< 2 Korinthierbrevet 3 >

1 Begynna vi nu åter att anbefalla oss själva? Eller behöva vi kanhända, såsom somliga, ett anbefallningsbrev till eder? Eller kanhända ifrån eder?
వయం కిమ్ ఆత్మప్రశంసనం పునరారభామహే? యుష్మాన్ ప్రతి యుష్మత్తో వా పరేషాం కేషాఞ్చిద్ ఇవాస్మాకమపి కిం ప్రశంసాపత్రేషు ప్రయోజనమ్ ఆస్తే?
2 Nej, I ären själva vårt brev, ett brev som är inskrivet i våra hjärtan, känt och läst av alla människor.
యూయమేవాస్మాకం ప్రశంసాపత్రం తచ్చాస్మాకమ్ అన్తఃకరణేషు లిఖితం సర్వ్వమానవైశ్చ జ్ఞేయం పఠనీయఞ్చ|
3 Ty det är uppenbart att I ären ett Kristus-brev, avfattat genom oss, skrivet icke med bläck, utan med den levande Gudens Ande, icke på tavlor av sten, utan på tavlor av kött, på människohjärtan.
యతో ఽస్మాభిః సేవితం ఖ్రీష్టస్య పత్రం యూయపేవ, తచ్చ న మస్యా కిన్త్వమరస్యేశ్వరస్యాత్మనా లిఖితం పాషాణపత్రేషు తన్నహి కిన్తు క్రవ్యమయేషు హృత్పత్రేషు లిఖితమితి సుస్పష్టం|
4 En sådan tillförsikt hava vi genom Kristus till Gud.
ఖ్రీష్టేనేశ్వరం ప్రత్యస్మాకమ్ ఈదృశో దృఢవిశ్వాసో విద్యతే;
5 Icke som om vi av oss själva vore skickliga att tänka ut något, såsom komme det från oss själva, utan den skicklighet vi hava kommer från Gud,
వయం నిజగుణేన కిమపి కల్పయితుం సమర్థా ఇతి నహి కిన్త్వీశ్వరాదస్మాకం సామర్థ్యం జాయతే|
6 som också har gjort oss skickliga till att vara tjänare åt ett nytt förbund, ett som icke är bokstav, utan är ande; ty bokstaven dödar, men Anden gör levande.
తేన వయం నూతననియమస్యార్థతో ఽక్షరసంస్థానస్య తన్నహి కిన్త్వాత్మన ఏవ సేవనసామర్థ్యం ప్రాప్తాః| అక్షరసంస్థానం మృత్యుజనకం కిన్త్వాత్మా జీవనదాయకః|
7 Om nu redan dödens ämbete, som var med bokstäver inristat på stenar, framträdde i härlighet, så att Israels barn icke kunde se på Moses' ansikte för hans ansiktes härlighets skull, vilken dock var försvinnande,
అక్షరై ర్విలిఖితపాషాణరూపిణీ యా మృత్యోః సేవా సా యదీదృక్ తేజస్వినీ జాతా యత్తస్యాచిరస్థాయినస్తేజసః కారణాత్ మూససో ముఖమ్ ఇస్రాయేలీయలోకైః సంద్రష్టుం నాశక్యత,
8 huru mycket större härlighet skall då icke Andens ämbete hava!
తర్హ్యాత్మనః సేవా కిం తతోఽపి బహుతేజస్వినీ న భవేత్?
9 Ty om redan fördömelsens ämbete var härligt, så måste rättfärdighetens ämbete ännu mycket mer överflöda av härlighet.
దణ్డజనికా సేవా యది తేజోయుక్తా భవేత్ తర్హి పుణ్యజనికా సేవా తతోఽధికం బహుతేజోయుక్తా భవిష్యతి|
10 Ja, en så översvinnlig härlighet har detta ämbete, att vad som förr hade härlighet här visar sig vara utan all härlighet.
ఉభయోస్తులనాయాం కృతాయామ్ ఏకస్యాస్తేజో ద్వితీయాయాః ప్రఖరతరేణ తేజసా హీనతేజో భవతి|
11 Ty om redan det som var försvinnande framträdde i härlighet, så måste det som bliver beståndande hava en ännu mycket större härlighet.
యస్మాద్ యత్ లోపనీయం తద్ యది తేజోయుక్తం భవేత్ తర్హి యత్ చిరస్థాయి తద్ బహుతరతేజోయుక్తమేవ భవిష్యతి|
12 Då vi nu hava ett sådant hopp, gå vi helt öppet till väga
ఈదృశీం ప్రత్యాశాం లబ్ధ్వా వయం మహతీం ప్రగల్భతాం ప్రకాశయామః|
13 och göra icke såsom Moses, vilken hängde ett täckelse för sitt ansikte, så att Israels barn icke kunde se huru det som var försvinnande tog en ände.
ఇస్రాయేలీయలోకా యత్ తస్య లోపనీయస్య తేజసః శేషం న విలోకయేయుస్తదర్థం మూసా యాదృగ్ ఆవరణేన స్వముఖమ్ ఆచ్ఛాదయత్ వయం తాదృక్ న కుర్మ్మః|
14 Men deras sinnen blevo förstockade. När det gamla förbundets skrifter föreläsas, hänger ju ännu i denna dag samma täckelse oborttaget kvar; ty först i Kristus försvinner det.
తేషాం మనాంసి కఠినీభూతాని యతస్తేషాం పఠనసమయే స పురాతనో నియమస్తేనావరణేనాద్యాపి ప్రచ్ఛన్నస్తిష్ఠతి|
15 Ja, ännu i dag hänger ett täckelse över deras hjärtan, då Moses föreläses.
తచ్చ న దూరీభవతి యతః ఖ్రీష్టేనైవ తత్ లుప్యతే| మూససః శాస్త్రస్య పాఠసమయేఽద్యాపి తేషాం మనాంసి తేనావరణేన ప్రచ్ఛాద్యన్తే|
16 Men när de en gång omvända sig till Herren, tages täckelset bort.
కిన్తు ప్రభుం ప్రతి మనసి పరావృత్తే తద్ ఆవరణం దూరీకారిష్యతే|
17 Och Herren är Anden, och där Herrens Ande är, där är frihet.
యః ప్రభుః స ఏవ స ఆత్మా యత్ర చ ప్రభోరాత్మా తత్రైవ ముక్తిః|
18 Men vi alla som med avhöljt ansikte återspegla Herrens härlighet, vi förvandlas till hans avbilder, i det vi stiga från den ena härligheten till den andra, såsom när den Herre verkar, som själv är ande.
వయఞ్చ సర్వ్వేఽనాచ్ఛాదితేనాస్యేన ప్రభోస్తేజసః ప్రతిబిమ్బం గృహ్లన్త ఆత్మస్వరూపేణ ప్రభునా రూపాన్తరీకృతా వర్ద్ధమానతేజోయుక్తాం తామేవ ప్రతిమూర్త్తిం ప్రాప్నుమః|

< 2 Korinthierbrevet 3 >