Kolosserbrevet 3
1 Om I alltså ären uppståndna med Kristus, så söken det som är därovan, där varest Kristus är och sitter på Guds högra sida.
ει ουν συνηγερθητε τω χριστω τα ανω ζητειτε ου ο χριστος εστιν εν δεξια του θεου καθημενος
2 Ja, haven edert sinne vänt till det som är därovan, icke till det som är på jorden.
τα ανω φρονειτε μη τα επι της γης
3 Ty I haven dött, och edert liv är fördolt med Kristus i Gud.
απεθανετε γαρ και η ζωη υμων κεκρυπται συν τω χριστω εν τω θεω
4 När Kristus, han som är vårt liv, bliver uppenbarad, då skolen ock I med honom bliva uppenbarade i härlighet.
οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη {VAR1: ημων } {VAR2: υμων } τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη
5 Så döden nu edra lemmar, som höra jorden till: otukt, orenhet, lusta, ond begärelse, så ock girigheten, som ju är avgudadyrkan;
νεκρωσατε ουν τα μελη τα επι της γης πορνειαν ακαθαρσιαν παθος επιθυμιαν κακην και την πλεονεξιαν ητις εστιν ειδωλολατρια
6 ty för sådant kommer Guds vrede.
δι α ερχεται η οργη του θεου {VAR2: [επι τους υιους της απειθειας] }
7 I de synderna vandraden också I förut, då I ännu haden edert liv i dem.
εν οις και υμεις περιεπατησατε ποτε οτε εζητε εν τουτοις
8 Men nu skolen också I lägga bort alltsammans; vrede, häftighet, ondska, smädelse och skamligt tal ur eder mun;
νυνι δε αποθεσθε και υμεις τα παντα οργην θυμον κακιαν βλασφημιαν αισχρολογιαν εκ του στοματος υμων
9 I skolen icke ljuga på varandra. I haven ju avklätt eder den gamla människan med hennes gärningar
μη ψευδεσθε εις αλληλους απεκδυσαμενοι τον παλαιον ανθρωπον συν ταις πραξεσιν αυτου
10 och iklätt eder den nya, den som förnyas till sann kunskap och så bliver en avbild av honom som har skapat henne.
και ενδυσαμενοι τον νεον τον ανακαινουμενον εις επιγνωσιν κατ εικονα του κτισαντος αυτον
11 Och därvid kommer det icke an på om någon är grek eller jude, omskuren eller oomskuren, barbar eller skyt, träl eller fri; nej, Kristus är allt och i alla.
οπου ουκ ενι ελλην και ιουδαιος περιτομη και ακροβυστια βαρβαρος σκυθης δουλος ελευθερος αλλα {VAR2: [τα] } παντα και εν πασιν χριστος
12 Så kläden eder nu såsom Guds utvalda, hans heliga och älskade, i hjärtlig barmhärtighet, godhet, ödmjukhet, saktmod, tålamod.
ενδυσασθε ουν ως εκλεκτοι του θεου αγιοι και ηγαπημενοι σπλαγχνα οικτιρμου χρηστοτητα ταπεινοφροσυνην πραυτητα μακροθυμιαν
13 Och haven fördrag med varandra och förlåten varandra, om någon har något att förebrå en annan. Såsom Herren har förlåtit eder, så skolen ock I förlåta.
ανεχομενοι αλληλων και χαριζομενοι εαυτοις εαν τις προς τινα εχη μομφην καθως και ο κυριος εχαρισατο υμιν ουτως και υμεις
14 Men över allt detta skolen I ikläda eder kärleken, ty den är fullkomlighetens sammanhållande band.
επι πασιν δε τουτοις την αγαπην ο εστιν συνδεσμος της τελειοτητος
15 Och låten Kristi frid regera i edra hjärtan; ty till att äga den ären I ock kallade såsom lemmar i en och samma kropp. Och varen tacksamma.
και η ειρηνη του χριστου βραβευετω εν ταις καρδιαις υμων εις ην και εκληθητε εν {VAR1: [ενι] } {VAR2: ενι } σωματι και ευχαριστοι γινεσθε
16 Låten Kristi ord rikligen bo ibland eder; undervisen och förmanen varandra i all vishet, med psalmer och lovsånger och andliga visor, och sjungen med tacksägelse till Guds ära i edra hjärtan.
ο λογος του χριστου ενοικειτω εν υμιν πλουσιως εν παση σοφια διδασκοντες και νουθετουντες εαυτους ψαλμοις υμνοις ωδαις πνευματικαις εν {VAR2: [τη] } χαριτι αδοντες εν ταις καρδιαις υμων τω θεω
17 Och allt, vadhelst I företagen eder i ord eller gärning, gören det allt i Herren Jesu namn och tacken Gud, Fadern, genom honom.
και παν ο τι εαν ποιητε εν λογω η εν εργω παντα εν ονοματι κυριου ιησου ευχαριστουντες τω θεω πατρι δι αυτου
18 I hustrur, underordnen eder edra män, såsom tillbörligt är i Herren.
αι γυναικες υποτασσεσθε τοις ανδρασιν ως ανηκεν εν κυριω
19 I män, älsken edra hustrur och varen icke bittra mot dem.
οι ανδρες αγαπατε τας γυναικας και μη πικραινεσθε προς αυτας
20 I barn, varen edra föräldrar lydiga i allt, ty detta är välbehagligt i Herren.
τα τεκνα υπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα τουτο γαρ ευαρεστον εστιν εν κυριω
21 I fäder, reten icke edra barn, på det att de icke må bliva klenmodiga.
οι πατερες μη ερεθιζετε τα τεκνα υμων ινα μη αθυμωσιν
22 I tjänare, varen i allt edra jordiska herrar lydiga, icke med ögontjänst, av begär att behaga människor, utan av uppriktigt hjärta, i Herrens fruktan.
οι δουλοι υπακουετε κατα παντα τοις κατα σαρκα κυριοις μη εν {VAR1: οφθαλμοδουλιαις } {VAR2: οφθαλμοδουλια } ως ανθρωπαρεσκοι αλλ εν απλοτητι καρδιας φοβουμενοι τον κυριον
23 Vadhelst I gören, gören det av hjärtat, såsom tjänaden I Herren och icke människor.
ο εαν ποιητε εκ ψυχης εργαζεσθε ως τω κυριω και ουκ ανθρωποις
24 I veten ju, att I till vedergällning skolen av Herren få eder arvedel; den herre I tjänen är Kristus.
ειδοτες οτι απο κυριου απολημψεσθε την ανταποδοσιν της κληρονομιας τω κυριω χριστω δουλευετε
25 Den som gör orätt, han skall få igen den orätt han har gjort, utan anseende till personen.
ο γαρ αδικων κομισεται ο ηδικησεν και ουκ εστιν προσωπολημψια
