Psaltaren 47

1 En Psalm, till att föresjunga, Korah barnas. Klapper med händerna, all folk, och fröjdens Gudi med gladsamma röst.

Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach. Al gij volken, klapt in de hand; juicht Gode met een stem van vreugdegezang.

2 Ty Herren, den Aldrahögste, är förskräckelig, en stor Konung på hela jordene.

Want de HEERE, de Allerhoogste, is vreselijk, een groot Koning over de ganse aarde.

3 Han skall tvinga folk under oss, och Hedningar under våra fötter.

Hij brengt de volken onder ons, en de natien onder onze voeten.

4 Han utväljer oss till en arfvedel, Jacobs härlighet, den han älskar. (Sela)

Hij verkiest voor ons onze erfenis, de heerlijkheid van Jakob, dien Hij heeft liefgehad. (Sela)

5 Gud är uppfaren med fröjd, och Herren med klar basun.

God vaart op met gejuich, de HEERE met geklank der bazuin.

6 Lofsjunger, lofsjunger Gudi; lofsjunger, lofsjunger vårom Konung.

Psalmzingt Gode, psalmzingt! Psalmzingt onzen Koning, psalmzingt!

7 Ty Gud är Konung på hela jordene. Lofsjunger honom förnufteliga.

Want God is een Koning der ganse aarde; psalmzingt met een onderwijzing!

8 Gud är Konung öfver Hedningarna. Gud sitter på sinom helga stol.

God regeert over de heidenen; God zit op den troon Zijner heiligheid.

9 Förstarne ibland folken äro församlada till ett folk Abrahams Gudi; ty Gud är fast upphöjd, när herrarna på jordene.

De edelen der volken zijn verzameld tot het volk van den God van Abraham; want de schilden der aarde zijn Godes. Hij is zeer verheven!