Psaltaren 38

1 En Psalm Davids, till åminnelse. Herre, straffa mig icke i dine vrede, och näps mig icke i dine grymhet.

مزمور داوود. از خدا می‌خواهد او را به یاد آورد. ای خداوند، هنگامی که غضبناک و خشمگین هستی مرا تنبیه نکن.

2 Ty din skott äro fastnad i mig, och din hand trycker mig.

تیرهای تو در بدنم فرو رفته و از ضرب دست تو به خاک افتاده‌ام.

3 Det är intet helbregda på min kropp, för ditt hots skull; och ingen frid är i minom benom, för mina synders skull.

در اثر خشم تو جای سالمی در بدنم نمانده؛ به سبب گناهم استخوانهایم در هم کوبیده شده‌اند.

4 Ty mina synder gå öfver mitt hufvud; såsom en tung börda äro de mig för svåra vordna.

تقصیراتم از سرم گذشته‌اند و همچون باری گران بر من سنگینی می‌کنند.

5 Min sår lukta och ruttna, för min galenskaps skull.

به سبب حماقتم، زخمهایم متعفن و چرکین شده‌اند.

6 Jag går krokot och mycket luto; hela dagen går jag sorgse.

به خود می‌پیچم و به کلی خمیده شده‌ام. تمام روز می‌نالم و به این سو و آن سو می‌روم.

7 Ty mina länder borttorkas med allo, och intet helbregda är på minom kropp.

از شدت تب می‌سوزم و جای سالمی در بدنم نمانده است.

8 Jag är allt för mycket förkrossad och sönderslagen; jag ryter för mins hjertas oros skull.

تاب تحمل خود را از دست داده‌ام و به کلی از پای افتاده‌ام؛ غم، دلم را گرفته و از شدت درد می‌نالم.

9 Herre, för dig är allt mitt begär; och min suckan är dig intet fördold.

خداوندا، تمام آرزوهایم را می‌دانی؛ آه و نالهٔ من از تو پوشیده نیست.

10 Mitt hjerta bäfvar; min kraft hafver mig förlåtit, och mins ögons ljus är icke när mig.

قلب من به شدت می‌تپد، قوتم از بین رفته و چشمانم کم نور شده است.

11 Mine vänner och fränder stå gent mot mig, och se mina plågo, och mine näste träda fast fjerran.

دوستان و رفقایم به سبب این بلایی که بر من عارض شده، از من فاصله می‌گیرند و همسایگانم از من دوری می‌کنند.

12 Och de der efter mina själ stå, de gildra för mig; och de som mig ondt vilja, rådslå huru de skada göra måga, och gå om med all list.

آنانی که قصد جانم را دارند، برایم دام می‌گذارند و کسانی که در صدد آزارم هستند، به مرگ تهدیدم می‌کنند و تمام روز علیه من نقشه می‌کشند.

13 Men jag måste vara såsom en döfver, och höra intet; och såsom en dumbe, den sin mun intet upplåter;

من همچون شخص کری هستم که نمی‌تواند بشنود، مانند شخص لالی هستم که نمی‌تواند سخن بگوید.

14 Och måste vara såsom en den der intet hörer, och den der ingen gensvar i sinom mun hafver.

مثل کسی هستم که به سبب کری قادر نیست پاسخ دهد.

15 Men jag bidar, Herre, efter dig; du, Herre min Gud, varder mig hörandes.

ای خداوند، امیدوارم و یقین دارم که تو به من پاسخ خواهی داد.

16 Ty jag tänker, att de ju icke skola glädjas öfver mig; om min fot stapplade, skulle de högeligen berömma sig öfver mig.

نگذار دشمنانم به ناکامی من بخندند و وقتی می‌افتم خود را برتر از من بدانند.

17 Ty jag är gjord till att lida, och min värk är alltid för mig.

نزدیک است از پای درآیم؛ این درد، دائم مرا عذاب می‌دهد.

18 Ty jag gör mina missgerning kunnoga, och sörjer för mina synd.

من به گناهانم اعتراف می‌کنم و از کردار خود غمگین و پشیمانم.

19 Men mine fiender lefva, och äro mägtige; de mig utan skuld hata, äro store.

دشمنانم سالم و نیرومند هستند؛ کسانی که از من نفرت دارند بسیارند.

20 Och de mig ondt göra för godt, sätta sig emot mig; derföre, att jag far efter det godt är.

آنها خوبی مرا با بدی پاسخ می‌دهند؛ با من مخالفت می‌ورزند زیرا من کوشش می‌کنم کار نیک انجام دهم.

21 Förlåt mig icke, Herre; min Gud, var icke långt ifrå mig.

خداوندا، مرا تنها نگذار؛ ای خدای من، از من دور نباش.

22 Skynda dig till att göra mig bistånd, Herre, min hjelp.

ای خداوند، تو نجا‌ت‌دهندۀ من هستی، به کمکم بشتاب!