Psaltaren 81
1 På Gittith, till att föresjunga, Assaphs. Sjunger Gudi gladeliga, den vår starkhet är; fröjdens Jacobs Gudi.
Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf. Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.
2 Tager Psalmer, och för hit trummor, lusteliga harpor med psaltare.
Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.
3 Blåser med basuner i nymånaden, i våra löfhyddohögtid.
Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.
4 Ty detta är en sed i Israel, och en Jacobs Guds rätt.
Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.
5 Det hafver han till ett vittnesbörd satt i Joseph, då de utur Egypti land drogo, och främmande tungomål hört hade;
Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;
6 Och jag deras axlar ifrån bördone friade, och deras händer vid krukorna qvitta vordo.
Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.
7 Då du åkallade mig i nödene, halp jag dig ut, och bönhörde dig, då tordönen öfverföll dig; och försökte dig vid trätovattnet. (Sela)
In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. (Sela)
8 Hör, mitt folk, jag vill betyga ibland dig; Israel, du skall höra mig;
Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!
9 Att ibland dig ingen annar Gud är, och du ingen främmande Gud tillbeder.
Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.
10 Jag är Herren din Gud, som dig utur Egypti land fört hafver. Låt din mun vidt upp, låt mig uppfylla honom.
Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.
11 Men mitt folk hörde intet mina röst, och Israel är intet om mig.
Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.
12 Så hafver jag låtit dem uti deras hjertas sinne, att de måga vandra efter sitt råd.
Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.
13 Om mitt folk ville mig hörsamt vara, och Israel på minom vägom gå,
Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!
14 Så ville jag snart nederlägga deras fiendar, och vända mina hand emot deras motståndare.
In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.
15 Och de som Herran hata, skulle fela uppå honom; men deras tid skulle evinnerliga vara,
Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn.
16 Och jag skulle spisa dem med bästa hvete, och mätta dem med hannog utu hälleberget.
En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen.
