< Psaltaren 23 >
1 En Psalm Davids. Herren är min herde, mig skall intet fattas.
Davudun məzmuru. Rəbb mənim çobanımdır, möhtac olmaram.
2 Han föder mig på en grön äng, och förer mig till friskt vatten.
O, məni yaşıl çəmənlərdə dincəldir, Sakit axan sular kənarında gəzdirir.
3 Han vederqvicker mina själ; han förer mig in på rätta vägen, för sitt Namns skull.
Məni yenə də canlandırır, İsmi şərəfinə salehlik yolları ilə aparır.
4 Och om jag än vandrade i enom mörkom dal, fruktade jag intet ondt; ty du äst när mig; din käpp och staf trösta mig.
Ölüm kölgəsinin dərəsində gəzsəm belə, Şərdən qorxmaram, çünki Sən mənimləsən, Sənin əsan, Sənin dəyənəyin mənə təsəlli verir.
5 Du bereder till mig ett bord emot mins fiendar; du smörjer mitt hufvud med oljo, och inskänker fullt för mig.
Düşmənlərimin qarşısında Mənim üçün süfrə açırsan, Başıma ətirli yağ çəkirsən, Ağzınadək camımı doldurursan.
6 Godhet och barmhertighet skola följa mig i alla mina lifsdagar; och jag skall blifva i Herrans hus evinnerliga.
Bəli, bütün həyatım boyu Yaxşılıq, məhəbbət məni izləyir. Bütün ömrüm boyu Rəbbin evində yaşayacağam!