Psaltaren 81
1 På Gittith, till att föresjunga, Assaphs. Sjunger Gudi gladeliga, den vår starkhet är; fröjdens Jacobs Gudi.
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Tager Psalmer, och för hit trummor, lusteliga harpor med psaltare.
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Blåser med basuner i nymånaden, i våra löfhyddohögtid.
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 Ty detta är en sed i Israel, och en Jacobs Guds rätt.
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 Det hafver han till ett vittnesbörd satt i Joseph, då de utur Egypti land drogo, och främmande tungomål hört hade;
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 Och jag deras axlar ifrån bördone friade, och deras händer vid krukorna qvitta vordo.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 Då du åkallade mig i nödene, halp jag dig ut, och bönhörde dig, då tordönen öfverföll dig; och försökte dig vid trätovattnet. (Sela)
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Hör, mitt folk, jag vill betyga ibland dig; Israel, du skall höra mig;
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 Att ibland dig ingen annar Gud är, och du ingen främmande Gud tillbeder.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 Jag är Herren din Gud, som dig utur Egypti land fört hafver. Låt din mun vidt upp, låt mig uppfylla honom.
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 Men mitt folk hörde intet mina röst, och Israel är intet om mig.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 Så hafver jag låtit dem uti deras hjertas sinne, att de måga vandra efter sitt råd.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 Om mitt folk ville mig hörsamt vara, och Israel på minom vägom gå,
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 Så ville jag snart nederlägga deras fiendar, och vända mina hand emot deras motståndare.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 Och de som Herran hata, skulle fela uppå honom; men deras tid skulle evinnerliga vara,
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 Och jag skulle spisa dem med bästa hvete, och mätta dem med hannog utu hälleberget.
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
