Psaltaren 25

1 En Psalm Davids. Efter dig, Herre, längtar jag.

«Ψαλμός του Δαβίδ.» Προς σε, Κύριε, ύψωσα την ψυχήν μου.

2 Min Gud, Jag hoppas uppå dig; låt mig icke komma på skam, att mine ovänner icke skola glädja sig öfver mig.

Θεέ μου, επί σε ήλπισα· ας μη καταισχυνθώ, ας μη χαρώσιν επ' εμέ οι εχθροί μου.

3 Ty ingen kommer på skam, den dig förbidar; men de löse föraktare komma på skam.

Βεβαίως πάντες οι προσμένοντές σε δεν θέλουσι καταισχυνθή· ας καταισχυνθώσιν οι μωροί παραβάται.

4 Herre, visa mig dina vägar, och lär mig dina stigar.

Δείξον μοι, Κύριε, τας οδούς σου· δίδαξόν με τα βήματά σου.

5 Led mig i dine sanning, och lär mig; ty du äst den Gud, som mig hjelper; dagliga förbidar jag dig.

Οδήγησόν με εν τη αληθεία σου και δίδαξόν με· διότι συ είσαι ο Θεός της σωτηρίας μου· σε προσμένω όλην την ημέραν.

6 Tänk Herre, på dina barmhertighet, och uppå dina godhet, den af verldenes begynnelse varit hafver.

Μνήσθητι, Κύριε, τους οικτιρμούς σου και τα ελέη σου, διότι είναι απ' αιώνος.

7 Tänk icke uppå mins ungdoms synder, och min öfverträdelse; men tänk uppå mig, efter dina barmhertighet, för dina godhets skull, Herre.

Τας αμαρτίας της νεότητός μου και τας παραβάσεις μου μη μνησθής· κατά το έλεός σου μνήσθητί μου συ, Κύριε, ένεκεν της αγαθότητός σου.

8 Herren är god och from; derföre undervisar han syndarena på vägenom.

Αγαθός και ευθύς ο Κύριος· διά τούτο θέλει διδάξει τους αμαρτωλούς την οδόν.

9 Han leder de elända rätt, och lärer de elända sin väg.

Θέλει οδηγήσει τους πράους εν κρίσει και θέλει διδάξει τους πράους την οδόν αυτού.

10 Alle Herrans vägar äro godhet och sanning, dem som hans förbund och vittnesbörd hålla.

Πάσαι αι οδοί του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια εις τους φυλάττοντας την διαθήκην αυτού και τα μαρτύρια αυτού.

11 För ditt Namns skull, Herre, var mine missgerning nådelig, den stor är.

Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, συγχώρησον την ανομίαν μου, διότι είναι μεγάλη.

12 Hvilken är den der fruktar Herran, han skall lära honom den bästa vägen.

Τις είναι ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον; αυτόν θέλει διδάξει την οδόν, την οποίαν πρέπει να εκλέξη·

13 Hans själ skall bo i det goda, och hans säd skall besitta landet.

Η ψυχή αυτού θέλει κατοικεί εν αγαθοίς, και το σπέρμα αυτού θέλει κληρονομήσει την γην.

14 Herrans hemlighet är ibland dem som frukta honom; och sitt förbund låter han dem få veta.

Το απόρρητον του Κυρίου είναι μετά των φοβουμένων αυτόν και την διαθήκην αυτού θέλει φανερώσει εις αυτούς.

15 Mine ögon se alltid till Herran; ty han skall taga min fot utu nätet.

Οι οφθαλμοί μου είναι διαπαντός προς τον Κύριον, διότι αυτός θέλει εξαγάγει εκ παγίδος τους πόδας μου.

16 Vänd dig till mig, och var mig nådelig; ty jag är ensam och elände.

Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, διότι μεμονωμένος και τεθλιμμένος είμαι.

17 Mins hjertans ångest är stor; för mig utu mine nöd.

Αι θλίψεις της καρδίας μου ηύξησαν· εξάγαγέ με εκ των στενοχωριών μου.

18 Se uppå min jämmer och eländhet, och förlåt mig alla mina synder.

Ιδέ την θλίψιν μου και τον μόχθον μου, και άφες πάσας τας αμαρτίας μου.

19 Se deruppå, att mine fiender så månge äro, och hata mig med orätt.

Ιδέ τους εχθρούς μου, διότι επληθύνθησαν και μίσος άδικον με εμίσησαν.

20 Bevara min själ, och fräls mig; låt mig icke komma på skam, ty jag förtröstar uppå dig.

Φύλαξον την ψυχήν μου και σώσον με· ας μη καταισχυνθώ, διότι επί σε ήλπισα.

21 Fromhet och rätthet, bevare mig; ty jag förbidar dig.

Ακακία και ευθύτης ας με περιφυλάττωσι, διότι σε προσέμεινα.

22 Gud löse Israel utaf allo sine nöd.

Λύτρωσον, Θεέ, τον Ισραήλ εκ πασών των θλίψεων αυτού.