Psaltaren 38

1 En Psalm Davids, till åminnelse. Herre, straffa mig icke i dine vrede, och näps mig icke i dine grymhet.

۱ مزمور داود برای تذکر ای خداوند مرا در غضب خود توبیخ منما و در خشم خویش تادیبم مفرما.

2 Ty din skott äro fastnad i mig, och din hand trycker mig.

۲ زیرا که تیرهای تو در من فرو رفته و دست تو برمن فرود آمده است.

3 Det är intet helbregda på min kropp, för ditt hots skull; och ingen frid är i minom benom, för mina synders skull.

۳ در جسد من به‌سبب غضب تو صحتی نیست و در استخوانهایم به‌سبب خطای خودم سلامتی نی.

4 Ty mina synder gå öfver mitt hufvud; såsom en tung börda äro de mig för svåra vordna.

۴ زیرا گناهانم از سرم گذشته است. مثل بارگران از طاقتم سنگین ترشده.

5 Min sår lukta och ruttna, för min galenskaps skull.

۵ جراحات من متعفن و مقروح شده است، به‌سبب حماقت من.

6 Jag går krokot och mycket luto; hela dagen går jag sorgse.

۶ به خود می‌پیچم وبی نهایت منحنی شده‌ام. تمامی روز ماتم‌کنان تردد می‌کنم.

7 Ty mina länder borttorkas med allo, och intet helbregda är på minom kropp.

۷ زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من صحتی نیست.

8 Jag är allt för mycket förkrossad och sönderslagen; jag ryter för mins hjertas oros skull.

۸ من بی‌حس و بی‌نهایت کوفته شده‌ام و از فغان دل خود نعره می‌زنم.

9 Herre, för dig är allt mitt begär; och min suckan är dig intet fördold.

۹ ‌ای خداوند تمامی آرزوی من در مد نظر تواست و ناله های من از تو مخفی نمی باشد.

10 Mitt hjerta bäfvar; min kraft hafver mig förlåtit, och mins ögons ljus är icke när mig.

۱۰ دل من می‌طپد و قوتم از من رفته است و نور چشمانم نیز با من نیست.

11 Mine vänner och fränder stå gent mot mig, och se mina plågo, och mine näste träda fast fjerran.

۱۱ دوستان و رفیقانم از بلای من برکنار می‌ایستند و خویشان من دور ایستاده‌اند.

12 Och de der efter mina själ stå, de gildra för mig; och de som mig ondt vilja, rådslå huru de skada göra måga, och gå om med all list.

۱۲ آنانی که قصد جانم دارند دام می‌گسترند و بداندیشانم سخنان فتنه انگیز می‌گویند و تمام روزحیله را تفکر می‌کنند.

13 Men jag måste vara såsom en döfver, och höra intet; och såsom en dumbe, den sin mun intet upplåter;

۱۳ و اما من مثل کر نمی شنوم. مانند گنگم که دهان خود را باز نکند.

14 Och måste vara såsom en den der intet hörer, och den der ingen gensvar i sinom mun hafver.

۱۴ و مثل کسی گردیده‌ام که نمی شنود و کسی‌که در زبانش حجتی نباشد.

15 Men jag bidar, Herre, efter dig; du, Herre min Gud, varder mig hörandes.

۱۵ زیرا که‌ای خداوند انتظار تو را می‌کشم. تو‌ای یهوه خدایم جواب خواهی داد.

16 Ty jag tänker, att de ju icke skola glädjas öfver mig; om min fot stapplade, skulle de högeligen berömma sig öfver mig.

۱۶ چونکه گفته‌ام مبادا بر من شادی نمایند و چون پایم بلغزد بر من تکبر کنند.

17 Ty jag är gjord till att lida, och min värk är alltid för mig.

۱۷ زیرا که برای افتادن نصب شده‌ام ودرد من همیشه پیش روی من است.

18 Ty jag gör mina missgerning kunnoga, och sörjer för mina synd.

۱۸ زیرا گناه خود را اخبار می‌نمایم و از خطای خود غمگین هستم.

19 Men mine fiender lefva, och äro mägtige; de mig utan skuld hata, äro store.

۱۹ اما دشمنانم زنده و زورآوراند و آنانی که بی‌سبب بر من بغض می‌نمایند بسیاراند.

20 Och de mig ondt göra för godt, sätta sig emot mig; derföre, att jag far efter det godt är.

۲۰ وآنانی که به عوض نیکی به من بدی می‌رسانند. برمن عداوت می‌ورزند زیرا نیکویی را پیروی می‌کنم.

21 Förlåt mig icke, Herre; min Gud, var icke långt ifrå mig.

۲۱ ‌ای خداوند مرا ترک منما. ای خدای من از من دور مباش.

22 Skynda dig till att göra mig bistånd, Herre, min hjelp.

۲۲ و برای اعانت من تعجیل فرما‌ای خداوندی که نجات من هستی.