Psaltaren 91

1 Den der under dens Högstas bekärm sitter, och under dens Allsmägtigas skugga blifver,

Ko te tangata kei te wahi ngaro o te Runga Rawa tona kainga, ka noho ia i raro i te taumarumarutanga o te Kaha Rawa.

2 Han säger till Herran: Mitt hopp och min borg; min Gud, den jag hoppas uppå.

Ka kiia e ahau a Ihowa, Ko ia toku piringa, toku pa, toku Atua, ka whakawhirinaki ahau ki a ia.

3 Ty han frälsar dig ifrå jägarens snaro, och ifrå den skadeliga pestilentie.

Mana hoki koe e whakaora i te mahanga a te kaihopu manu, i te mate nanakia.

4 Han skall betäcka dig med sina fjädrar, och ditt hopp skall vara under hans vingar; hans sanning är spjut och sköld;

Ka hipokina koe e ia ki ona hou, a ka piri koe ki raro i ona pakau: ko tona pono hei whakangungu rakau, hei puapua mou.

5 Att du icke torf förskräckas för nattenes stygghet; för de skott, som om dagen flyga;

E kore koe e wehi i te mea whakamataku i te po: i te pere e rere ana i te awatea.

6 För pestilentie, som i mörkrena vankar; för den sjuko, som om middagen förderfvar.

I te mate uruta e rere ana i te pouri: i te whakangaromanga e whakangaro ana i te poutumarotanga.

7 Om tusende falla vid dina sido, och tiotusende vid dina högra sido, så skall det dock intet drabba uppå dig.

He mano te hinga ki tou taha, tekau hoki nga mano ki tou matau; otiia e kore e tata ki a koe.

8 Ja, du skall med din ögon se lust, och skåda huru dem ogudaktigom vedergullet varder.

Ka titiro kau ou kanohi, ka matakitaki ki te utu mo te hunga kino.

9 Ty Herren är ditt hopp; den Högste är din tillflykt.

Ko koe hoki, e Ihowa, toku piranga! kua waiho e koe te Runga Rawa hei nohoanga mou:

10 Dig varder intet ondt vederfarandes, och ingen plåga skall nalkas dine hyddo.

Kahore he kino e pa ki a koe, kahore ano he whiu e tata ki tou teneti.

11 Ty han hafver befallt sinom Änglom om dig, att de skola bevara dig på allom dinom vägom.

Ka korerotia iho hoki koe e ia ki ana anahera kia tiakina koe i ou ara katoa.

12 De skola bära dig på händerna, att du icke stöter din fot på stenen.

Ma ratou koe e hiki ake ki o ratou ringa, kei tutuki tou waewae ki te kohatu.

13 På lejon och huggormar skall du gå, och trampa uppå det unga lejonet och drakan.

Ka haere koe i runga i te raiona, i te neke: ka takahia e koe ki raro te kuao raiona me te nakahi.

14 Han begärar mig, ty vill jag uthjelpa honom; han känner mitt Namn, derföre vill jag beskydda honom.

Ka whakaora ahau i a ia, mona i aroha ki ahau; maku ia e whakateitei ake, mona i matau ki toku ingoa.

15 Han åkallar mig, ty vill jag höra honom; jag är när honom i nödene; jag skall taga honom derut, och låta honom till äro komma.

Ka karanga ia ki ahau, a ka whakahoki kupu ahau ki a ia: ka tata ahau ki a ia i te wa o te he; maku ia e whakaora, maku ano ia e whakahonore.

16 Jag skall mätta honom med långt lit, och skall bete honom mina salighet.

Ka whakaroaina e ahau ona ra, a na noa ia: ka whakakitea hoki taku whakaoranga ki a ia.