Psaltaren 18
1 En Psalm, till att föresjunga, Davids, Herrans tjenares; hvilken denna visos ord talade till Herran, på den tid Herren honom hulpit hade ifrå hans fiendars hand, och ifrå Sauls hand; Och sade: Hjerteliga, kär hafver jag dig, Herre, min starkhet;
gdy go PAN ocalił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula. Powiedział wtedy: Będę cię miłował, PANIE, mocy moja.
2 Herre, min klippa, min borg, min förlossare; min Gud, min tröst, den jag mig vid håller; min sköld, och min salighets horn, och mitt beskydd.
PAN moją skałą, moją twierdzą i wybawicielem. Mój Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mego zbawienia, moją warownią.
3 Jag vill lofva och åkalla Herren; så blifver jag ifrå mina ovänner förlöst.
Wezwę PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
4 Ty dödsens band hafva, omfattat mig, och Belials bäcker förskräckt mig.
Ogarnęły mnie boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
6 När jag är i ångest, så åkallar jag Herran, och ropar till min Gud; så hörer han mina röst af sitt tempel, och mitt rop kommer för honom till hans öron.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie dotarło przed jego oblicze, do jego uszu.
7 Jorden bäfvade och gaf sig, och bergens grundvalar rördes och bäfvade, då han vred var.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady gór zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
8 Damb gick upp af hans näso, och förtärande eld af hans mun; så att det ljungade deraf.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
9 Han böjde himmelen, och for neder, och mörker var under hans fötter.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
10 Och han för uppå Cherub, och flög; han sväfde på vädrens vingar.
Dosiadł cherubina i latał; latał na skrzydłach wiatru.
11 Hans tjäll omkring honom var mörker, och svart tjockt moln, der han inne fördold var.
Z ciemności zrobił sobie ukrycie, namiotem wokół niego były ciemne wody i gęste obłoki nieba.
12 Af skenet för honom delte sig skyn, med hagel och ljungande.
Przed jego blaskiem rozeszły się jego obłoki, grad i węgle ogniste.
13 Och Herren dundrade i himmelen; och den Högste lät sitt dunder ut, med hagel och ljungande.
I zagrzmiał PAN na niebiosach, Najwyższy wydał swój głos, grad i węgle ogniste.
14 Han sköt sina skott, och förströdde dem; han lät fast ljunga, och förskräckte dem.
Wypuścił swe strzały i rozproszył ich, [cisnął] błyskawicami i ich rozgromił.
15 Der såg man vattuådrorna; och jordenes grund vardt blottad, Herre, af ditt straff, af dine näsos anda och blåst.
I ukazały się głębiny wód, i odsłoniły się fundamenty świata od twojego upomnienia, PANIE, i od podmuchu tchnienia twoich nozdrzy.
16 Han sände utaf höjdene, och hemtade mig; och drog mig utu stor vatten.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął mnie z wielkich wód.
17 Han halp mig ifrå mina starka fiendar; ifrå mina hatare, som mig för mägtige voro;
Ocalił mnie od potężnego wroga mego i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
18 De mig öfverföllo i mins motgångs tid; och Herren vardt min tröst.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
19 Och han förde mig ut på rymdena; han tog mig derut; ty han hade lust till mig.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
20 Herren gör väl emot mig, efter mina rättfärdighet; han vedergäller mig efter mina händers renhet.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
21 Ty jag håller Herrans vägar, och är icke ogudaktig emot min Gud.
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mego Boga.
22 Ty alla hans rätter hafver jag för ögon, och hans bud kastar jag icke ifrå mig.
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i nie odrzucałem od siebie jego praw.
23 Men jag; är utan vank för honom, och bevarar mig för min synd.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
24 Derföre vedergäller mig Herren, efter mina rättfärdighet; efter mina händers renhet för hans ögon.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według czystości moich rąk przed jego oczyma.
25 Med de heliga äst du helig; och med de fromma, äst du from;
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
26 Och med de rena äst du ren; och vid de afvoga ställer du dig afvog.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie;
27 Ty du hjelper det elända folket, och de höga ögon förnedrar du.
Ty bowiem lud strapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz.
28 Ty du upplyser mina lykto; Herren, min Gud, gör mitt mörker ljust.
Bo ty zapalisz moją pochodnię; PAN, Bóg mój, rozjaśni moje ciemności.
29 Ty med dig kan jag nederlägga krigsfolk, och med minom Gud öfver muren springa.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
30 Guds vägar äro utan vank; Herrans tal äro genomluttrad; han är en sköld allom dem som trösta uppå honom.
Droga Boga [jest] doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
31 Ty ho är en Gud, utan Herren; eller en starker, utan vår Gud?
Bo któż jest Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
32 Gud omgjordar mig med kraft, och gör mina vägar utan vank.
To Bóg, który przepasuje mnie mocą i doskonałą czyni moją drogę.
33 Han gör mina fötter lika som hjortars, och sätter mig på mina höjder.
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
34 Han lärer mina hand strida, och min arm spänna kopparbågan.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
35 Och du gifver mig dins salighets sköld, och din högra hand stärker mig; och när du förnedrar mig, gör du mig storan.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia i wspierała mnie twoja prawica, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
36 Du gör under mig rum till att gå, att mina fötter icke skola slinta.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
37 Jag vill jaga efter mina fiendar, och gripa dem; och intet omvända, tilldess jag hafver nederlagt dem.
Ścigałem moich wrogów i dopadłem [ich], nie zawróciłem, aż ich nie wytraciłem.
38 Jag skall slå dem, och de skola icke kunna mig emotstå; de måste falla under mina fötter.
Powaliłem ich tak, że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
39 Du kan rusta mig med starkhet till strid; du kan kasta dem under mig, som sig emot mig sätta.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
40 Du gifver mig mina fiendar på flyktena, att jag må förstöra mina hatare.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
41 De ropa, men der är ingen hjelpare: till Herran, men han svarar dem intet.
Wołali, lecz nie [było] nikogo, kto by [ich] wybawił; [wołali] do PANA, lecz ich nie wysłuchał.
42 Jag skall sönderstöta dem som stoft för vädret; jag skall bortkasta dem såsom träck på gatomen.
Starłem ich jak proch na wietrze, wyrzuciłem jak błoto uliczne.
43 Du hjelper mig ifrå det trätosamma folket, och gör mig till ett hufvud ibland Hedningarna; ett folk, som jag intet kände, tjenar mig.
Wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, ustanowiłeś mnie głową narodów. Będzie mi służył lud, którego nie znałem.
44 Det hörer mig med hörsam öron; men de främmande barn förneka mig.
Jak tylko usłyszą [o mnie], będą mi posłuszni, cudzoziemcy będą udawać uległość.
45 De främmande barn försmäkta, och brytas i sina bojor.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
46 Herren lefver, och lofvad vare min tröst; och mins salighets Gud varde upphöjd.
PAN żyje, [niech będzie] błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg mego zbawienia.
47 Gud, som mig hämnd gifver, och tvingar folken under mig;
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody.
48 Den mig hjelper ifrå mina fiendar, och upphöjer mig ifrå dem, som sätta sig emot mig; du hjelper mig ifrå de vrånga.
[Ty] wyzwalasz mnie od moich wrogów; ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
49 Derföre vill jag tacka dig, Herre, ibland Hedningarna, och lofsjunga dino Namne;
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twemu imieniu.
50 Den sinom Konung stor salighet bevisar, och gör sinom smorda godt; David, och hans säd evinnerliga.
Bo dajesz wielkie wybawienie swemu królowi i na wieki okazujesz miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
