< Rut 3 >
1 Och Naemi hennes svära sade till henne: Min dotter, jag vill komma dig till ro, så att du skall må väl.
Miingon kaniya si Naomi, nga iyang ugangang babaye, “Akong anak nga babaye, dili ba ako kinahanglan mangita ug dapit nga imong kapahulayan, aron nga mamaayo ang imong pagkabutang?
2 Den samme Boas, vår skyldman, när hvilkens pigor du varit hafver, kastar i denna nattene korn på sin loga.
Karon si Boaz, ang lalaki nga adunay mga babayeng sulugoon nga imong nakauban, dili ba ato man siyang kadugo? Tan-awa, magpalid siya ug sebada karong gabii didto sa giukanan.
3 Så två dig, och smörj dig, och drag din kläder uppå, och gack neder till logan, så att ingen känner dig, tilldess han hafver ätit och druckit.
Busa, kaligo, dihogi ang imong kaugalingon, ug sul-oba ang labing maanindot mo nga bisti ug lugsong didto sa giukanan. Apan ayaw pagpaila sa imong kaugalingon ngadto sa lalaki hangtod nga mahuman na siya sa pagkaon ug pag-inom.
4 När han då lägger sig, så märk till, hvar han lägger sig, och kom och lyft upp kläden vid hans fötter, och lägg dig, så varder han dig väl sägandes, hvad du göra skall.
Ug siguroha, nga sa dihang mohigda na siya, matiman-an nimo ang dapit diin siya mohigda aron nga maadtoan nimo siya pagkataodtaod, wakisa ang iyang tiilan, ug higda didto. Unya sultihan ka niya kung unsa ang imong buhaton.”
5 Hon sade till henne: Allt det du säger mig, vill jag göra.
Miingon si Ruth kang Naomi, “Pagabuhaton ko ang tanan nimong gisulti.”
6 Hon gick neder till logan, och gjorde allt såsom hennes svära henne budit hade.
Busa milugsong siya didto sa giukanan, ug gisunod niya ang mga gitugon sa iyang ugangan kaniya.
7 Och då Boas hade ätit och druckit, vardt hans hjerta gladt, och kom och lade sig bakom en kornskyl; och hon kom sakta, och lyfte upp kläden vid hans fötter, och lade sig.
Sa nakakaon ug nakainom na si Boaz ug nagmalipayon ang iyang kasingkasing, mihigda siya sa kinatumyan tapad sa tinapok nga mga lugas. Unya mihinay siya sa pagduol, giwakisan ang iyang tiilan, ug mihigda.
8 Vid midnattstid vardt mannen förfärad, och tog om sig, och si, en qvinna låg vid hans fötter.
Sa pagkatungang gabii nakuratan ang maong lalaki. Mitakilid siya, ug dayon adunay usa ka babaye nga naghigda sa iyang tiilan!
9 Och han sade: Ho äst du? Hon svarade: Jag är Ruth din tjenarinna, sträck ut din vinga öfver dina tjenarinno; ty du äst arfvingen.
Miingon siya, “Kinsa ka man?” Mitubag siya, “Ako si Ruth, ang sulugoon mong babaye. Buklara ang imong kupo ibabaw sa sulugoon mong babaye, kay ikaw man ang suod nga kadugo nga lalaki.”
10 Han sade: Välsignad vare du Herranom, min dotter, du hafver sedermer gjort en bättre barmhertighet än tillförene, att du icke hafver gångit efter ynglingar, rika eller fattiga.
Miingon si Boaz, “Akong anak nga babaye, hinaot nga panalanginan ka pa ni Yahweh. Gipakita mo ang labaw nga pagkamaayo sa kaulahian kaysa sa sinugdanan, tungod kay wala ka man monunot sa mga kaulitawhan, kabos man kini o adunahan.
11 Nu, min dotter, frukta dig intet; allt det du säger, vill jag göra dig; förty hela staden af mitt folk vet, att du äst en dygdesam qvinna.
Ug karon, akong anak nga babaye, ayaw ug kahadlok! Pagabuhaton ko alang kanimo ang tanan nimong gisulti, tungod kay ang tibuok siyudad sa akong katawhan nasayod nga ikaw ang babaye nga may katakos.
12 Det är sant, att jag är arfvingen, men en annar är närmer än jag.
Ug karon tinuod gayod nga ako ang suod nga kadugong lalaki; apan, aduna pay mas duol nga kadugong lalaki kay kanako.
13 Blif i natt; i morgon om han tager dig, är så godt; lyster honom ock icke taga dig, så vill jag taga dig, så visst som Herren lefver. Sof intill morgonen.
Pabilin dinhi karong gabhiona, ug sa pagkabuntag, kung buhaton niya alang kanimo ang katungdanan ingon nga kadugong lalaki, maayo, tugoti siya sa pagbuhat sa iyang katungdanan ingon nga kadugo nga lalaki. Apan kung dili niya buhaton ang katungdanan sa usa ka kadugo nga lalaki alang kanimo, nan ako ang mobuhat niini, ingon nga buhi si Yahweh. Higda una hangtod nga mabuntag.”
14 Och hon sof intill morgonen vid hans fötter; och hon stod upp, förra än någor den andra känna kunde och han sade: Låt icke uppenbart varda, att någon qvinna är kommen till logan;
Busa mihigda siya sa iyang tiilan hangtod nga nabuntag. Apan mibangon siya ug sayo samtang dili pa magka-ilhanay ang usag-usa. Kay miingon man si Boaz, “Ayaw ipahibalo nga ang babaye mianhi sa giukanan.”
15 Och sade: Räck hit din mantel, som du hafver uppå, och håll honom fram; och hon höll honom fram, och han mälte sex mått korn, och lade på henne. Och han kom i staden.
Unya miingon si Boaz, “Dad-a ang imong pandong ug guniti kini.” Sa pagbuhat niya niini, nagtakos siya ug unom ka dagkong takos sa sebada ug gipalukdo kaniya. Unya miadto siya sa siyudad.
16 Men hon kom till sina sväro; den sade: Huru går det med dig, min dotter? Och hon sade henne allt det mannen hade gjort henne;
Sa pag-abot na ni Ruth didto sa iyang ugangang babaye, miingon siya, “Unsa bay gibuhat mo, akong anak nga babaye?” Unya gisuginlan siya ni Ruth sa tanang gibuhat sa lalaki alang kaniya.
17 Och sade: Dessa sex mått korn gaf han mig; ty han sade: Du skall icke komma med tomma händer till dina sväro.
Miingon siya, “Kining unom ka takos nga sebada mao ang iyang gihatag kanako, kay miingon man siya, “Ayaw pagpauli nga walay dala ngadto sa imong ugangan nga babaye.'”
18 Hon sade: Låt oss bida, min dotter, tilldess du får se hvartut det vill; ty mannen vänder icke igen, med mindre han gör der i dag en ända med.
Unya miingon si Naomi, “Pabilin usa dinhi, akong anak nga babaye, hangtod nga masayran nimo kung unsa ang mahitabo, kay ang lalaki dili mopahulay hangtod nga iyang mahuman kining butanga karong adlawa.”