Psaltaren 94

1 Herre Gud, hvilkom hämnden tillhörer; Gud, hvilkom hämnden tillhörer, bete dig.

ئەی یەزدان، خودای تۆڵە، ئەی خودای تۆڵە، بدرەوشێوە.

2 Upphöj dig, du verldenes domare; vedergäll dem högfärdigom det de förtjena.

ئەی دادوەری زەوی، ڕاپەرە، سزای لووتبەرزەکان بدەوە.

3 Herre, huru länge skola de ogudaktige, huru länge skola de ogudaktige pråla;

ئەی یەزدان، هەتا کەی بەدکاران، هەتا کەی بەدکاران دڵشاد دەبن؟

4 Och så högmodeliga tala; och alle ogerningsmän så berömma sig?

بەدکاران لووتبەرزی لە قسەکانیانەوە هەڵدەقوڵێت، شانازی بە خۆیانەوە دەکەن.

5 Herre, de förtrycka ditt folk, och plåga ditt arf.

ئەی یەزدان، گەلەکەت وردوخاش دەکەن، میراتی تۆ دەچەوسێننەوە.

6 Enkor och främlingar dräpa de, och faderlösa döda de;

بێوەژن و نامۆ دەکوژن، هەتیو سەردەبڕن.

7 Och säga: Herren ser det intet; och Jacobs Gud aktar det intet.

دەڵێن: «یەزدان نابینێت، خودای یاقوب ئاگای لێ نییە.»

8 Märker dock, I galne ibland folket; och I dårar, när viljen I vise varda?

ئەی دەبەنگەکان لەنێو گەل، وریابن! ئەی گێلەکان، کەی تێدەگەن؟

9 Den der örat planterat hafver, skulle han icke höra? Den der ögat gjort hafver, skulle han icke se?

ئایا ئەوەی گوێی چاندووە، نابیستێت؟ ئایا ئەوەی چاوی دروستکردووە، نابینێت؟

10 Den der Hedningarna näpser, skulle han icke straffa? den der menniskorna lärer hvad de veta.

ئایا ئەوەی نەتەوەکان تەمبێ دەکات، سەرزەنشت ناکات؟ ئایا ئەوەی فێری مرۆڤ دەکات، زانیاری نییە؟

11 Men Herren vet menniskornas tankar, att de fåfängelige äro.

یەزدان بیرکردنەوەی مرۆڤ دەزانێت، کە پووچە.

12 Säll är den som du, Herre, tuktar, och lärer honom genom din lag;

ئەی یەزدان، خۆزگە دەخوازرێ بەو کەسەی تۆ تەمبێی دەکەیت، لە تەوراتی خۆت فێری دەکەیت،

13 Att han tålamod hafva må, då illa går; tilldess dem ogudaktiga grafven beredd varder.

لە ڕۆژی سەختدا ئارامی بکەیتەوە، هەتا گۆڕ بۆ بەدکار هەڵبکەنرێت،

14 Ty Herren skall icke förkasta sitt folk, eller öfvergifva sitt arf.

چونکە یەزدان واز لە گەلی خۆی ناهێنێ، میراتی خۆی ڕەت ناکاتەوە.

15 Ty rätt måste dock blifva rätt; och thy måste all from hjerta tillfalla.

دادوەری بۆ ڕاستودروستی دەگێڕێتەوە، هەموو دڵڕاستەکان شوێنی دەکەون.

16 Ho står med mig emot de onda? Ho träder till mig emot de ogerningsmän?

کێ بۆم لە دژی بەدکاران هەڵدەستێتەوە؟ کێ بۆم لە دژی خراپەکاران بوەستێتەوە؟

17 Om Herren icke hulpe mig, så låge min själ fulltnär uti det stilla.

یەزدان هاریکارم بوو، ئەگینا هێندەی نەمابوو گیانم لەنێو بێدەنگی مردووان نیشتەجێ بێت.

18 Jag sade: Min fot hafver stapplat; men din nåd, Herre, uppehöll mig.

کاتێک گوتم: «پێم دەخلیسکێت،» ئەی یەزدان، خۆشەویستییە نەگۆڕەکەت پشتی گرتم.

19 Jag hade mycket bekymmer i mitt hjerta; men din tröst gladde mina själ.

کە خەم لە ناخم زۆر بوو، دڵنەوایی تۆ گیانی منی شاد کرد.

20 Du kommer ju aldrig öfverens med dem skadeliga stolenom, som lagen illa uttyder.

ئایا تەختی گەندەڵی هاوڕێیەتی لەگەڵ تۆ دەبەستێت، ئەوانەی بەگوێرەی زۆرداری خۆیان، شێوەی یاسا دادەڕێژن؟

21 De rusta sig emot dens rättfärdigas själ, och fördöma oskyldigt blod.

لە دژی گیانی ڕاستودروست کۆدەبنەوە، خوێنێکی بێگەرد تاوانبار دەکەن.

22 Men Herren är mitt beskärm, min Gud är mitt hopps tröst.

بەڵام یەزدان بۆم دەبێتە قەڵا، خودا بۆم بووە بە تاشەبەردی پەناگام.

23 Och han skall vedergälla dem deras orätt, och skall förgöra dem för deras ondskos skull; Herren, vår Gud, skall förgöra dem.

ئەو خراپەیەی دەیکەن بەسەر خۆیانیدا دەداتەوە و لە سزای بەدکاری خۆیان کڕیان دەکات، یەزدانی پەروەردگارمان کڕیان دەکات.