Psaltaren 2
1 Hvarföre vredgas Hedningarna, och folken tala så fåfängt?
Nə üçün millətlər belə vurnuxmaya düşür, Ümmətlər boş şeylər düşünür?
2 Konungarna på jordene resa sig upp, och herrarna rådslå med hvarannan emot Herran och hans Smorda:
Dünya şahları yığışır, Hökmdarlar Rəbbə və Onun məsh etdiyinə qarşı birləşir.
3 Låt oss sönderslita deras bojor, och kasta deras band bort ifrån oss.
Deyirlər: «Gəlin onların buxovlarını qoparaq, Üstümüzdəki zəncirlərini ataq».
4 Men den i himmelen bor, begabbar dem, och Herren bespottar dem.
Göylərin sakini gülür, Xudavənd onlara istehza edir.
5 Han skall en gång tala med dem i sine vrede, och med sine grymhet skall han förskräcka dem.
Sonra onlara hiddəti ilə xəbərdarlıq edəcək, Qəzəbi ilə onları dəhşətə gətirəcək.
6 Men jag hafver insatt min Konung på mitt helga berg Zion.
O deyir: «Mən padşahımı Müqəddəs dağım Sionda əyləşdirmişəm».
7 Jag vill om ett sådant sätt predika, som Herren till mig sagt hafver: Du äst min Son, i dag hafver jag födt dig.
Rəbbin fərmanını elan edəcəyəm. Rəbb mənə dedi: «Sən Mənim oğlumsan, Mən bu gün sənə Ata oldum.
8 Äska, af mig, så vill jag gifva dig Hedningarna till arfs, och verldenes ändar till egendom.
Məndən istə, onda irs olaraq millətləri, Mülk olaraq yer üzünün qurtaracağınadək hər yeri Sənə verərəm.
9 Du skall sönderslå dem med jernspiro; såsom lerpottor skall du sönderkrossa dem.
Onları dəmir əsa ilə qıracaqsan, Saxsı qab kimi çilik-çilik edəcəksən».
10 Så låter nu undervisa eder, I Konungar; och låter tukta eder, I domare på jordene.
İndi, ey şahlar, müdrik olun! Ey dünya hakimləri, ibrət alın!
11 Tjener Herranom med fruktan, och fröjder eder med bäfvande.
Rəbdən qorxub Ona xidmət edin, Həm titrəyin, həm sevinin.
12 Hyller Sonen, att han icke förtörnas, och I förgås på, vägenom; ty hans vrede skall snart begynna att bränna; men salige äro alle de som trösta på honom.
Oğulu öpün ki, qəzəblənməsin, Yoxsa tutduğunuz yolda məhv olarsınız. Çünki qəzəbi tezliklə alovlanar. Ona pənah gətirənlərin hamısı nə bəxtiyardır!
