Höga Visan 1
1 Salomos Höga Visa.
Ti Kanta dagiti Kankanta, nga inaramid ni Solomon. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana
2 Han kysse mig med sins muns kyssande; ty din bröst äro ljufligare än vin;
O agkannak koma babaen kadagiti agek ti ngiwatmo, ta nasaysayaat ti ayatmo ngem ti arak.
3 Att man må lukta din goda salvo; ditt Namn är en utgjuten salva; derföre hafva pigorna dig kär.
Addaan dagiti pangsapsapo a lanam iti makaparagsak nga ayamuom; maiyarig iti agay-ayus a bangbanglo ti naganmo, isu nga ayatendaka dagiti babbalasang.
4 Drag mig efter dig, så löpe vi; Konungen förde mig in uti sin kammar: Vi fröjde oss, och äre glade öfver dig; vi tänke uppå din bröst mer än uppå vin; de fromme älska dig.
Isurotnak ket agtarayta. Kasarsarita ti babai ti bagina; Impannak ti ari kadagiti siledna. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana Maragsakanak; Agragsao-ak gapu kenka; palubosannak a mangrambak iti ayatmo; nasaysayaat daytoy ngem ti arak. Gagangay laeng a magustoandaka dagiti dadduma a babbai.
5 Jag är svart, men ganska täck, I Jerusalems döttrar, såsom Kedars hyddor, såsom Salomos tapeter.
Kasarsarita ti babai dagiti dadduma a babbai, nangisitak ngem napintasak, dakayo nga annak a babbai dagiti tattao ti Jerusalem—nangisit a kasla kadagiti tolda ti Kedar, napintas a kasla kadagiti kurtina ni Solomon.
6 Ser icke derefter, att jag så svart är; ty solen hafver bränt mig; mins moders barn vredgas emot mig. Man hafver satt mig till vingårdsvaktersko; men min vingård, den jag hade, bevarade jag icke.
Saannak a matmatan gapu ta nangisitak, gapu ta pinangisitnak ti init. Kaguradak dagiti kakabsatko a lallaki; pinagaywandak kadagiti kaubasan, ngem saanko a naaywanan ti bukodko a kaubasan. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana;
7 Säg mig du, den min själ älskar, hvar du beter, hvar du hvilar om middagen; att jag icke skall gå hit och dit, till dina stallbröders hjordar.
Ibagam kaniak, sika nga ay-ayatek, sadino ti pangipastoram ti arbanmo? Sadino ti pangipalinongam ti arbanmo iti tengnga ti aldaw? Apay a masapul a kaslaak iti maysa a tao nga agalla-alla iti asideg ti arban dagiti kakaduam? Sumungsungbat kenkuana ti mangay-ayat kenkuana
8 Känner du dig icke, du dägeligasta ibland qvinnor, så gack uppå fårens fotspår, och bet din kid vid herdahusen.
No saanmo nga ammo, kapipintasan kadagiti babbai, surotem dagiti tugot ti arbanko, ken ipastormo dagiti urbon a kaldingmo iti asideg dagiti tolda dagiti agpaspastor.
9 Jag liknar dig, min kära, vid mitt resigtyg, vid Pharaos vagnar.
Iyarigka, ay-ayatek, iti kabaian a kabalio manipud kadagiti kabalio ti karwahe ni Faraon.
10 Dina kinder stå ljufliga i spann, och din hals i kedjo.
Nagpintas dagiti pingpingmo nga addaan kadagiti arkos, ti tingngedmo nga addaan kadagiti alahas.
11 Vi vilje göra dig gyldene spann med silfdoppor.
Iyaramidankanto kadagiti balitok nga arkos nga addaan ti butonesna a pirak. Kasarsarita ti babai ti bagina
12 Då Konungen vände sig hit, gaf min nardus sina lukt.
Kabayatan nga agid-idda ti ari iti sofana, agayamuom ti bangbanglok a nardo.
13 Min vän är mig ett knippe af myrrham, det emellan min bröst hänger.
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti maysa a pagkargaan ti mira nga agpatnag nga agid-idda iti nagbaetan dagiti susok.
14 Min vän är mig en drufva Copher, uti de vingårdar i EnGedi.
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti sangaraay dagiti sabsabong a kandaroma idiay kaubasan ti Engedi. Kasarsarita isuna iti lalaki a mangay-ayat kenkuana
15 Si, min kära, du äst dägelig; dägelig äst du, din ögon äro såsom dufvoögon.
Kitaem, nagpintaska ay-ayatek; kitaem, nagpintaska; kasla kadagiti kalapati dagiti matam. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana
16 Si, min vän, du äst dägelig och ljuflig; vår säng grönskas.
Kitaem, nagtaerka, ay-ayatek, anian a nagtaraerka. Dagiti nalangto a mulmula ti agserbi a pagiddaanta.
17 Vår hus bjelkar äro cedreträ; våre sparrar äro cypress.
Dagiti busoran ti balayta ket sangsanga dagiti kayo a sedro, ken dagiti bobedata ket dagiti sangsanga ti aruo.
