Romarbrevet 12
1 Så förmanar jag nu eder, käre bröder, vid Guds barmhertighet, att I utgifven edor lekamen till ett offer, som är lefvande, heligt och Gudi behageligit, edra skäliga Gudstjenst.
ହେ ଭ୍ରାତର ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ କୃପଯାହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱିନଯେ ଯୂଯଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ଶରୀରଂ ସଜୀୱଂ ପୱିତ୍ରଂ ଗ୍ରାହ୍ୟଂ ବଲିମ୍ ଈଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ସମୁତ୍ସୃଜତ, ଏଷା ସେୱା ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯୋଗ୍ୟା|
2 Och håller eder icke efter denna verldena; utan förvandler eder med edars sinnes förnyelse, att I mågen förfara hvad Guds gode, behaglige och fullkomlige vilje är. (aiōn g165)
ଅପରଂ ଯୂଯଂ ସାଂସାରିକା ଇୱ ମାଚରତ, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଂ ସ୍ୱଭାୱଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ନୂତନାଚାରିଣୋ ଭୱତ, ତତ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ନିଦେଶଃ କୀଦୃଗ୍ ଉତ୍ତମୋ ଗ୍ରହଣୀଯଃ ସମ୍ପୂର୍ଣଶ୍ଚେତି ଯୁଷ୍ମାଭିରନୁଭାୱିଷ୍ୟତେ| (aiōn g165)
3 Ty jag säger, igenom den nåd som mig gifven är, hvarjom och enom af eder, att ingen hålle mer af sig, än honom bör hålla; utan hålle sig så, att der är måtta med, efter som Gud hafver utdelat hvarjom och enom trones mått.
କଶ୍ଚିଦପି ଜନୋ ଯୋଗ୍ୟତ୍ୱାଦଧିକଂ ସ୍ୱଂ ନ ମନ୍ୟତାଂ କିନ୍ତୁ ଈଶ୍ୱରୋ ଯସ୍ମୈ ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ଯତ୍ପରିମାଣମ୍ ଅଦଦାତ୍ ସ ତଦନୁସାରତୋ ଯୋଗ୍ୟରୂପଂ ସ୍ୱଂ ମନୁତାମ୍, ଈଶ୍ୱରାଦ୍ ଅନୁଗ୍ରହଂ ପ୍ରାପ୍ତଃ ସନ୍ ଯୁଷ୍ମାକମ୍ ଏକୈକଂ ଜନମ୍ ଇତ୍ୟାଜ୍ଞାପଯାମି|
4 Ty såsom vi uti en lekamen hafve många lemmar, men alle lemmar hafva icke allt samma ämbete;
ଯତୋ ଯଦ୍ୱଦସ୍ମାକମ୍ ଏକସ୍ମିନ୍ ଶରୀରେ ବହୂନ୍ୟଙ୍ଗାନି ସନ୍ତି କିନ୍ତୁ ସର୍ୱ୍ୱେଷାମଙ୍ଗାନାଂ କାର୍ୟ୍ୟଂ ସମାନଂ ନହି;
5 Så äre vi nu månge en lekamen i Christo, men inbördes äre vi hvarsannars lemmar;
ତଦ୍ୱଦସ୍ମାକଂ ବହୁତ୍ୱେଽପି ସର୍ୱ୍ୱେ ୱଯଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ଏକଶରୀରାଃ ପରସ୍ପରମ୍ ଅଙ୍ଗପ୍ରତ୍ୟଙ୍ଗତ୍ୱେନ ଭୱାମଃ|
