Psaltaren 3
1 En Psalm Davids, då han flydde för sin son Absalom. Ack! Herre, huru månge äro mine fiender! Och så månge sätta sig upp emot mig.
Een psalm van David, als hij vlood voor het aangezicht van zijn zoon Absalom. O HEERE! hoe zijn mijn tegenpartijders vermenigvuldigd; velen staan tegen mij op.
2 Månge säga om mina själ: Hon hafver ingen hjelp när Gudi. (Sela)
Velen zeggen van mijn ziel: Hij heeft geen heil bij God. (Sela)
3 Men du, Herre, äst skölden för mig, och den mig till äro sätter, och mitt hufvud upprätter.
Doch Gij, HEERE! zijt een Schild voor mij, mijn eer, en Die mijn hoofd opheft.
4 Jag ropar till Herran med mine röst, så hörer han mig af sitt helga berg. (Sela)
Ik riep met mijn stem tot den HEERE, en Hij verhoorde mij van den berg Zijner heiligheid. (Sela)
5 Jag ligger och sofver, och vaknar upp; ty Herren uppehåller mig.
Ik lag neder en sliep; ik ontwaakte, want de HEERE ondersteunde mij.
6 Jag fruktar mig intet för mång hundrad tusend, de som lägga sig emot mig allt omkring.
Ik zal niet vrezen voor tienduizenden des volks, die zich rondom tegen mij zetten.
7 Upp, Herre, och hjelp mig, min Gud; ty du slår alla mina fiendar på kindbenet, och sönderbryter de ogudaktigas tänder.
Sta op, HEERE, verlos mij, mijn God; want Gij hebt al mijn vijanden op het kinnebakken geslagen; de tanden der goddelozen hebt Gij verbroken.
8 När Herranom finner man hjelp; och din välsignelse öfver ditt folk. (Sela)
Het heil is des HEEREN; Uw zegen is over Uw volk. (Sela)
