Psaltaren 33
1 Fröjder eder af Herranom, I rättfärdige; de fromme skola prise honom härliga.
Gij rechtvaardigen, heft Jahweh een jubelzang aan; De psalm is een lust voor de vromen!
2 Tacker Herranom med harpor; och lofsjunger honom på psaltare af tio stränger.
Looft Jahweh met citers, Bespeelt voor Hem de tiensnarige harp;
3 Sjunger honom en ny viso; sjunger väl på strängaspel med klingande ljud.
Stemt een nieuw lied voor Hem aan, Tokkelt de lieren, lustig en luid!
4 Ty Herrans ord är sannfärdigt; och hvad han lofvar, det håller han visserliga.
Want Jahweh’s woord is waarachtig, Onveranderlijk al zijn daden.
5 Han älskar rättfärdighet och dom; jorden är full af Herrans godhet.
Gerechtigheid en recht heeft Hij lief; Van Jahweh’s goedheid is de aarde vol.
6 Himmelen är gjord genom Herrans ord, och all hans här genom hans muns anda.
Door het woord van Jahweh zijn de hemelen gemaakt, Door de adem van zijn mond heel hun heir;
7 Han håller vattnet i hafvet tillsammans, såsom uti en lägel; och lägger djupen i det fördolda.
Hij verzamelde het water der zee in een zak, Legde de oceanen in schuren op.
8 All verlden frukte Herran; honom rädes allt det som på jordene bor.
Heel de aarde moet Jahweh vrezen, Al de bewoners der wereld Hem duchten.
9 Ty om han säger, så sker det; om han bjuder, så är det gjordt.
Want Hij sprak: en het was; Hij gebood: en het stond.
10 Herren gör Hedningarnas råd omintet, och vänder folks tankar.
De raadslagen der volken gooit Jahweh omver, Hij verijdelt de plannen der naties;
11 Men Herrans råd blifver evinnerliga; hans hjertas tankar i evighet.
Maar Jahweh’s raadsbesluit staat in eeuwigheid vast: Wat zijn hart heeft bedacht, van geslacht tot geslacht.
12 Saligt är det folk, hvilkets Gud Herren är; det folk, som han till ett arf utkorat hafver.
Gelukkig de natie, die Jahweh tot God heeft, Het volk, dat Hij Zich tot erfdeel verkoos!
13 Herren skådar neder af himmelen, och ser all menniskors barn.
Jahweh ziet neer uit de hemel, Richt zijn blik op alle kinderen der mensen.
14 Utaf sinom fasta stol ser han uppå alla de som på jordene bo.
Hij let van de plaats, waar Hij troont, Op alle bewoners der aarde:
15 Han böjer allas deras hjerta; han aktar uppå alla deras gerningar.
Hij, die aller hart heeft geschapen, En al hun daden doorgrondt.
16 Enom Konung hjelper intet hans stora magt; enom kämpa varder icke hulpet genom hans stora kraft.
Geen koning overwint door de macht van zijn heir, Geen held wordt gered door geweldige kracht;
17 Hästar hjelpa ock intet, och deras stora starkhet frälsar intet.
Ook het ros kan de zege niet schenken, Door zijn grote snelheid niet redden.
18 Si, Herrans öga ser uppå dem som frukta honom; de som uppå hans godhet trösta;
Maar het oog van Jahweh rust op hen, die Hem vrezen, En die op zijn goedheid vertrouwen:
19 Att han skall fria deras själ ifrå dödenom, och föda dem i hårdom tid.
Om ze te redden van de dood, Ze in het leven te houden bij hongersnood.
20 Vår själ väntar efter Herranom; han är vår hjelp och sköld.
Onze ziel blijft opzien tot Jahweh: Hij is onze hulp en ons schild;
21 Ty vårt hjerta gläder sig af honom, och vi hoppes på hans helga Namn.
In Hem verheugt zich ons hart, Wij vertrouwen op zijn heilige Naam.
22 Din godhet, Herre, vare öfver oss, såsom vi på dig förtröste.
Uw genade, o Jahweh, dale over ons neer, Naarmate wij op U blijven hopen!