6 Och hafve åtskilliga gåfvor, efter den nåd som oss gifven är. Hafver någor Prophetiam, så vare hon ens med trone.
ଅସ୍ମାଦ୍ ଈଶ୍ୱରାନୁଗ୍ରହେଣ ୱିଶେଷଂ ୱିଶେଷଂ ଦାନମ୍ ଅସ୍ମାସୁ ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ସତ୍ସୁ କୋପି ଯଦି ଭୱିଷ୍ୟଦ୍ୱାକ୍ୟଂ ୱଦତି ତର୍ହି ପ୍ରତ୍ୟଯସ୍ୟ ପରିମାଣାନୁସାରତଃ ସ ତଦ୍ ୱଦତୁ;
7 Hafver någor ett ämbete, så akte han derpå; lärer någor, så akte han på lärona.
ଯଦ୍ୱା ଯଦି କଶ୍ଚିତ୍ ସେୱନକାରୀ ଭୱତି ତର୍ହି ସ ତତ୍ସେୱନଂ କରୋତୁ; ଅଥୱା ଯଦି କଶ୍ଚିଦ୍ ଅଧ୍ୟାପଯିତା ଭୱତି ତର୍ହି ସୋଽଧ୍ୟାପଯତୁ;
8 Förmanar någor, så akte han på förmaningen; gifver någor, så gifve uti enfaldighet; regerar någor, så regere med omsorg; gör någor barmhertighet, så göre det med fröjd.
ତଥା ଯ ଉପଦେଷ୍ଟା ଭୱତି ସ ଉପଦିଶତୁ ଯଶ୍ଚ ଦାତା ସ ସରଲତଯା ଦଦାତୁ ଯସ୍ତ୍ୱଧିପତିଃ ସ ଯତ୍ନେନାଧିପତିତ୍ୱଂ କରୋତୁ ଯଶ୍ଚ ଦଯାଲୁଃ ସ ହୃଷ୍ଟମନସା ଦଯତାମ୍|
9 Kärleken vare utan skrymtan; hater det onda, blifvandes vid det godt är.
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ପ୍ରେମ କାପଟ୍ୟୱର୍ଜିତଂ ଭୱତୁ ଯଦ୍ ଅଭଦ୍ରଂ ତଦ୍ ଋତୀଯଧ୍ୱଂ ଯଚ୍ଚ ଭଦ୍ରଂ ତସ୍ମିନ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
10 Varer hvar med annan vänlige, uti broderlig kärlek; den ene förekomme den andra med inbördes heder.
ଅପରଂ ଭ୍ରାତୃତ୍ୱପ୍ରେମ୍ନା ପରସ୍ପରଂ ପ୍ରୀଯଧ୍ୱଂ ସମାଦରାଦ୍ ଏକୋଽପରଜନଂ ଶ୍ରେଷ୍ଠଂ ଜାନୀଧ୍ୱମ୍|
11 Varer icke tröge uti det I hafven för händer; varer brinnande i Andanom; skicker eder efter tiden.
ତଥା କାର୍ୟ୍ୟେ ନିରାଲସ୍ୟା ମନସି ଚ ସୋଦ୍ୟୋଗାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରଭୁଂ ସେୱଧ୍ୱମ୍|
12 Varer glade i hoppet; tålige i bedröfvelse; håller på bedja.
ଅପରଂ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯାମ୍ ଆନନ୍ଦିତା ଦୁଃଖସମଯେ ଚ ଧୈର୍ୟ୍ୟଯୁକ୍ତା ଭୱତ; ପ୍ରାର୍ଥନାଯାଂ ସତତଂ ପ୍ରୱର୍ତ୍ତଧ୍ୱଂ|
