರ್ಗೇ ಲಿಖಿತಾನಾಂ ಪ್ರಥಮಜಾತಾನಾಮ್ ಉತ್ಸವಃ ಸಮಿತಿಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಷಾಂ ವಿಚಾರಾಧಿಪತಿರೀಶ್ವರಃ ಸಿದ್ಧೀಕೃತಧಾರ್ಮ್ಮಿಕಾನಾಮ್ ಆತ್ಮಾನೋ
24 och till ett nytt förbunds medlare, Jesus, och till ett stänkelseblod som talar bättre än Abels blod.
ನೂತನನಿಯಮಸ್ಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥೋ ಯೀಶುಃ, ಅಪರಂ ಹಾಬಿಲೋ ರಕ್ತಾತ್ ಶ್ರೇಯಃ ಪ್ರಚಾರಕಂ ಪ್ರೋಕ್ಷಣಸ್ಯ ರಕ್ತಞ್ಚೈತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಯೂಯಮ್ ಆಗತಾಃ|
25 Sen till, att I icke visen ifrån eder honom som talar. Ty om dessa icke kunde undfly, när de visade ifrån sig honom som här på jorden kungjorde Guds vilja, huru mycket mindre skola då vi kunna det, om vi vända oss ifrån honom som kungör sin vilja från himmelen?
ಸಾವಧಾನಾ ಭವತ ತಂ ವಕ್ತಾರಂ ನಾವಜಾನೀತ ಯತೋ ಹೇತೋಃ ಪೃಥಿವೀಸ್ಥಿತಃ ಸ ವಕ್ತಾ ಯೈರವಜ್ಞಾತಸ್ತೈ ರ್ಯದಿ ರಕ್ಷಾ ನಾಪ್ರಾಪಿ ತರ್ಹಿ ಸ್ವರ್ಗೀಯವಕ್ತುಃ ಪರಾಙ್ಮುಖೀಭೂಯಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಕಥಂ ರಕ್ಷಾ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತೇ?
26 Hans röst kom då jorden att bäva; men nu har han lovat och sagt: »Ännu en gång skall jag komma icke allenast jorden, utan ock himmelen att bäva.»
ತದಾ ತಸ್ಯ ರವಾತ್ ಪೃಥಿವೀ ಕಮ್ಪಿತಾ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಂ ತೇನೇದಂ ಪ್ರತಿಜ್ಞಾತಂ ಯಥಾ, "ಅಹಂ ಪುನರೇಕಕೃತ್ವಃ ಪೃಥಿವೀಂ ಕಮ್ಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ ಕೇವಲಂ ತನ್ನಹಿ ಗಗನಮಪಿ ಕಮ್ಪಯಿಷ್ಯಾಮಿ| "
27 Dessa ord »ännu en gång» giva till känna att de ting, som kunna bäva, skola, eftersom de äro skapade, bliva förvandlade, för att de ting, som icke kunna bäva, skola bliva beståndande.
ಸ ಏಕಕೃತ್ವಃ ಶಬ್ದೋ ನಿಶ್ಚಲವಿಷಯಾಣಾಂ ಸ್ಥಿತಯೇ ನಿರ್ಮ್ಮಿತಾನಾಮಿವ ಚಞ್ಚಲವಸ್ತೂನಾಂ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರೀಕರಣಂ ಪ್ರಕಾಶಯತಿ|
28 Därför, då vi nu skola undfå ett rike som icke kan bäva, så låtom oss vara tacksamma. På det sättet tjäna vi Gud, honom till behag, med helig fruktan och räddhåga.
ಅತಏವ ನಿಶ್ಚಲರಾಜ್ಯಪ್ರಾಪ್ತೈರಸ್ಮಾಭಿಃ ಸೋಽನುಗ್ರಹ ಆಲಮ್ಬಿತವ್ಯೋ ಯೇನ ವಯಂ ಸಾದರಂ ಸಭಯಞ್ಚ ತುಷ್ಟಿಜನಕರೂಪೇಣೇಶ್ವರಂ ಸೇವಿತುಂ ಶಕ್ನುಯಾಮ|
29 Ty »vår Gud är en förtärande eld».
ಯತೋಽಸ್ಮಾಕಮ್ ಈಶ್ವರಃ ಸಂಹಾರಕೋ ವಹ್ನಿಃ|
