Psaltaren 95

1 Kommer, låter oss glädjas Herranom, och fröjdas för vår salighets tröst.

Gəlin Rəbbi mədh edək, Bizi qurtaran Qayaya sevincdən cuşa gələrək nida edək,

2 Låt oss med tack komma inför hans ansigte, och fröjdas för honom med Psalmer.

Şükür edərək hüzuruna gedək, Cuşa gəlib ilahilərlə Ona nida edək!

3 Ty Herren är en stor Gud, och en stor Konung öfver alla gudar.

Axı Rəbb böyük Allahdır, Bütün allahlar üzərində əzəmətli Padşahdır.

4 Ty i hans hand är hvad som jorden bär, och bergshöjderna äro också hans.

Yerin dərin qatları Onun əlindədir, Həm də dağların zirvələri Onundur,

5 Ty hans är hafvet, och hans händer hafva det torra beredt.

Onunkudur dəniz, Özü yaratmış, Torpağı əlləri qurmuş!

6 Kommer, låter oss tillbedja, och knäböja, och nederfalla för Herranom, den oss gjort hafver.

Gəlin Ona səcdə edək, əyilək, Bizi yaradan Rəbbin hüzurunda diz çökək.

7 Ty han är vår Gud, och vi hans fosterfolk, och hans händers får.

Çünki O, Allahımızdır, Biz Onun otlağının xalqıyıq, Əlinin altındakı sürüsüyük. Əgər bu gün Onun səsini eşitsəniz,

8 I dag om I hans röst hören, så förstocker icke edor hjerta, såsom i Meriba skedde, såsom i Massa i öknene;

«Qoy ürəkləriniz Merivada olduğunuz kimi, Səhradakı Massada keçən gündə olduğu kimi inadkar olmasın.

9 Der edre fäder försökte mig, förnummo och sågo min verk;

Orada atalarınız Məni sınadılar, Əməllərimi görsələr də, Məni yoxladılar.

10 Att jag i fyratio år mödo hade med detta folk, och sade: Det är sådant folk, att deras hjerta alltid vill den orätta vägen, och de mina vägar icke lära vilja;

Qırx il o nəsildən zəhləm getdi. Dedim: “Onlar azğın ürəkli xalqdır, Yollarımı tanımır”.

11 Så att jag svor i mine vrede: De skola icke komma till mina rolighet.

Buna görə qəzəblənib and içmişəm: “Onlar Mənim rahatlıq diyarıma girməyəcəklər”».