Psaltaren 33
1 Fröjder eder af Herranom, I rättfärdige; de fromme skola prise honom härliga.
Gij rechtvaardigen! zingt vrolijk in den HEERE; lof betaamt den oprechten.
2 Tacker Herranom med harpor; och lofsjunger honom på psaltare af tio stränger.
Looft den HEERE met de harp; psalmzingt Hem met de luit, en het tiensnarig instrument.
3 Sjunger honom en ny viso; sjunger väl på strängaspel med klingande ljud.
Zingt Hem een nieuw lied; speelt wel met vrolijk geschal.
4 Ty Herrans ord är sannfärdigt; och hvad han lofvar, det håller han visserliga.
Want des HEEREN woord is recht, en al Zijn werk getrouw.
5 Han älskar rättfärdighet och dom; jorden är full af Herrans godhet.
Hij heeft gerechtigheid en gericht lief; de aarde is vol van de goedertierenheid des HEEREN.
6 Himmelen är gjord genom Herrans ord, och all hans här genom hans muns anda.
Door het Woord des HEEREN zijn de hemelen gemaakt, en door den Geest Zijns monds al hun heir.
7 Han håller vattnet i hafvet tillsammans, såsom uti en lägel; och lägger djupen i det fördolda.
Hij vergadert de wateren der zee als op een hoop; Hij stelt den afgronden schatkameren.
8 All verlden frukte Herran; honom rädes allt det som på jordene bor.
Laat de ganse aarde voor den HEERE vrezen; laat alle inwoners van de wereld voor Hem schrikken.
9 Ty om han säger, så sker det; om han bjuder, så är det gjordt.
Want Hij spreekt, en het is er; Hij gebiedt, en het staat er.
10 Herren gör Hedningarnas råd omintet, och vänder folks tankar.
De HEERE vernietigt den raad der heidenen; Hij breekt de gedachten der volken.
11 Men Herrans råd blifver evinnerliga; hans hjertas tankar i evighet.
Maar de raad des HEEREN bestaat in eeuwigheid, de gedachten Zijns harten van geslacht tot geslacht.
12 Saligt är det folk, hvilkets Gud Herren är; det folk, som han till ett arf utkorat hafver.
Welgelukzalig is het volk, welks God de HEERE is; het volk, dat Hij Zich ten erve verkoren heeft.
13 Herren skådar neder af himmelen, och ser all menniskors barn.
De HEERE schouwt uit den hemel, en ziet alle mensenkinderen.
14 Utaf sinom fasta stol ser han uppå alla de som på jordene bo.
Hij ziet uit van Zijn vaste woonplaats op alle inwoners der aarde.
15 Han böjer allas deras hjerta; han aktar uppå alla deras gerningar.
Hij formeert hun aller hart; Hij let op al hun werken.
16 Enom Konung hjelper intet hans stora magt; enom kämpa varder icke hulpet genom hans stora kraft.
Een koning wordt niet behouden door een groot heir; een held wordt niet gered door grote kracht;
17 Hästar hjelpa ock intet, och deras stora starkhet frälsar intet.
Het paard feilt ter overwinning, en bevrijdt niet door zijn grote sterkte.
18 Si, Herrans öga ser uppå dem som frukta honom; de som uppå hans godhet trösta;
Ziet, des HEEREN oog is over degenen, die Hem vrezen, op degenen, die op Zijn goedertierenheid hopen.
19 Att han skall fria deras själ ifrå dödenom, och föda dem i hårdom tid.
Om hun ziel van den dood te redden, en om hen bij het leven te houden in den honger.
20 Vår själ väntar efter Herranom; han är vår hjelp och sköld.
Onze ziel verbeidt den HEERE: Hij is onze Hulp en ons Schild.
21 Ty vårt hjerta gläder sig af honom, och vi hoppes på hans helga Namn.
Want ons hart is in Hem verblijd, omdat wij op den Naam Zijner heiligheid vertrouwen.
22 Din godhet, Herre, vare öfver oss, såsom vi på dig förtröste.
Uw goedertierenheid, HEERE! zij over ons; gelijk als wij op U hopen.
