Psaltaren 50

1 En Psalm Assaphs. Herren Gud den mägtige talar, och kallar verldena, ifrå solenes uppgång, allt intill nedergången.

مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند.

2 Af Zion går upp Guds härliga sken.

نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد.

3 Vår Gud kommer, och tiger intet. Förtärande eld går för honom, och omkring honom en mägtig storm.

خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست.

4 Han kallar himmel och jord, att han skall döma sitt folk.

او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند.

5 Församler mig mina heliga, som förbundet mer akta än offer.

خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.»

6 Och himlarna skola förkunna hans rättfärdighet; ty Gud är domaren. (Sela)

آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند.

7 Hör, mitt folk, låt mig tala; Israel, låt mig ibland dig betyga: Jag Gud är din Gud.

«ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم.

8 För ditt offers skull straffar jag dig intet; äro dock dine bränneoffer alltid för mig.

دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانی‌های سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید.

9 Jag vill icke taga oxar utu ditt hus, eller bockar utu dine stall;

من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت،

10 Ty all djur i skogenom äro mine, och boskapen på bergen, der de vid tusendetal gå.

زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند.

11 Jag känner alla foglar på bergen, och allahanda djur på markene äro för mig.

همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند.

12 Om mig hungrade, ville jag intet säga dig deraf; ty jordenes krets är min, och allt det deruti är.

اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است.

13 Menar du, att jag oxakött äta vill, eller bockablod dricka?

مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟

14 Offra Gudi tackoffer, och betala dem Högsta ditt löfte.

«قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید.

15 Och åkalla mig i nödene; så vill jag hjelpa dig, så skall du prisa mig.

هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.»

16 Men till den ogudaktige säger Gud: Hvi förkunnar du mina rätter, och tager mitt förbund i din mun;

اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟

17 Efter du dock hatar tuktan, och kastar min ord bakom dig?

زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید.

18 När du ser en tjuf, så löper du med honom, och hafver din del med horkarlar.

وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید.

19 Din mun låter du tala det ondt är, och din tunga bedrifver falskhet.

سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است.

20 Du sitter och talar emot din broder; dine moders son förtalar du.

هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید.

21 Detta gör du, och jag tiger. Det menar du, att jag skulle vara lika som du; men jag skall straffa dig, och sätta dig det under ögonen.

این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم.

22 Märker dock det, I som Gud förgäten, att jag icke en gång bortrycker, och är så ingen förlösare mer.

«ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت.

23 Den der tack offrar, han prisar mig; och der är vägen, att jag visar honom Guds salighet.

قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.»