Psaltaren 44
1 En undervisning Korah barnas, till att föresjunga. Gud, vi hafve med våra öron hört, våre fäder hafva det förtäljt oss, hvad du i deras dagar gjort hafver fordom.
Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
2 Du hafver med dine hand fördrifvit Hedningarna; men dem hafver du insatt. Du hafver förderfvat folken; men dem hafver du utvidgat.
Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
3 Ty de hafva icke intagit landet genom sitt svärd, och deras arm halp dem intet; utan din högra hand, din arm och ditt ansigtes ljus; ty du hade ett behag till dem.
Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
4 Gud, du äst den samme min Konung, som Jacob hjelp tillsäger.
Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
5 Igenom dig skole vi nederslå våra fiendar. I ditt Namn vilje vi undertrampa dem som sig emot oss sätta.
Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
6 Ty Jag förlåter mig icke uppå min båga, och mitt svärd kan intet hjelpa mig;
Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
7 Utan du hjelper oss ifrå våra fiendar, och gör dem till skam, som hata oss.
Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
8 Vi vilje dagliga berömma oss af Gudi, och tacka dino Namne evinnerliga. (Sela)
Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
9 Hvi bortdrifver du då nu oss, och låter oss till skam varda; och drager icke ut i vårom här?
Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
10 Du låter oss fly för våra fiendar, att de, som oss hata, skola beröfva oss.
Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
11 Du låter uppäta oss såsom får, och förströr oss ibland Hedningarna.
Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
12 Du säljer ditt folk förgäfves, och tager der intet före.
Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
13 Du gör oss till smälek vårom grannom; till spott och hån dem som omkring oss äro.
Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
14 Du gör oss till ett ordspråk ibland Hedningarna, och att folken rista hufvudet öfver oss.
Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
15 Dagliga är min smälek för mig, och mitt ansigte är fullt med skam;
Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
16 Att jag måste de försmädare och lastare höra, och fienderna och de hämndgiruga se.
Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
17 Allt detta är öfver oss kommet, och vi hafve dock intet förgätit dig, eller otroliga i ditt förbund handlat.
To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
18 Vårt hjerta är icke affallet, eller vår gång viken ifrå din väg;
Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
19 Att du så sönderslår oss ibland drakar, och öfvertäcker oss med mörker.
Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
20 Om vi vår Guds Namn förgätit hade, och våra händer upplyft till en främmande Gud;
Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
21 Det kunde Gud väl finna. Nu känner han ju vår hjertans grund.
Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
22 Ty vi varde ju dagliga för dina skull dräpne, och äro räknade såsom slagtefår.
Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
23 Uppväck dig, Herre; hvi sofver du? Vaka upp, och bortdrif oss icke med allo.
Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
24 Hvi fördöljer du ditt ansigte; och förgäter vårt elände och tvång?
Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
25 Ty vår själ är nederböjd till jordena; vår buk låder vid jordena.
Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
26 Statt upp, hjelp oss, och förlös oss, för dina godhets skull.
Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
