Psaltaren 34
1 En Psalm Davids, då han förvandlade sitt ansigte för Abimelech, den honom ifrå sig dref, och han gick sin väg. Jag vill lofva Herran i allom tid; hans lof skall alltid vara i minom mun.
Een psalm van David, als hij zijn gelaat veranderd had voor het aangezicht van Abimelech, die hem wegjoeg, dat hij doorging. Aleph. Ik zal den HEERE loven te aller tijd; Zijn lof zal geduriglijk in mijn mond zijn.
2 Min själ skall berömma sig af Herranom, att de elände skola höra det, och glädja sig.
Beth. Mijn ziel zal zich beroemen in den HEERE; de zachtmoedigen zullen het horen en verblijd zijn.
3 Priser med mig Herran, och låter oss med hvarannan upphöja hans Namn.
Gimel. Maakt den HEERE met mij groot, en laat ons Zijn Naam samen verhogen.
4 Då jag sökte Herran, svarade han mig, och frälste mig utur all min fruktan.
Daleth. Ik heb den HEERE gezocht, en Hij heeft mij geantwoord, en mij uit al mijn vrezen gered.
5 De som uppå honom se, de varda upplyste, och deras ansigte varder icke till skam.
He. Vau. Zij hebben op Hem gezien, ja, Hem als een waterstroom aangelopen; en hun aangezichten zijn niet schaamrood geworden.
6 De denne elände ropade, hörde honom Herren; och halp honom utur all hans nöd.
Zain. Deze ellendige riep, en de HEERE hoorde; en Hij verloste hem uit al zijn benauwdheden.
7 Herrans Ängel lägrar sig omkring dem som frukta honom, och hjelper dem ut.
Cheth. De Engel des HEEREN legert Zich rondom degenen, die Hem vrezen, en rukt hen uit.
8 Smaker och ser, huru ljuflig Herren är; säll är den som tröster uppå honom.
Teth. Smaakt en ziet, dat de HEERE goed is; welgelukzalig is de man, die op Hem betrouwt.
9 Frukter Herran, I hans helige; ty de som frukta honom, de hafva ingen brist.
Jod. Vreest den HEERE, gij Zijn heiligen! want die Hem vrezen, hebben geen gebrek.
10 De rike skola törstige vara och hungra; men de som Herran söka, hafva ingen brist på något godt.
Caph. De jonge leeuwen lijden armoede, en hongeren; maar die den HEERE zoeken, hebben geen gebrek aan enig goed.
11 Kommer hit, barn, hörer mig; jag vill lära eder Herrans fruktan.
Lamed. Komt, gij, kinderen! hoort naar mij! ik zal u des HEEREN vreze leren.
12 Hvilken är den som ett godt lefvande begärar, och gerna goda dagar hade?
Mem. Wie is de man, die lust heeft ten leven, die dagen liefheeft, om het goede te zien?
13 Bevara dina tungo för det ondt är, och dina läppar, att de intet bedägeri tala.
Nun. Bewaar uw tong van het kwaad, en uw lippen van bedrog te spreken.
14 Låt af det onda, och gör det goda; sök friden, och far efter honom.
Samech. Wijk af van het kwaad, en doe het goede; zoek den vrede, en jaag dien na.
15 Herrans ögon se uppå de rättfärdiga, och hans öron på deras ropande.
Ain. De ogen des HEEREN zijn op de rechtvaardigen, en Zijn oren tot hun geroep.
16 Men Herrans ansigte står öfver dem som ondt göra, så att han utskrapar deras åminnelse af jordene.
Pe. Het aangezicht des HEEREN is tegen degenen, die kwaad doen, om hun gedachtenis van de aarde uit te roeien.
17 Då de rättfärdige ropa, så hörer Herren; och hjelper dem utur alla deras nöd.
Tsade. Zij roepen, en de HEERE hoort, en Hij redt hen uit al hun benauwdheden.
18 Herren är hardt när dem som ett förbråkadt hjerta hafva; och hjelper dem som ett bedröfvadt mod hafva.
Koph. De HEERE is nabij de gebrokenen van harte, en Hij behoudt de verslagenen van geest.
19 Den rättfärdige måste mycket lida; men Herren hjelper honom utu thy allo.
Resch. Vele zijn de tegenspoeden des rechtvaardigen; maar uit alle die redt hem de HEERE.
20 Han bevarar honom all hans ben, att icke ett sönderbrutet varder.
Schin. Hij bewaart al zijn beenderen; niet een van die wordt gebroken.
21 Den ogudaktiga skall det onda dräpa; och de som hata den rättfärdiga, de skola brottslige varda.
Thau. De boosheid zal den goddeloze doden; en die den rechtvaardige haten, zullen schuldig verklaard worden.
22 Herren förlöser sina tjenares själar; och alle de som trösta på honom, skola icke varda brottslige.
De HEERE verlost de ziel Zijner knechten; en allen, die op Hem betrouwen, zullen niet schuldig verklaard worden.
