Psaltaren 22

1 En Psalm Davids, till att föresjunga, om hindena som bittida jagad varder. Min Gud, min Gud, hvi hafver du öfvergifvit mig? Jag ryter; men min hjelp är fjerran.

۱ برای سالار مغنیان بر غزاله صبح. مزمور داود ای خدای من، ای خدای من، چرا مراترک کرده‌ای و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟

2 Min Gud, om dagen ropar jag, så svarar du intet; och om nattena tiger jag ock intet.

۲ ‌ای خدای من در روز می خوانم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز و مراخاموشی نیست.

3 Men du äst helig, du som bor ibland Israels lof.

۳ و اما تو قدوس هستی، ای که بر تسبیحات اسرائیل نشسته‌ای.

4 Våre fäder hoppades uppå dig; och då de hoppades, halp du dem ut.

۴ پدران ما بر توتوکل داشتند. بر تو توکل داشتند و ایشان راخلاصی دادی.

5 Till dig ropade de, och vordo hulpne; de hoppades på dig, och vordo icke till skam.

۵ نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند، پس خجل نشدند.

6 Men jag är en matk, och icke menniska; menniskors gabberi, och folks föraktelse.

۶ و اما من کرم هستم و انسان نی. عار آدمیان هستم و حقیر شمرده شده قوم.

7 Alle de som mig se, bespotta mig, gapa upp med munnen, och rista hufvudet:

۷ هرکه مرا بیند به من استهزا می‌کند. لبهای خود را باز می‌کنند وسرهای خود را می‌جنبانند (و می‌گویند):

8 Han klage det Herranom; han hjelpe honom ut, och undsätte honom, om han hafver lust till honom.

۸ «برخداوند توکل کن پس او را خلاصی بدهد. او رابرهاند چونکه به وی رغبت می‌دارد.»

9 Ty du hafver dragit mig utu mitt moderlif; och vast min tröst, då jag än vid mine moders bröst låg.

۹ زیرا که تومرا از شکم بیرون آوردی؛ وقتی که بر آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.

10 På dig är jag kastad utaf moderlifvet; du äst min Gud, allt ifrå mine moders lif.

۱۰ از رحم برتو انداخته شدم. از شکم مادرم خدای من توهستی.

11 Var icke långt ifrå mig; ty ångest är hardt när; ty här är ingen hjelpare.

۱۱ از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است. و کسی نیست که مدد کند.

12 Store stutar hafva belagt mig; fete oxar hafva omhvärft mig.

۱۲ گاوان نربسیار دور مرا گرفته‌اند. زورمندان باشان مرااحاطه کرده‌اند.

13 De uppgapa med sin mun emot mig, såsom ett glupande och rytande lejon.

۱۳ دهان خود را بر من باز کردند، مثل شیر درنده غران.

14 Jag är utgjuten såsom vatten; all min ben hafva skiljts åt; mitt hjerta i mitt lif är såsom ett smält vax.

۱۴ مثل آب ریخته شده‌ام. وهمه استخوانهایم از هم گسیخته. دلم مثل موم گردیده، در میان احشایم گداخته شده است.

15 Mina krafter äro borttorkade, såsom ett stycke af en potto; och min tunga lådar vid min gom, och du lägger mig uti dödsens stoft.

۱۵ قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم چسبیده. و مرا به خاک موت نهاده‌ای.

16 Ty hundar hafva kringhvärft mig, och de ondas rote hafver ställt sig omkring mig; mina händer och fötter hafva de genomborrat.

۱۶ زیراسگان دور مرا گرفته‌اند. جماعت اشرار مرا احاطه کرده، دستها و پایهای مرا سفته‌اند.

17 Jag måtte tälja all min ben; men de skåda och se sin lust på mig.

۱۷ همه استخوانهای خود را می‌شمارم. ایشان به من چشم دوخته، می‌نگرند.

18 De byta min kläder emellan sig, och kasta lott om min klädnad.

۱۸ رخت مرا در میان خود تقسیم کردند. و بر لباس من قرعه انداختند.

19 Men du, Herre, var icke fjerran; min starkhet, skynda dig till att hjelpa mig.

۱۹ اما تو‌ای خداوند دور مباش. ای قوت من برای نصرت من شتاب کن.

20 Fria mina själ ifrå svärdet, mina ensamma ifrå hundarna.

۲۰ جان مرا از شمشیرخلاص کن. و یگانه مرا از دست سگان.

21 Hjelp mig utu lejonens mun, och fria mig ifrån enhörningarna.

۲۱ مرا ازدهان شیر خلاصی ده. ای که از میان شاخهای گاووحشی مرا اجابت کرده‌ای.

22 Jag vill predika ditt Namn minom brödrom; jag vill prisa dig i församlingene.

۲۲ نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد. در میان جماعت تو راتسبیح خواهم خواند.

23 Lofver Herran, I som frukten honom; honom äre all Jacobs säd, och honom vörde all Israels säd.

۲۳ ‌ای ترسندگان خداوند او را حمد گویید. تمام ذریت یعقوب او را تمجید نمایید. و جمیع ذریت اسرائیل از وی بترسید.

24 Ty han hafver icke föraktat eller försmått dens fattiga eländhet; och icke förskylt sitt ansigte för honom; och då han ropade till honom, hörde han det.

۲۴ زیرا مسکنت مسکین را حقیر و خوار نشمرده، و روی خود رااز او نپوشانیده است. و چون نزد وی فریاد برآورداو را اجابت فرمود.

25 Dig vill jag prisa, uti den stora församlingene; jag vill betala mitt löfte inför dem som frukta honom.

۲۵ تسبیح من در جماعت بزرگ از تو است. نذرهای خود را به حضورترسندگانت ادا خواهم نمود.

26 De elände skola äta, att de mätte varda; och de som efter Herran fråga, skola prisa honom; edart hjerta skall lefva evinnerliga.

۲۶ حلیمان غذاخورده، سیر خواهند شد. و طالبان خداوند او راتسبیح خواهند خواند. و دلهای شما زیست خواهد کرد تا ابدالاباد.

27 Tänke derpå alla verldenes ändar, och omvände sig till Herran; och alla Hedningars slägter tillbedje för honom.

۲۷ جمیع کرانه های زمین متذکر شده، بسوی خداوند بازگشت خواهندنمود. و همه قبایل امت‌ها به حضور تو سجده خواهند کرد.

28 Herren hafver ett rike, och han råder ibland Hedningarna.

۲۸ زیرا سلطنت از آن خداونداست. و او بر امت‌ها مسلط است.

29 Alle fete på jordene skola äta, och tillbedja; för honom skola knäböja alle de som i stoft ligga, och de der med bekymmer lefva.

۲۹ همه متمولان زمین غذا خورده، سجده خواهند کرد. وبه حضور وی هر‌که به خاک فرو می‌رود رکوع خواهد نمود. و کسی جان خود را زنده نخواهدساخت.

30 Han skall få ena säd, den honom tjenar; om Herran skall man förkunna intill barnabarn.

۳۰ ذریتی او را عبادت خواهند کرد ودرباره خداوند طبقه بعد را اخبار خواهند نمود.

31 De skola, komma och predika hans rättfärdighet de folke, som födas skall, att han det gör.

۳۱ ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبرخواهند داد، قومی را که متولد خواهند شد که اواین کار کرده است.