Psaltaren 80

1 En Psalm Assaphs, om gyldene rosena, till att föresjunga. Hör, Israels Herde, du som leder Joseph såsom får; bete dig, du som sitter på Cherubim.

Al la ĥorestro. Por ŝoŝanoj. Atesto de Asaf. Psalmo. Ho Paŝtisto de Izrael, aŭskultu; Vi, kiu kondukas Jozefon, kiel ŝafojn, Vi, kiu sidas sur keruboj, aperu!

2 Uppväck dina magt, du som för Ephraim, BenJamin och Manasse äst, och kom oss till hjelp.

Antaŭ Efraim kaj Benjamen kaj Manase veku Vian forton, Kaj venu, por savi nin.

3 Gud, tröst oss, och låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.

Ho Dio, revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

4 Herre Gud Zebaoth, huru länge vill du vred vara öfver dins folks bön?

Ho Eternulo, Dio Cebaot, Ĝis kiam Vi kolere repuŝos la preĝon de Via popolo?

5 Du spisar dem med tårars bröd, och skänker dem ett stort mått, fullt med tårar.

Vi manĝigis al ili panon larman, Kaj Vi trinkigis al ili larmojn per granda mezuro.

6 Du lätst alla våra grannar banna oss, och våra fiendar bespotta oss.

Vi faris nin objekto de disputo por niaj najbaroj; Kaj niaj malamikoj nin mokas.

7 Gud Zebaoth, tröst oss; låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.

Ho Dio Cebaot! revenigu nin kaj lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.

8 Du hafver hemtat ditt vinträ utur Egypten, och hafver fördrifvit Hedningarna, och planterat det.

Vinberbranĉon el Egiptujo Vi elportis, Vi forpelis popolojn kaj ĝin plantis;

9 Du hafver röjt vägen för thy, och låtit det väl rota sig, så att det hafver uppfyllt landet.

Vi purigis lokon por ĝi; Kaj ĝi profundigis siajn radikojn kaj plenigis la tutan landon;

10 Bergen äro med dess skugga öfvertäckte, och med dess qvistar Guds cedreträ.

Montojn kovris ĝia ombro, Kaj ĝiaj branĉoj fariĝis kiel cedroj de Dio.

11 Du hafver utsträckt dess qvistar intill hafvet, och dess telningar allt intill älfvena.

Ĝi etendis siajn branĉojn ĝis la maro Kaj siajn branĉetojn ĝis la Rivero.

12 Hvi hafver du så sönderbrutit dess gård, att deraf rifver allt det som der framom går?

Kial Vi detruis ĝiajn barilojn, Ke ĉiuj pasantoj ĝin ŝiras?

13 De vildsvin hafva uppgräfvit det, och de vilddjur hafva afbitit det.

Subfosas ĝin arbara apro, Kaj kampa besto ĝin mordas.

14 Gud Zebaoth, vänd dig dock; skåda neder af himmelen, och se härtill, och besök detta vinträt;

Ho Dio Cebaot, returniĝu; Rigardu el la ĉielo kaj vidu, kaj rememoru tiun vinbertrunkon,

15 Och håll det vid magt, som din högra hand planterat hafver, och det du dig stadeliga utvalt hafver.

Kaj ŝirmu tion, kion plantis Via dekstra mano, Kaj la kreskaĵidon, kiun Vi fortikigis por Vi.

16 Se dertill, och straffat; att på det brännande och rifvande må en ände varda.

Ĝi estas bruligita de fajro, krevinta; De Via minaca vizaĝo ili pereis.

17 Din hand beskydde dins högra hands folk, och de menniskor, som du dig stadeliga utvalt hafver;

Via brako estu super la viro de Via dekstra mano, Super la homido, kiun Vi fortikigis por Vi.

18 Så vilje vi intet ifrå dig vika. Låt oss lefva, så vilje vi åkalla ditt Namn.

Kaj ni ne foriros de Vi; Vivigu nin, kaj ni vokos Vian nomon.

19 Herre Gud Zebaoth, tröst oss. Låt ditt ansigte lysa, så varde vi hulpne.

Ho Eternulo, Dio Cebaot! revenigu nin, lumigu Vian vizaĝon, Por ke ni estu savitaj.