< Titusbrevet 3 >
1 Förmana dem, att de äro Förstarna och Öfverheten underdånige och lydige; redebogne till alla goda gerningar;
E PAIPAI aku ia lakou e hoolohe i na moi a me na'lii, a e malama hoi i na luna, a e noho makaukau i na hana maikai a pau;
2 Om ingen illa tala, icke trätosamma; utan milde, bevisande all saktmodighet till alla menniskor.
Aole e olelo ino hoi ia hai, e hakaka ole, e akakuu, e hoike ana i ke akahai i na kanaka a pau.
3 Ty vi vorom ock fordom ovise, ohörige, villfarande, tjenande begärelsom och mångahanda lustom, och vandradom i ondsko och afund, hätske; och hatadom hvarannan inbördes.
No ka mea, o kakou kekahi i naaupo i kekahi manawa, i hookuli hoi, i auwana hoi, e hookauwa ana mamuli o kela kuko a o keia kuko, o kela lealea a o keia lealea, e noho ana me ka huhu, a me ka huwa, i hoowahawahaia, a e hoowahawaha ana kekahi i kekahi.
4 Men sedan Guds, vår Frälsares, godhet och kärlek till menniskorna uppenbarades;
Aka, i ka ikea ana mai o ka lokomaikai a me ke aloha mai o ko kakou Ola, o ke Akua, i kanaka,
5 Icke för rättfärdighetenes gernings skull, som vi gjort hade; utan efter sina barmhertighet gjorde han oss saliga, genom den nya födelsens bad, och den Heliga Andas förnyelse;
Aole no na hana pono a kakou i hana'i, aka, ma kona aloha wale, ua hoola oia ia kakou, ma ka holoi hoohanau hou ana, a ma ka hana hou ia e ka Uhane Hemolele,
6 Hvilken han öfver oss rikeliga utgjutit hafver, genom vår Frälsare Jesum Christum;
Ana i ninini nui mai ai maluna iho o kakou, ma o Iesu Kristo la o ko kakou Ola;
7 På det vi skole rättfärdige varda genom hans nåd, och arfvingar blifva till evinnerligit lif, efter hoppet. (aiōnios )
I lilo kakou, i ko kakou hoaponoia ana ma kona aloha wale mai, i mau hooilina ma ka manaolana o ke ola mau loa. (aiōnios )
8 Det är ju ett fast ord; detta vill jag att du lärer, såsom det der visst är, att de, som Gudi trott hafva, vinnlägga sig i goda gerningar föregå; ty sådant är menniskomen godt och nyttigt.
He olelo oiaio ia, a o keia mau mea ka'u e makemake nei ia oe e hooiaio mau aku i malama ka poe i manaoio i ke Akua e hoomau lakou ma na hana maikai He maikai, he pono hoi keia mau mea no na kanaka.
9 Men dåraktig spörsmål, och slägtregister, och trätor, och kämpning om lagen förkasta; ty de äro onyttig och fåfäng.
E ku mamao aku oe i na ninau lapuwale, a mo na kuauhau, a me na hoopaapaa, a me ka hakaka ana no ke kanawai; no ka mea, he mau mea lapuwale ia e pono ole ai.
10 Fly en kättersk mennisko, då han en gång och annan förmanad är;
O ke kanaka e ao kuee ana, o kau ia e hoonoho aku iwaho, mahope iho o ka mua a me ka lua o ke ao pono ana aku ia ia:
11 Vetandes, att en sådan är förvänd, och syndar, såsom den sig sjelf fördömt hafver.
Me ka ike hoi, ua hookahuliia oia, a ua hana hewa hoi, a ua hoa hewa hoi ia ia iho.
12 Då jag till dig sänder Artheman, eller Tychicum, så skynda dig snart till mig till Nicopolis; ty jag hafver satt mig före att blifva der öfver vintren.
Aia hoouna aku au ia Aretema paha, ia Tukiko paha ion la, e hoo ikaika oe e hele mai io'u nei i Ni kopoli; no ka mea, o ko'u manao e noho malaila i ka hooilo.
13 Zenan, den lagkloka, och Apollo, fordra med flit, att dem intet fattas.
E kokua maikai oe ia Zena i ke kakaolelo, a me Apolo, i ko laua holo ana mai, i hemahema ole laua.
14 Men låt ock dem, som våre äro, lära i goda gerningar föregå der det behöfves, att de icke äro ofruktsamme.
E aho hoi e ao ko kakou poe e hana mau i na hana maikai, i na mea e pono ai, i lilo ole lakou i mea hua ole.
15 Helsa dig alla, som med mig äro. Helsa dem, som oss älska i trone. Nåd vare med eder allom. Amen.
Ke aloha aku nei ka poe a pau me au nei ia oe. E aloha oe i ka poe i aloha mai ia kakou ma ka manaoio. E alohaia mai oukou a pau loa. Amene.