13 Deler edart till de heligas nödtorft; herberger gerna.
ପୱିତ୍ରାଣାଂ ଦୀନତାଂ ଦୂରୀକୁରୁଧ୍ୱମ୍ ଅତିଥିସେୱାଯାମ୍ ଅନୁରଜ୍ୟଧ୍ୱମ୍|
14 Taler väl om dem som gå efter edart argasta; taler väl, och önsker dem icke ondt.
ଯେ ଜନା ଯୁଷ୍ମାନ୍ ତାଡଯନ୍ତି ତାନ୍ ଆଶିଷଂ ୱଦତ ଶାପମ୍ ଅଦତ୍ତ୍ୱା ଦଦ୍ଧ୍ୱମାଶିଷମ୍|
15 Glädjens med dem som glade äro; och gråter med dem som gråta.
ଯେ ଜନା ଆନନ୍ଦନ୍ତି ତୈଃ ସାର୍ଦ୍ଧମ୍ ଆନନ୍ଦତ ଯେ ଚ ରୁଦନ୍ତି ତୈଃ ସହ ରୁଦିତ|
16 Ens till sinnes med hvarannan; håller icke mycket af eder sjelfva; utan håller eder lika vid dem som ringa äro; håller eder icke sjelfva för kloka,
ଅପରଞ୍ଚ ଯୁଷ୍ମାକଂ ମନସାଂ ପରସ୍ପରମ୍ ଏକୋଭାୱୋ ଭୱତୁ; ଅପରମ୍ ଉଚ୍ଚପଦମ୍ ଅନାକାଙ୍କ୍ଷ୍ୟ ନୀଚଲୋକୈଃ ସହାପି ମାର୍ଦୱମ୍ ଆଚରତ; ସ୍ୱାନ୍ ଜ୍ଞାନିନୋ ନ ମନ୍ୟଧ୍ୱଂ|
17 Görer ingom ondt för ondt; vinnlägger eder om det som ärligit är, inför hvar man.
ପରସ୍ମାଦ୍ ଅପକାରଂ ପ୍ରାପ୍ୟାପି ପରଂ ନାପକୁରୁତ| ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଦୃଷ୍ଟିତୋ ଯତ୍ କର୍ମ୍ମୋତ୍ତମଂ ତଦେୱ କୁରୁତ|
18 Om möjeligit är, så mycket som till eder står, så hafver frid med alla menniskor.
ଯଦି ଭୱିତୁଂ ଶକ୍ୟତେ ତର୍ହି ଯଥାଶକ୍ତି ସର୍ୱ୍ୱଲୋକୈଃ ସହ ନିର୍ୱ୍ୱିରୋଧେନ କାଲଂ ଯାପଯତ|
19 Hämnens eder icke sjelfve, käre vänner; utan låter ( Guds ) vrede hafva rum; ty det är skrifvet: Min är hämnden, jag skall vedergällat, säger Herren.
ହେ ପ୍ରିଯବନ୍ଧୱଃ, କସ୍ମୈଚିଦ୍ ଅପକାରସ୍ୟ ସମୁଚିତଂ ଦଣ୍ଡଂ ସ୍ୱଯଂ ନ ଦଦ୍ଧ୍ୱଂ, କିନ୍ତ୍ୱୀଶ୍ୱରୀଯକ୍ରୋଧାଯ ସ୍ଥାନଂ ଦତ୍ତ ଯତୋ ଲିଖିତମାସ୍ତେ ପରମେଶ୍ୱରଃ କଥଯତି, ଦାନଂ ଫଲସ୍ୟ ମତ୍କର୍ମ୍ମ ସୂଚିତଂ ପ୍ରଦଦାମ୍ୟହଂ|
20 Om nu din ovän hungrar, så gif honom mat; törster han, så gif honom dricka; när du det gör, så församlar du glödande kol på hans hufvud.
ଇତିକାରଣାଦ୍ ରିପୁ ର୍ୟଦି କ୍ଷୁଧାର୍ତ୍ତସ୍ତେ ତର୍ହି ତଂ ତ୍ୱଂ ପ୍ରଭୋଜଯ| ତଥା ଯଦି ତୃଷାର୍ତ୍ତଃ ସ୍ୟାତ୍ ତର୍ହି ତଂ ପରିପାଯଯ| ତେନ ତ୍ୱଂ ମସ୍ତକେ ତସ୍ୟ ଜ୍ୱଲଦଗ୍ନିଂ ନିଧାସ୍ୟସି|
21 Låt dig icke öfvervunnen varda af det onda; utan öfvervinn det onda med det goda.
କୁକ୍ରିଯଯା ପରାଜିତା ନ ସନ୍ତ ଉତ୍ତମକ୍ରିଯଯା କୁକ୍ରିଯାଂ ପରାଜଯତ|
