Psaltaren 48
1 En Psalmvisa, Korah barnas. Stor är Herren, och högt berömd, uti vår Guds stad, på hans helga berg.
HE nui no Iehova, e hoomaikai nui ia'ku, Iloko o ke kulanakauhale o ko kakou Akua i kona mauna hoano.
2 Det berget Zion är såsom en skön telning, på hvilko hela landet tröster; på den sidone norrut ligger den stora Konungens stad.
He nani no ke kiekie ana, he mea olioli no ka honua a pau, O Mauna Ziona ma na aoao kukuluakau, ke kulanakauhale o ke Alii nui.
3 Gud är känd i hans palats, att han beskärmaren är.
Iloko o kona mau halealii, I ikeia'i ke Akua he puuhonua.
4 Ty si, Konungar äro församlade, och med hvarannan framdragne.
No ka mea, aia hoi, ua akoakoa na'lii, Maalo pu ae la lakou.
5 De hafva förundrat sig, då de detta sågo; vordo häpne och omstörta.
Ike iho la lakou a mahalo iho la; I makau lakou, a holo aku la.
6 Bäfvande är dem der påkommet, ångest såsom ene födande qvinno.
Loohia lakou e ka makau malaila, A me ka eha e like me ko ka wahine haakokohi.
7 Du sönderbråkar skeppen i hafvet, igenom östanväder.
Me ka makani hikina i wawahi ai oe i na moku o Taresisa.
8 Såsom vi hört hafve, så se vi det på Herrans Zebaoths stad, vår Guds stad. Gud håller honom vid magt evinnerliga. (Sela)
E like me ko kakou lohe, pela kakou i ike ai, Ma ke kulanakauhale o Iehova Sabaota, Ma ke kulanakauhale o ko kakou Akua: E hoonoho paa loa ke Akua ia ia a mau loa. (Sila)
9 Gud, vi förbide dina godhet i ditt tempel.
Ua noonoo makou i kou lokomaikai, e ke Akua, Iwaena konu o kou luakini.
10 Gud, såsom ditt Namn, så är ock ditt lof, allt intill verldenes ändar; din högra hand är full med rättfärdighet.
E like me kou inoa, e ke Akua, Pela ka hoolea nou a hiki i na welelau o ka honua; Ua piha kou lima akau i ka pono.
11 Berget Zion fröjde sig, och Juda döttrar vare glada, för dina rätters skull.
E hauoli o mauna Ziona, E olioli pu na kaikamahine a Iuda, No kou hooponopono ana.
12 Går omkring Zion och beskåder det; täljer dess torn;
E kaahele oukou ia Ziona, E hele poai ia ia a puni; E helu i kona mau halekaua.
13 Gifver granna akt uppå dess murar, och upphöjer dess palats; på det man derom må förkunna för efterkommanderna.
E hoomaopopo ko oukou naau i kona mau pakaua; E noonoo hoi i kona mau halealii, I hiki ia oukou ke hai aku i ka hanauna mahope aku.
14 Ty denne Guden är vår Gud, alltid och evinnerliga; han förer oss såsom ungdomen.
No ka mea, o ke Akua nei oia ko kakou Akua i ke ao pau ole; He alakai auanei ia no kakou a i ka make.
