Psaltaren 66
1 En Psalmvisa, till att föresjunga. Fröjdens Gudi, all land.
Een lied, een psalm, voor den opperzangmeester. Juicht Gode, gij ganse aarde!
2 Lofsjunger, till att ära hans Namn; priser honom härliga.
Psalmzingt de eer Zijns Naams; geeft eer Zijn lof.
3 Säger till Gud: Huru underliga äro dina gerningar! Dinom fiendom skall fela för dine stora magt.
Zegt tot God: Hoe vreselijk zijt Gij in Uw werken! Om de grootheid Uwer sterkte zullen zich Uw vijanden geveinsdelijk aan U onderwerpen.
4 All land tillbedje dig, och lofsjunge dig; lofsjunge dino Namne. (Sela)
De ganse aarde aanbidde U, en psalmzinge U; zij psalmzinge Uw Naam. (Sela)
5 Kommer och ser uppå Guds verk; den så underlig är i sina gerningar, ibland menniskors barn.
Komt en ziet Gods daden; Hij is vreselijk van werking aan de mensenkinderen.
6 Han förvandlar hafvet uti det torra, så att man till fot öfver vattnet går. Dess fröjde vi oss i honom.
Hij heeft de zee veranderd in het droge; zij zijn te voet doorgegaan door de rivier; daar hebben wij ons in Hem verblijd.
7 Han är rådandes med sine kraft evinnerliga; hans ögon skåda på folken. De affällige skola icke kunna upphäfva sig. (Sela)
Hij heerst eeuwiglijk met Zijn macht; Zijn ogen houden wacht over de heidenen; laat de afvalligen niet verhoogd worden. (Sela)
8 Lofver, I folk, vår Gud; låter hans lof vidt hördt varda;
Looft, gij volken! onzen God; en laat horen de stem Zijns roems.
9 Den våra själ vid lif behåller, och låter våra fötter icke slinta.
Die onze zielen in het leven stelt, en niet toelaat, dat onze voet wankele.
10 Ty, Gud, du hafver försökt oss, och pröfvat oss, såsom silfver pröfvadt varder.
Want Gij hebt ons beproefd, o God! Gij hebt ons gelouterd, gelijk men het zilver loutert;
11 Du hafver fört oss uti häktelse; du hafver lagt en tunga på våra länder.
Gij hadt ons in het net gebracht; Gij hadt een engen band om onze lenden gelegd;
12 Du hafver låtit komma menniskor öfver vårt hufvud. Vi äre komne i eld och i vatten; men du hafver utfört oss, och vederqvickt oss.
Gij hadt den mens op ons hoofd doen rijden; wij waren in het vuur en in het water gekomen; maar Gij hebt ons uitgevoerd in een overvloeiende verversing.
13 Derföre vill jag med bränneoffer gå in uti ditt hus, och betala dig mina löften;
Ik zal met brandofferen in Uw huis gaan; ik zal U mijn geloften betalen,
14 Såsom jag mina läppar upplåtit hafver, och min mun talat hafver, i mine nöd.
Die mijn lippen hebben geuit, en mijn mond heeft uitgesproken, als mij bange was.
15 Jag vill göra dig fet bränneoffer af brändom vädrom; jag vill offra oxar och bockar. (Sela)
Brandofferen van mergbeesten zal ik U offeren, met rookwerk van rammen; ik zal runderen met bokken bereiden. (Sela)
16 Kommer hit, hörer till, alle I som Gud frukten; jag vill förtälja, hvad han mine själ gjort hafver.
Komt, hoort toe, o allen gij, die God vreest, en ik zal vertellen, wat Hij aan mijn ziel gedaan heeft.
17 Till honom ropade jag med min mun, och prisade honom med mine tungo.
Ik riep tot Hem met mijn mond, en Hij werd verhoogd onder mijn tong.
18 Om jag något orätt förehade i mitt hjerta, så, vorde Herren mig ej hörandes.
Had ik naar ongerechtigheid met mijn hart gezien, de Heere zou niet gehoord hebben.
19 Derföre hörer mig Gud, och aktar uppå min bön.
Maar zeker, God heeft gehoord; Hij heeft gemerkt op de stem mijns gebeds.
20 Lofvad vare Gud, den mina bön icke förkastar, eller vänder sina godhet ifrå mig.
Geloofd zij God, Die mijn gebed niet heeft afgewend, noch Zijn goedertierenheid van mij.
