Psaltaren 22
1 En Psalm Davids, till att föresjunga, om hindena som bittida jagad varder. Min Gud, min Gud, hvi hafver du öfvergifvit mig? Jag ryter; men min hjelp är fjerran.
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Ayyelet haşşaxar» üstə oxunan məzmuru. Ey Allahım, Allahım, niyə məni tərk etdin? Niyə ah-zarımdan uzaq durursan, mənə imdad etmirsən?
2 Min Gud, om dagen ropar jag, så svarar du intet; och om nattena tiger jag ock intet.
Ey Allahım, gündüz çağıranda mənə cavab vermirsən, Gecə rahatlığım yoxdur.
3 Men du äst helig, du som bor ibland Israels lof.
Nə qədər müqəddəssən! İsrailin həmdləri üzərində taxt quran Sənsən!
4 Våre fäder hoppades uppå dig; och då de hoppades, halp du dem ut.
Ata-babalarımız Sənə güvənmişdi, Sənə güvənəndə onları xilas etdin.
5 Till dig ropade de, och vordo hulpne; de hoppades på dig, och vordo icke till skam.
Sənə yalvararkən qurtuldular, Sənə güvənərkən rüsvay olmadılar.
6 Men jag är en matk, och icke menniska; menniskors gabberi, och folks föraktelse.
Lakin mən torpaq qurduyam, insan deyiləm, Adamların tənə hədəfiyəm, Xalq mənə xor baxır.
7 Alle de som mig se, bespotta mig, gapa upp med munnen, och rista hufvudet:
Məni hər görən lağ edir, Dodaq büzüb, başını yırğalayıb belə deyir:
8 Han klage det Herranom; han hjelpe honom ut, och undsätte honom, om han hafver lust till honom.
«Qoy güvəndiyi Rəbb onu azad etsin, Rəbb ondan razı qalıb, qoy onu xilas etsin».
9 Ty du hafver dragit mig utu mitt moderlif; och vast min tröst, då jag än vid mine moders bröst låg.
Lakin bətndən dünyaya məni gətirən, Ana qucağında ikən mənə əminlik verən Sənsən.
10 På dig är jag kastad utaf moderlifvet; du äst min Gud, allt ifrå mine moders lif.
Doğulandan bəri Səndən asılıyam, Ana bətnindən bəri Allahım Sənsən.
11 Var icke långt ifrå mig; ty ångest är hardt när; ty här är ingen hjelpare.
Məndən uzaq durma, çünki əzab yaxındır, Köməyimə çatan yoxdur.
12 Store stutar hafva belagt mig; fete oxar hafva omhvärft mig.
Nə qədər buğa məni dövrəyə salıb, Güclü Başan buğaları yan-yörəmi bürüyüb.
13 De uppgapa med sin mun emot mig, såsom ett glupande och rytande lejon.
Yırtıcı aslanlar kimi nərə çəkirlər, Məni parçalamaq üçün ağızlarını açırlar.
14 Jag är utgjuten såsom vatten; all min ben hafva skiljts åt; mitt hjerta i mitt lif är såsom ett smält vax.
Mən su kimi töküldüm, Bütün sümüklərim oynaqlarından çıxdı, Köksümdəki ürəyim mum kimi əridi.
15 Mina krafter äro borttorkade, såsom ett stycke af en potto; och min tunga lådar vid min gom, och du lägger mig uti dödsens stoft.
Saxsı parçası kimi gücüm qurudu, Dilim damağıma yapışdı, Sən məni torpağa salıb ölüm verdin.
16 Ty hundar hafva kringhvärft mig, och de ondas rote hafver ställt sig omkring mig; mina händer och fötter hafva de genomborrat.
Şər insanlar dəstəsi məni dövrəyə aldı, İt sürüsü kimi yan-yörəmi bürüdülər, Ayaqlarımı, əllərimi deşdilər.
17 Jag måtte tälja all min ben; men de skåda och se sin lust på mig.
Sümüklərimi saya bilirəm, Onlar baxırlar, gözlərini mənə zilləyirlər!
18 De byta min kläder emellan sig, och kasta lott om min klädnad.
Aralarında paltarlarımı bölüşdürürlər, Geyimim üçün püşk atırlar.
19 Men du, Herre, var icke fjerran; min starkhet, skynda dig till att hjelpa mig.
Ya Rəbb, uzaq durma, Ey mənim Qüdrətlim, dadıma tez çat!
20 Fria mina själ ifrå svärdet, mina ensamma ifrå hundarna.
Həyatımı qılıncdan qurtar, Canımı itlərin caynağından qurtar,
21 Hjelp mig utu lejonens mun, och fria mig ifrån enhörningarna.
Məni aslanın ağzından xilas et! Çöl öküzləri məni buynuzlayarkən mənə cavab ver.
22 Jag vill predika ditt Namn minom brödrom; jag vill prisa dig i församlingene.
İsmini qardaşlarıma elan edəcəyəm, Camaat arasında Sənə həmd söyləyəcəyəm:
23 Lofver Herran, I som frukten honom; honom äre all Jacobs säd, och honom vörde all Israels säd.
«Siz ey Rəbdən qorxanlar, Ona həmd edin, Ey bütün Yaqub nəsli, Onu şərəfləndirin, Siz ey İsrail nəsli, Ona ehtiram edin!
24 Ty han hafver icke föraktat eller försmått dens fattiga eländhet; och icke förskylt sitt ansigte för honom; och då han ropade till honom, hörde han det.
Çünki Rəbb bu məzlumun dərdinə xor baxmadı, Ondan ikrah edərək üzünü gizlətmədi, İmdada çağıranda səsinə cavab verdi».
25 Dig vill jag prisa, uti den stora församlingene; jag vill betala mitt löfte inför dem som frukta honom.
Çoxlu camaat arasında həmd etdiyim Sənsən! Səndən qorxanların önündə əhd etdiyim təqdimləri verəcəyəm.
26 De elände skola äta, att de mätte varda; och de som efter Herran fråga, skola prisa honom; edart hjerta skall lefva evinnerliga.
Qoy məzlumlar doyunca yesin, Rəbbi axtaranlar Ona həmd etsin! Qoy canınız həmişə sağ olsun!
27 Tänke derpå alla verldenes ändar, och omvände sig till Herran; och alla Hedningars slägter tillbedje för honom.
Yer üzünün qurtaracağınadək hər yerdə yaşayanlar Rəbbi xatırlayacaq, Ona tərəf dönəcəklər. Bütün millətlərin soyları Onun hüzurunda səcdə qılacaq.
28 Herren hafver ett rike, och han råder ibland Hedningarna.
Çünki hökmranlıq Rəbbindir, Millətlər üzərində səltənət sürən Odur!
29 Alle fete på jordene skola äta, och tillbedja; för honom skola knäböja alle de som i stoft ligga, och de der med bekymmer lefva.
Bütün dünya zənginləri yeyib-doyacaq, Rəbbin hüzurunda səcdə qılacaq. Torpağa düşənlərin hamısı – Özlərini ölümdən saxlaya bilməyənlər Onun hüzurunda diz çökəcəklər.
30 Han skall få ena säd, den honom tjenar; om Herran skall man förkunna intill barnabarn.
Gələcək nəsillər Ona qulluq edəcək, Xudavənd haqqında övladlarına deyəcək;
31 De skola, komma och predika hans rättfärdighet de folke, som födas skall, att han det gör.
Onun ədalətini, Onun əməllərini Gələcəkdə doğulan xalqa bildirəcək.
