< Höga Visan 7 >
1 Huru dägelig är din gång i skorna, du Förstas dotter! Dina länder stå lika vid hvarandra, såsom tu spann, de ens mästares hand gjort hafver.
We mwarĩ ũyũ wa mũnene, ĩ magũrũ maku mekĩrĩtwo iraatũ ti mathaka! Magũrũ maku mathakarĩte makahaana ta mathaga, marĩa mathondeketwo nĩ moko ma mũbundi mũũgĩ.
2 Din nafle är såsom en rund skål, den aldrig dryck fattas; din buk är såsom en hvetehop, omsatt med roser.
Mũkonyo waku nĩ ta kaihũri ga gĩthiũrũrĩ karĩa gataagaga ndibei ningie. Njohero yaku ĩhaana ta kĩhumbu kĩa ngano ngonyore, gĩthiũrũrũkĩirio nĩ itoka.
3 Din tu bröst äro såsom två unge råtvillingar;
Nyondo ciaku ihaana ciana igĩrĩ cia thiiya, ikahaana mahatha ma thiiya.
4 Din hals är såsom ett elphenbenstorn, din ögon äro såsom de dammar i Hesbon vid den porten Bathrabbim; din näsa är såsom tornet af Libanon, hvilket sig vänder emot Damascon;
Ngingo yaku ĩhaana ta mũthiringo mũraihu wakĩtwo na mĩguongo. Maitho maku nĩ ta tũria twa Heshiboni, hakuhĩ na kĩhingo kĩa Bathi-Rabimu. Iniũrũ rĩaku rĩhaana ta mũthiringo mũraihu wa Lebanoni ũrĩa ũrorete na mwena wa Dameski.
5 Ditt hufvud står på dig såsom Carmel; håret på ditt hufvud är såsom Konungens purpur i fållar bunden.
Mũtwe waku ũkũhumbaga tanji ta Kĩrĩma gĩa Karimeli. Nacio njuĩrĩ ciaku ciirĩte ikahaana ta rangi wa ndathi; mũthamaki aikaraga ta oohereirwo tũmĩcuha-inĩ twacio.
6 Huru dägelig och huru ljuflig äst du, kära, i vällust!
Wee wendo, kaĩ wee ũrĩ mũthaka na wa gũkenania-ĩ! Maũndũ maku nĩmagũkenania!
7 Din längd är lik vid ett palmträ; och din bröst vid vindrufvor.
Kĩrũgamo gĩaku kĩrũngarĩte ta mũtĩ wa mũkĩndũ, nacio nyondo ciaku ihaana ta imanjĩka cia matunda.
8 Jag sade: Jag måste stiga upp i palmträt, och fatta dess qvistar; låt din bröst vara såsom drufvor på vinträ, och lukten af dine näso såsom äple;
Ndoigire atĩrĩ, “Nĩngũhaica mũtĩ ũyũ wa mũkĩndũ; nĩngũtua matunda maguo.” Nyondo ciaku irotuĩka ta imanjĩka cia thabibũ, nayo mĩhũmũ yaku ĩtararĩke wega ta matunda,
9 Och din hals såsom godt vin, det minom vän lätteliga ingår; och tala om gammal ärende.
nako kanua gaku gatuĩke ta ndibei ĩrĩa njega mũno. Mwendwa Ndibei ĩyo ĩrokinyĩra mwendwa wakwa, na ĩmerũke wega ĩrĩ gatagatĩ ka mĩromo na magego.
10 Min vän är min, och han håller sig ock till mig.
Niĩ ndĩ wa mwendwa wakwa, nake nĩ niĩ eriragĩria.
11 Kom, min vän, låt oss gå ut på markena, och vistas i landsbyarna;
Mwendwa wakwa, ũka, nĩtũthiĩ mĩgũnda-inĩ, nĩtũthiĩ tũkaraarĩrĩre tũtũũra-inĩ.
12 Att vi måge bittida uppstå till vingårdarna, och få se, om vinträt blomstras, och hafver fått knoppar; om de granatäple utgångne äro; der vill jag gifva dig min bröst.
Nĩtũrooke gũthiĩ tene mĩgũnda-inĩ ya mĩthabibũ tũkarore kana mĩthabibũ nĩmĩthundũku, na kana nĩĩcanũrĩte kĩro kĩayo, o na kana mĩkomamanga nĩĩrutĩte kĩro: kũu nĩkuo ngaakũheera wendo wakwa.
13 Liljorna gifva sin lukt, och för våra dörr allahanda ädla frukter; min vän, jag hafver bevarat åt dig både nytt och gammalt.
Matunda ma mandarĩki nĩmaratararĩka, na mũrango-inĩ gwitũ kũrĩ na matunda ma mĩthemba yothe marĩa mega mũno, ma mũgethano o na mangĩ maikaru, marĩa ngũigĩire, wee mwendwa wakwa.