Psaltaren 81

1 På Gittith, till att föresjunga, Assaphs. Sjunger Gudi gladeliga, den vår starkhet är; fröjdens Jacobs Gudi.

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی گتیت. بۆ ئاساف. هەلهەلە لێدەن بۆ خودا ئەوەی هێزمانە، بە خۆشییەوە هاوار بکەن بۆ خودای یاقوب.

2 Tager Psalmer, och för hit trummor, lusteliga harpor med psaltare.

ئاوازێک بەرز بکەنەوە و دەف بهێنن، سازێکی ناسک لەگەڵ قیسارە.

3 Blåser med basuner i nymånaden, i våra löfhyddohögtid.

لە جەژنی سەرەمانگ کەڕەنا لێدەن و لە مانگی تابان، بۆ ڕۆژی جەژنەکانمان،

4 Ty detta är en sed i Israel, och en Jacobs Guds rätt.

چونکە ئەمە فەرزە لەسەر ئیسرائیل، حوکمی خودای یاقوبە.

5 Det hafver han till ett vittnesbörd satt i Joseph, då de utur Egypti land drogo, och främmande tungomål hört hade;

لە بنەماڵەی یوسفدا کردی بە یاسا، کە لە خاکی میسر دەریهێنا. گوێمان لە دەنگێک بوو بە زمانێک کە لێی تێنەگەیشتین:

6 Och jag deras axlar ifrån bördone friade, och deras händer vid krukorna qvitta vordo.

«بارم لەسەر شانەکانی لادا، دەستەکانی لە سەبەتە بەربوون.

7 Då du åkallade mig i nödene, halp jag dig ut, och bönhörde dig, då tordönen öfverföll dig; och försökte dig vid trätovattnet. (Sela)

لە تەنگانەدا هاوارت کرد، دەربازم کردیت، لەژێر سێبەری هەورەتریشقە وەڵامم دایتەوە، لە مێرگی مەریبا تاقیم کردیتەوە.

8 Hör, mitt folk, jag vill betyga ibland dig; Israel, du skall höra mig;

ئەی گەلی من، گوێ بگرە، ئاگادارت دەکەمەوە. ئەی ئیسرائیل، خۆزگە گوێت لە من دەگرت!

9 Att ibland dig ingen annar Gud är, och du ingen främmande Gud tillbeder.

لەنێو ئێوەدا خوداوەندێکی بێگانە نابێت، کڕنۆش بۆ خوداوەندێکی بیانی نابەیت.

10 Jag är Herren din Gud, som dig utur Egypti land fört hafver. Låt din mun vidt upp, låt mig uppfylla honom.

من یەزدانی پەروەردگاری تۆم، کە لە خاکی میسر دەرمهێنای، دەمت بکەوە و پڕی دەکەم.

11 Men mitt folk hörde intet mina röst, och Israel är intet om mig.

«بەڵام گەلەکەم گوێی لە قسەم نەگرت، ئیسرائیل منی نەویست.

12 Så hafver jag låtit dem uti deras hjertas sinne, att de måga vandra efter sitt råd.

منیش ئەوانم دایە دەست کەللەڕەقییەکەی خۆیان، بە ڕاوێژی خۆیان هەڵسوکەوت بکەن.

13 Om mitt folk ville mig hörsamt vara, och Israel på minom vägom gå,

«خۆزگە گەلەکەم بە قسەی منیان دەکرد، ئەگەر ئیسرائیل ڕێگای منیان دەگرتەبەر،

14 Så ville jag snart nederlägga deras fiendar, och vända mina hand emot deras motståndare.

هەر زوو دوژمنەکانم بۆ زەلیل دەکردن، دەستم درێژ دەکردە سەر ناحەزانیان!

15 Och de som Herran hata, skulle fela uppå honom; men deras tid skulle evinnerliga vara,

ئەوانەی ڕقیان لە یەزدانە، ملکەچی دەبن، هەتاهەتایە کاتی سزایان دەبێت.

16 Och jag skulle spisa dem med bästa hvete, och mätta dem med hannog utu hälleberget.

باشترین گەنمم دەرخوارد دەدایت، لە تاشەبەردەوە تێر هەنگوینم دەکردیت.»